Ψεύτης ήλιος.

Τρίκαλα.

Δευτέρα 1 Απριλίου 2013. 

Το ποιητικό, ειδυλλιακό και στη βάση του πολιτικό έργο του Νικίτα Μιχάλκοφ «Ψεύτης Ήλιος» προβάλλει η Κινηματογραφική Λέσχη Τρικάλων τη Δευτέρα 1 Απριλίου. 

Μετά από δύο εβδομάδες… διακοπών, λόγω Καθαράς Δευτέρας και εθνικής επετείου, η ταινία του Ρώσου δημιουργού καλεί τους σινεφίλ σε μια διπλή ανάγνωση. Από τη μια, οι εικόνες, η καλλιτεχνική δημιουργία, τα συναισθήματα. Από την άλλη, το πολιτικό υπόβαθρο, η Σοβιετική Ενωση του 1936, η στάση του σκηνοθέτη έναντι της επανάστασης. 

Για τον λόγο αυτό, παραθέτουμε αποσπάσματα δύο διαφορετικών κριτικών:

Η μία, του Μπάμπη Ακτσόγλου, από το «Αθηνόραμα» (25/11/94): «Για πολλούς κριτικούς ο "Ψεύτης ήλιος" ήταν η καλύτερη ταινία του φετινού Φεστιβάλ Καννών, όπου και τιμήθηκε με το βραβείο της κριτικής επιτροπής. Ο Νικίτα Μιχάλκοφ, γνωστός κυρίως από τις μεταφορές έργων του Τσέχοφ στον κινηματογράφο ("Μαύρα μάτια"), μένει πιστός στο γνώριμο ύφος του, κατορθώνοντας κάτι σχεδόν απίθανο: να μεταφέρει το τσεχοφικό σύμπαν στην καρδιά της σταλινικής τρομοκρατίας, εν έτει 1936. Κάνοντας ακόμα πιο τραγική τη μοίρα των ηρώων του, όχι γιατί είναι θύματα ενός παράλογου τρομοκρατικού μηχανισμού, αλλά των ίδιων τους των ψευδαισθήσεων». 

Η δεύτερη, του «Ριζοσπάστη» (3/10/08): «Το έργο τέχνης έχει δύο αλληλοσυνδεμένες ...συνιστώσες! Τη φόρμα και το περιεχόμενο! Η πρώτη, λοιπόν, συνιστώσα στον «Ψεύτη Ηλιο», η φόρμα, παίρνει άριστα. Η δεύτερη συνιστώσα, το περιεχόμενο, μπάζει. Και μπάζει, άλλοτε από άκριτο συναισθηματισμό και άλλοτε, το πιο σοβαρό, από πολιτική σκοπιμότητα. Ο Νικίτα Μιχάλκοφ, φαίνεται, δεν ξέχασε ποτέ την προέλευση της καταγωγής του (η οικογένειά του έχει ρίζες στην τσαρική αριστοκρατία της Ρωσίας). Τώρα που δεν υπάρχει σοσιαλισμός, που επέστρεψε ο καπιταλισμός και η ...φεουδαρχία, οι θιασώτες του τσαρισμού, ένας από αυτούς είναι και ο Νικίτα Μιχάλκοφ, θέλουν, φαίνεται, να ξαναγράψουν την Ιστορία. Και να τη γράψουν με ψέματα και συκοφαντίες. (Ο καλός σκηνοθέτης, σύμφωνα με επίσημη δήλωσή του, επιθυμεί την επιστροφή του τσαρισμού στη Ρωσία!)».

ΥΠΟΘΕΣΗ:  

Σοβιετική Ένωση, 1936. Οι ειδυλλιακές διακοπές του ήρωα της επανάστασης, συνταγματάρχη Κοτόφ διαταράσσονται από την εμφάνιση του πρώην αρραβωνιαστικού της γυναίκας του και προστατευόμενου της οικογένειάς της, ύστερα από δεκάχρονη απουσία. Ο Ντμίτρι γοητεύει αμέσως τους ανθρώπους του σπιτιού, με την πνευματικότητα και τον παιχνιδιάρικο χαρακτήρα του. Ο γερο-Κοτόφ, όμως, δεν ξεγελιέται εύκολα. Η επίσκεψη του Ντμίτρι κρύβει σκοτεινά κίνητρα.

Ιnfo:

Τίτλος πρωτοτύπου: Утомленные солнцем. 
Σκηνοθεσία: Nikita Mikhalkov. 
Σενάριο: Rustam Ibragimbekov, Nikita Mikhalkov. 
Μουσική: Eduard Artemyev. 
Φωτογραφία: Vilen Kalyuta. 
Μοντάζ: Enzo Meniconi. 
Χρονολογία παραγωγής: 1994. 
Χώρα παραγωγής: ΡΩΣΙΑ, ΓΑΛΛΙΑ. 
Γλώσσα: ΡΩΣΙΚΑ, ΓΑΛΛΙΚΑ. 

Διάρκεια: 135'. 
Παίζουν: Νικίτα Μιχάλκοφ, Ολεγκ Μενσίκοφ, Ινγκεμπόργκα Νταπκουνάετε, Ναντέζντα Μιχαΐλοβα. 

ΕΝΑΡΞΗ: 9.45 Μ.Μ. ΣΤΟΝ ΜΥΛΟ ΜΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ. 

Επισκεφτείτε το blog μας: kltrikala.blogspot.gr.