Από την πειραματική θεατρική ομάδα "Πέρα Δώθε" του ΑΠΘ.
Μια φορά κι έναν καιρό, κινήσαμε απ’το τέλος να βρούμε μια αρχή. Μπας και βγάλουμε άκρη ρε παιδί μου. Ανάποδα. Στη μια άκρη της τραμπάλας ο Θάνατος, στην άλλη η Ζωή. Στη μέση ο Έρωτας. Ένα παιχνίδι ανισορροπίας. Μια τυχαία συνάντηση μαζί σου. Κι ένα αναβληθέν ραντεβού μ’ εμένα. Το ΄πιασες; Γυρνάμε προς τα πίσω φίλε μου. Κι όμως, όσο πάμε, οι φωτογραφίες γίνονται όλο και πιο χρωματιστές. Δεν θα κάτσω να σκάσω κι εγώ. Όσο μεγαλώνω, μικραίνω! Εσύ... τι θα γίνεις όταν μικρύνεις;
Ένα έργο βασισμένο σε κείμενα και αυτοσχεδιασμούς που γεννήθηκαν μέσα στην ομάδα. Χρησιμοποιούνται επίσης κείμενα των: Ευγένιος Ιονέσκο, Σταύρος Σταυρόπουλος, Λουίτζι Πιραντέλλο, Ζαν Ανουΐγ, Γιώργος Μανιώτης, Χόρχε Μπουκάι, Αντώνης Σαμαράκης, Αλέξανδρος Βούλγαρης, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Γιώργος Χειμωνιάς, Πάμπλο Νερούδα.
Λίγα λόγια για την «Πέρα Δώθε».
Η «Πέρα Δώθε» γεννήθηκε το Σεπτέμβρη του 2008. Πειραματική Ερασιτεχνική είπαν οι γιατροί. Ο μπαμπάς δεν αγχώθηκε. Τσιγγάνα την ονόμασε η νονά. Τα πρώτα βηματάκια ήρθαν το 2009 με το «Χιονάνθρωπο & το κορίτσι» του Ε. Τριβιζά. Στις πρώτες ζωγραφιές του, το 2010, απεικόνισε τα «Χρώματα Θανάτου». Η μαμά είπε πως της θύμισε το «Παιχνίδι της Σφαγής» του παππού Ιονέσκο και ο μπαμπάς το «Εθνικότητά μου το χρώμα του ανέμου» του θείου Βίζνιεκ. Το 2011 είπε «Μετράω μέχρι το δέκα και μετά σειρά σου...». Έτσι είπε και έπαιξε κρυφτό. Το 2012, ήρθαν να της κάνουν παρέα οι πρώτες νύχτες, οι μνήμες, οι φόβοι και οι έρωτες. «Πληθυντικός αριθμός» πάντα. Η Πέρα Δώθε δεν πάει σχολείο. Τρέχει, πέφτει και χτυπά, σηκώνεται, τραγουδάει, χορεύει και φτύνει. Γελάει και κλαίει. Γεύεται, μυρίζει, αγγίζει, βλέπει, ακούει, φαντάζεται και αισθάνεται.. Α, ναι, ξέχασα. Παίζει σε αλάνες.
Συντελεστές:
Felice (Ευτυχία) Τόπη
Αθανασία Σβώλη
Αθηνά Βελημβασάκη
Αθηνά Λιόλιου
Αλέξανδρος Ιντζεκώστας
Αντώνης Νεστορίδης
Αργυρή Κοζάρη
Άρης Μουζόπουλος
Γωγώ Κύρου
Δέσποινα Μπόμπορα
Ελένη Κοζάρη
Έλλη Μπομποτσάρη
Εμμανουέλα Σοφιά
Εύα Λέντζαρη
Ηλέκτρα Βενέτη
Ηλιάνα Βαλσάμη
Θεοδώρα Κλιάνη
Ιωάννα Σίσκου
Ιωάννα Τσιαμούρα
Μάγια Μπουκάλη
Μαρία Τσιβίκη
Μαρία Μπαμπίλα
Μαρία Γκουζούμα
Μαριάννα Χρηστίδου
Μαρίνα Κολοκούρη
Μαρίνα Πλάκα-Καραπέτη
Μελίνα Κοτσέλου
Μίλτος Τσιάντος
Μπάμπης Κοζάρης
Μυρτώ Σκυργιάννη
Νικολέτα Σίσκου
Νίκος Δημητριάδης
Σάσα Παπαγεωργίου
Τάνια Δάικου
Χριστίνα Τέντε
Χριστίνα Κακάλη.
Σκηνοθεσία: Χρήστος Παπαδόπουλος - Αργυρή Κοζάρη - Η ομάδα.
Παραστάσεις: ώρα 21:00
22 - 23 - 25 Μαίου Αμφιθέατρο Εμπειρίκος - Σχολή Θετικών Επιστημών - ΑΠΘ και 24 Μαίου Δημοτικό Θέατρο Άνετον.
22 - 25 Μαΐου 2013.
