Στο «Κολαστήριο» του Μπέλα Ταρ.

Η ταινία του σπουδαίου ούγγρου σκηνοθέτη προβάλλεται παρουσία του την Δευτέρα 9 Ιανουαρίου στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας

To Ιούνιο του 2011, με αφορμή ένα αφιέρωμα που η εταιρία διανομής NEW STAR διοργάνωσε στο Τριανόν, ο Ούγγρος σκηνοθέτης Μπέλα Ταρ επισκέφτηκε την Αθήνα για να έρθει σε επαφή με το κοινό του. Αυτές τις μέρες ο Ταρ θα είναι ξανά στην Αθήνα προκειμένου να παραστεί στην προβολή της κλασικής ταινίας του «Κολαστήριο» που θα κάνει πρεμιέρα την ερχόμενη Δευτέρα, 9 Ιανουαρίου, στις 20.30 ,στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας (Ιερά Οδός 48 και Μεγάλου Αλεξάνδρου). 

Στην γοητευτική, υπνωτιστική και άκρως ερωτική αυτή ταινία, ο θεατής ακολουθεί τον Kάρερ, έναν μοναχικό μεσήλικα, ενταγμένο σε ένα σχεδόν άυλο, βιομηχανικό τοπίο που αγγίζει τα όρια του φανταστικού. H ιστορία θα εκτυλιχθεί κάτω απ' το πρίσμα αυτού του αρχικού μελαγχολικού και ανεξίτηλου βλέμματος. O μοναδικός φίλος του Kάρερ είναι ο Bιλάρσκι, ιδιοκτήτης του μπαρ «Tιτανικός» και μικροαπατεώνας. Το μοναδικό του πάθος είναι ο αδιέξοδος έρωτάς του για την παντρεμένη τραγουδίστρια του μπαρ. Θέλοντας να ξεφορτωθεί τον άντρα της για να μείνει, έστω και για λίγο, ανενόχλητος μαζί της, τον πείθει να μεταφέρει ένα παράνομο φορτίο για λογαριασμό του Bιλάρσκι...

«Νομίζω ότι όλες μου οι ταινίες μιλούν, με τη μια ή την άλλη μορφή, για τα συστήματα στα οποία διαρθρώνονται οι ανθρώπινες σχέσεις, οι σχέσεις μεταξύ των ατόμων, των συμφερόντων και των συναισθημάτων» έχει πει ο δημιουργός των «Αρμονιών του Βακμάιστερ», του «Ανθρώπου από το Λονδίνο» και προσφάτως του «Αλόγου από το Τορίνο», ταινία που έκανε ιδιαίτερη αίσθηση στην Ελλάδα. «Πιστεύω ότι το Κολαστήριο είναι μια επέκταση. Στην ταινία αυτή, η υπόθεση είναι εντελώς βοηθητική. Η ταινία μιλά για τοπία, για τα στοιχεία και για τη φύση ενός απομονωμένου κόσμου, όπου δεν απομένει πια τίποτα. Θελήσαμε να αφήσουμε το βλέμμα να πλανηθεί απερίσπαστο… αλλά στην πραγματοποίηση της ταινίας, το καλό είναι ότι εντέλει εγώ αποφασίζω πού θα σταματήσει το βλέμμα…».

Ο Μπέλα Ταρ άρχισε να σκηνοθετεί το 1977 (με την «Οικογενειακή φωλιά») αλλά στην Ελλάδα, το έργο του άρχισε να γίνεται γνωστό μόλις το 2002, όταν το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης διοργάνωσε μια μεγάλη ρετροσπεκτίβα στις δημιουργίες του. Γνωστός για τα μεγάλης διάρκειας πλάνα του, έχει ένα μεγάλο σινεφίλ κοινό που τον ακολουθεί πιστά. Η πάνω από επτά ώρες ταινία του Satan's Tango και άλλες του δουλειές σε ασπρόμαυρο, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τα μπλοκμπάστερς του Χόλυγουντ. Ο Ταρ μίλησε στο The Hollywood Reporter για τα συναισθήματά του απέναντι στο κυρίαρχο ρεύμα του Χόλυγουντ, γιατί δεν θα κάνει άλλη ταινία, ποια πρόσφατη ταινία υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας απόλαυσε και γιατί οι υψηλού επιπέδου ταινίες δεν προορίζονται για τα Όσκαρ.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΖΗΤΗΣΑΝ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΚΑΙ ΓΙ'ΑΥΤΟΥΣ.