Καρδίτσα.
Τέσσερεις μητέρες, με τις κόρες τους. Τέσσερεις σχέσεις στοργής και... οργής! Αγάπης και μίσους! Ευχής και κατάρας! Συμβιβασμού και ρήξης! Μητρότητας και θηλυκότητας! Χαράς και απογοήτευσης!
Κυριακή 24 Μαρτίου 2013.
Τέσσερεις μητέρες, με τις κόρες τους. Τέσσερεις σχέσεις στοργής και... οργής! Αγάπης και μίσους! Ευχής και κατάρας! Συμβιβασμού και ρήξης! Μητρότητας και θηλυκότητας! Χαράς και απογοήτευσης!
Ένας καθρέπτης της πιο καταλυτικής σχέσης της ζωής, που μπορεί να βιώσουν μια μητέρα με τη κόρη της.
Η κόρη που μισεί την λατρευτή της μητέρα και η μητέρα που λατρεύει την μισητή της κόρη!
Δύο θηλυκά, όμοια, αλλά και ανόμοια σε τόσα πολλά πράγματα και σε τόσο πολλά επίπεδα, ταυτίζονται και δεν ταυτίζονται, συνειδητά και ασυνείδητα, δημιουργώντας έτσι έναν πανίσχυρο-ανίσχυρο δεσμό που αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση στη σχέση μητέρας-κόρης.
Αυτή μας η σχέση, η σχέση με τη μητέρα μας, είναι τόσο δομική για το χαρακτήρα μας που την κουβαλάμε σε όλη μας τη ζωή. Οι μητέρες "βλέπουν τον εαυτό τους" στην κόρη τους και οι κόρες αισθάνονται "συνέχεια της μητέρας τους", με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται και οι δύο πολύ όταν έρχεται η ώρα να κατανοήσουν τη διαφορετικότητά τους, να αναγνωρίσουν ότι έχουν τα δικά τους μοναδικά χαρακτηριστικά για να πορευτούν στο δικό τους δρόμο στη ζωή.
Σκεφτείτε ένα κορίτσι που στα πέντε του χρόνια φοράει τα τακούνια της μαμάς, πασαλείφεται με το μακιγιάζ της και παίζει με τις κούκλες της: είναι μία πρώτη αναπαράσταση των γυναικείων ρόλων όπως τους βιώνουμε παρατηρώντας τη μητέρα μας! Είναι η ανάγκη μας να της μοιάσουμε, να γίνουμε σαν εκείνη… Αλλά, όταν μεγαλώνουμε λιγάκι και αρχίζουν οι συγκρούσεις και οι ανταγωνισμοί, πόσες είναι οι φορές που σκεφτόμαστε... "Μην ξεχαστώ και (δεν) της μοιάσω..."!
Η κόρη που μισεί την λατρευτή της μητέρα και η μητέρα που λατρεύει την μισητή της κόρη!
Δύο θηλυκά, όμοια, αλλά και ανόμοια σε τόσα πολλά πράγματα και σε τόσο πολλά επίπεδα, ταυτίζονται και δεν ταυτίζονται, συνειδητά και ασυνείδητα, δημιουργώντας έτσι έναν πανίσχυρο-ανίσχυρο δεσμό που αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση στη σχέση μητέρας-κόρης.
Αυτή μας η σχέση, η σχέση με τη μητέρα μας, είναι τόσο δομική για το χαρακτήρα μας που την κουβαλάμε σε όλη μας τη ζωή. Οι μητέρες "βλέπουν τον εαυτό τους" στην κόρη τους και οι κόρες αισθάνονται "συνέχεια της μητέρας τους", με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται και οι δύο πολύ όταν έρχεται η ώρα να κατανοήσουν τη διαφορετικότητά τους, να αναγνωρίσουν ότι έχουν τα δικά τους μοναδικά χαρακτηριστικά για να πορευτούν στο δικό τους δρόμο στη ζωή.
Σκεφτείτε ένα κορίτσι που στα πέντε του χρόνια φοράει τα τακούνια της μαμάς, πασαλείφεται με το μακιγιάζ της και παίζει με τις κούκλες της: είναι μία πρώτη αναπαράσταση των γυναικείων ρόλων όπως τους βιώνουμε παρατηρώντας τη μητέρα μας! Είναι η ανάγκη μας να της μοιάσουμε, να γίνουμε σαν εκείνη… Αλλά, όταν μεγαλώνουμε λιγάκι και αρχίζουν οι συγκρούσεις και οι ανταγωνισμοί, πόσες είναι οι φορές που σκεφτόμαστε... "Μην ξεχαστώ και (δεν) της μοιάσω..."!
Στο έργο που έγραψε η Ντίνα Ζαγάρη και σκηνοθετεί η Μαρία Ρούση, οι οκτώ γυναίκες ηθοποιοί, αφηγούνται και ξαναζούν μέσα απο μονόλογους, τη σχέση τους με την μητέρα τους και τη κόρη τους και αποδεικνύουν πόσο αυτή η σχέση μπορεί να είναι τρυφερή και υποστηρικτική, ταυτόχρονα όμως χαρακτηρίζεται από εντάσεις, συγκρούσεις και ανταγωνισμό...
ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ (με αλφαβητική σειρά): Νάνσυ Βαρβιτσιώτη, Πηγή Κεφάλα, Μιχαέλα Πετρουλή, Κατερίνα Μπέκα, Σοφία Τσουκλίδη, Ρίτσα Τσουκλίδη, Μαρία Ρούση, Αγγελική Ρέρρα, Αγγελική Ανδριτσάκη.
Οι συντελεστές της παράστασης:
Σκηνοθεσία, δραματουργική επεξεργασία: Μαρία Ρούση.
Μουσικές επιλογές: η θεατρική ομάδα.
Σκηνικά: η ομάδα εικαστικών των Πολιτ. Αποπείρων.
Φωτισμοί: Βαγγέλης Μάντζιος, Δημήτρης Παππάς.
Χορογραφίες: Μυρτώ Νάκου, Αγγελική Ρέρρα, Μαρία Ρούση. Multimedia: Βαγγέλης Μητρούσης.
Info:
Μην ξεχαστώ και (δεν) της μοιάσω.
Κυριακή 24 Μαρτίου 2013, 9μμ.
Δημοτικό Κινηματοθέατρο Καρδίτσας, Καρδίτσα.
Η παράσταση ..."τα σπάει"! Μην την χάσετε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια στο artandcity.gr για την παρουσίαση!