Μια φορά κι έναν καιρό, κινήσαμε απ’το τέλος να βρούμε μια αρχή. Μπας και βγάλουμε άκρη ρε παιδί μου. Ανάποδα. Στη μια άκρη της τραμπάλας ο Θάνατος, στην άλλη η Ζωή. Στη μέση ο Έρωτας. Ένα παιχνίδι ανισορροπίας. Μια τυχαία συνάντηση μαζί σου. Κι ένα αναβληθέν ραντεβού μ’ εμένα. Το ΄πιασες; Γυρνάμε προς τα πίσω φίλε μου. Κι όμως, όσο πάμε, οι φωτογραφίες γίνονται όλο και πιο χρωματιστές. Δεν θα κάτσω να σκάσω κι εγώ. Όσο μεγαλώνω, μικραίνω! Εσύ... τι θα γίνεις όταν μικρύνεις;
Ένα έργο βασισμένο σε κείμενα και αυτοσχεδιασμούς που γεννήθηκαν μέσα στην ομάδα. Χρησιμοποιούνται επίσης κείμενα των: Ευγένιος Ιονέσκο, Σταύρος Σταυρόπουλος, Λουίτζι Πιραντέλλο, Ζαν Ανουΐγ, Γιώργος Μανιώτης, Χόρχε Μπουκάι, Αντώνης Σαμαράκης, Αλέξανδρος Βούλγαρης, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Γιώργος Χειμωνιάς, Πάμπλο Νερούδα.
Λίγα λόγια για την «Πέρα Δώθε».
Η «Πέρα Δώθε» γεννήθηκε το Σεπτέμβρη του 2008. Πειραματική Ερασιτεχνική είπαν οι γιατροί. Ο μπαμπάς δεν αγχώθηκε. Τσιγγάνα την ονόμασε η νονά. Τα πρώτα βηματάκια ήρθαν το 2009 με το «Χιονάνθρωπο & το κορίτσι» του Ε. Τριβιζά. Στις πρώτες ζωγραφιές του, το 2010, απεικόνισε τα «Χρώματα Θανάτου». Η μαμά είπε πως της θύμισε το «Παιχνίδι της Σφαγής» του παππού Ιονέσκο και ο μπαμπάς το «Εθνικότητά μου το χρώμα του ανέμου» του θείου Βίζνιεκ. Το 2011 είπε «Μετράω μέχρι το δέκα και μετά σειρά σου...». Έτσι είπε και έπαιξε κρυφτό. Το 2012, ήρθαν να της κάνουν παρέα οι πρώτες νύχτες, οι μνήμες, οι φόβοι και οι έρωτες. «Πληθυντικός αριθμός» πάντα. Η Πέρα Δώθε δεν πάει σχολείο. Τρέχει, πέφτει και χτυπά, σηκώνεται, τραγουδάει, χορεύει και φτύνει. Γελάει και κλαίει. Γεύεται, μυρίζει, αγγίζει, βλέπει, ακούει, φαντάζεται και αισθάνεται.. Α, ναι, ξέχασα. Παίζει σε αλάνες.
Συντελεστές:
Felice (Ευτυχία) Τόπη
Αθανασία Σβώλη
Αθηνά Βελημβασάκη
Αθηνά Λιόλιου
Αλέξανδρος Ιντζεκώστας
Αντώνης Νεστορίδης
Αργυρή Κοζάρη
Άρης Μουζόπουλος
Γωγώ Κύρου
Δέσποινα Μπόμπορα
Ελένη Κοζάρη
Έλλη Μπομποτσάρη
Εμμανουέλα Σοφιά
Εύα Λέντζαρη
Ηλέκτρα Βενέτη
Ηλιάνα Βαλσάμη
Θεοδώρα Κλιάνη
Ιωάννα Σίσκου
Ιωάννα Τσιαμούρα
Μάγια Μπουκάλη
Μαρία Τσιβίκη
Μαρία Μπαμπίλα
Μαρία Γκουζούμα
Μαριάννα Χρηστίδου
Μαρίνα Κολοκούρη
Μαρίνα Πλάκα-Καραπέτη
Μελίνα Κοτσέλου
Μίλτος Τσιάντος
Μπάμπης Κοζάρης
Μυρτώ Σκυργιάννη
Νικολέτα Σίσκου
Νίκος Δημητριάδης
Σάσα Παπαγεωργίου
Τάνια Δάικου
Χριστίνα Τέντε
Χριστίνα Κακάλη.
Σκηνοθεσία: Χρήστος Παπαδόπουλος - Αργυρή Κοζάρη - Η ομάδα.
Παραστάσεις: ώρα 21:00
22 - 23 - 25 Μαίου Αμφιθέατρο Εμπειρίκος - Σχολή Θετικών Επιστημών - ΑΠΘ και 24 Μαίου Δημοτικό Θέατρο Άνετον.
Είσοδος ελεύθερη.
0 σχόλια:
Αφήστε το σχόλιό σας εδώ...