Ευτυχώς υπήρξαν ποιητές. Χωρίς θλιμμένα μουτράκια, επιτηδευμένα στιχάκια και ύφος-ήθος χαμαιλέοντα. Αυτοί που ήξεραν την ονομαστική και κλητική καλά. Το κρασί, ο ήλιος, η θάλασσα, ω έρωτα, ω φίλε! Όχι άλλες γενικές και γενικότητες. «Το σεντόνι του αιώνιου πόθου, του ατέρμονου κορμιού, των ανεκπλήρωτων ερώτων, του Πατρός και του Υιού…» Ευτυχώς υπήρξε Ποίηση.
Ευτυχώς υπήρξαν ήρωες, ηρωίδες, ευεργέτες, επιστήμονες, φιλοπάτριδες, ανθρωπιστές. Ευτυχώς υπήρξαν πρότυπα.
Ευτυχώς υπάρχουν τα βιβλία, τα σχολεία, τα παιδιά. Οι τσάντες τους γεμάτες γνώση, ραβασάκια, αντοχή, φιλοδοξίες. Ευτυχώς υπάρχουν πάρκα, καφενεία, φοιτητικές εστίες, στέκια, ποδήλατα, παρέες. Τα περσινά μας ρούχα, τα σπιτικά φαγητά, οι ιστορίες των παππούδων, οι παλιοί καναπέδες (και οι καινούριοι), η χειροποίητη μουσική, το ζυμωτό ψωμί, τα τζάκια, οι οικογένειες. Τα ταξίδια, η φύση, ο εθελοντισμός, η ανακύκλωση, η στροφή προς τα έσω, η στροφή προς τον πλησίον.
Δυστυχώς βρισκόμαστε σε κρίση. Ας την περάσουμε με όσα μας έφερε ευτυχώς. Με εκείνα που τα τελευταία χρόνια ξεχάσαμε πόσο είναι σημαντικά. Τις αρετές, τις κατακτήσεις, τα επιτεύγματα που σκάλισαν στο σκαρί του Έλληνα χιλιάδες χρόνοι ιστορίας και δημιουργίας. Αυτά είναι δικά μας, αυτού του τόπου, αυτού του λαού. Δεν τα δανειστήκαμε από κανέναν. Δυστυχώς βρισκόμαστε σε κρίση. Ας την περάσουμε με όσα μας έφερε ευτυχώς.
Στην ποίηση βρούμε μια λύση στα προβλήματά μας και να απαλύνει τις καρδιές μας ως έθνος
ΑπάντησηΔιαγραφήEυτυχώς η ποίηση δεν είναι φούσκα. Ο πολιτισμός γενικά. Οι πολιτικοί μας φρόντισαν τόσα χρόνια να προωθήσουν το τρίπτυχο συρτάκι-σουβλάκι-Φαληράκι. Η Ελλάδα είναι πολλά περισσότερα και ουσιαστικότερα.
Διαγραφή