Η συγκεκριμένη φωτογραφία έχει διαστάσεις 108.200 επί 81.500 εικονοστοιχεία (pixel), καλύπτει όμως μόλις το 1% του ουρανού.
Απαθανατίζει με πρωτοφανή λεπτομέρεια την καρδιά του Γαλαξία μας και επιτρέπει στους ερευνητές να δημιουργήσουν έναν κατάλογο με 84 εκατομμύρια άστρα.
Οι περισσότεροι σπειροειδείς γαλαξίες, ανάμεσά τους και ο δικός μας «Μίλκι Ουέι», περιέχουν στην καρδιά τους μεγάλες συγκεντρώσεις αρχαίων άστρων, τις οποίες οι αστρονόμοι ονομάζουν «εξογκώματα». Η μελέτη των διαδικασιών σχηματισμού αυτών των δομών είναι απαραίτητη προκειμένου να κατανοήσουμε τους γαλαξίες στο σύνολό τους εξηγεί ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου.
Το κόκκινο παραλληλόγραμμο δείχνει την περιοχή του Μίλκι Ουέι που εικονίζει το πανόραμα. Η πανοραμική εικόνα της καρδιάς του Μίλκι Ουέι δημιουργήθηκε από διεθνή ομάδα ερευνητών που χρησιμοποίησε το τηλεσκόπιο VISTA στη Χιλή. H ευρυγώνια όραση του τηλεσκοπίου των 4,1 μέτρων, σε συνδυασμό με την ευαισθησία του στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος, το καθιστούν ιδανικό για τέτοιες μελέτες.
«Είναι δύσκολο να παρατηρήσει κανείς το εξόγκωμα του Μίλκι Ουέι στο ορατό φως επειδή κρύβεται μέσα σε σύννεφα σκόνης. Για να φτάσουμε μέχρι την καρδιά του γαλαξία πρέπει να πραγματοποιήσουμε παρατηρήσεις στο υπέρυθρο φως, το οποίο επηρεάζεται λιγότερο από τη σκόνη» εξηγεί ο Ντάντε Μινίτι του Καθολικού Πανεπιστημίου της Χιλής, μέλος της διεθνούς ομάδας.
Οι περισσότεροι σπειροειδείς γαλαξίες, ανάμεσά τους και ο δικός μας «Μίλκι Ουέι», περιέχουν στην καρδιά τους μεγάλες συγκεντρώσεις αρχαίων άστρων, τις οποίες οι αστρονόμοι ονομάζουν «εξογκώματα». Η μελέτη των διαδικασιών σχηματισμού αυτών των δομών είναι απαραίτητη προκειμένου να κατανοήσουμε τους γαλαξίες στο σύνολό τους εξηγεί ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου.
Το κόκκινο παραλληλόγραμμο δείχνει την περιοχή του Μίλκι Ουέι που εικονίζει το πανόραμα. Η πανοραμική εικόνα της καρδιάς του Μίλκι Ουέι δημιουργήθηκε από διεθνή ομάδα ερευνητών που χρησιμοποίησε το τηλεσκόπιο VISTA στη Χιλή. H ευρυγώνια όραση του τηλεσκοπίου των 4,1 μέτρων, σε συνδυασμό με την ευαισθησία του στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος, το καθιστούν ιδανικό για τέτοιες μελέτες.
«Είναι δύσκολο να παρατηρήσει κανείς το εξόγκωμα του Μίλκι Ουέι στο ορατό φως επειδή κρύβεται μέσα σε σύννεφα σκόνης. Για να φτάσουμε μέχρι την καρδιά του γαλαξία πρέπει να πραγματοποιήσουμε παρατηρήσεις στο υπέρυθρο φως, το οποίο επηρεάζεται λιγότερο από τη σκόνη» εξηγεί ο Ντάντε Μινίτι του Καθολικού Πανεπιστημίου της Χιλής, μέλος της διεθνούς ομάδας.
ΠΗΓΗ: sciencedaily.gr
0 σχόλια:
Αφήστε το σχόλιό σας εδώ...