Αφιέρωμα στον Ρούντολφ Νουρέγιεφ.

Με τα Αστέρια του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού.

Μεγάλα αστέρια του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού τιμούν τα 20 χρόνια από τον θάνατο του Ρούντολφ Νουρέγιεφ (6 Ιανουαρίου του 1993). Από το 1983 έως το 1989, ο Νουρέγιεφ διετέλεσε διευθυντής του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού. Κατά την παραμονή του, έφερε μια νέα πνοή στο μπαλέτο, προσκάλεσε αρκετούς σύγχρονους χορογράφους και καθηγητές και ανέβασε πολλά αριστουργηματικά μπαλέτα.

Το γκαλά των αστεριών του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού παρουσιάζει ένα πρόγραμμα με ορισμένες από τις πιο σημαντικές χορογραφίες του Νουρέγιεφ, καθώς και ρόλους που τον έκαναν γνωστό σε όλη την υφήλιο. Το Θέατρο Badminton έχει την τιμή να φιλοξενήσει αυτό το αφιέρωμα στον αξεπέραστο αστέρα του χορού, με τη συμμετοχή των κορυφαίων σολίστ του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού, του παλαιότερου συγκροτήματος μπαλέτου στον κόσμο.

Μια επιλεγμένη ομάδα από Αστέρια (Etoiles) και Σολίστες της Όπερας του Παρισιού ανέλαβε να αποδώσει με το μοναδικό της τρόπο μια ποικιλία αριστουργημάτων του κλασικού ρεπερτορίου, προς τιμήν του αξεπέραστου αστέρα του χορού. Στο πρώτο μέρος του γκαλά παρουσιάζονται αποσπάσματα από τη «Ραϊμόντα» και τη «Λίμνη των Κύκνων», στην κατά Νουρέγιεφ χορογραφική εκδοχή, δύο μπαλέτα με τα οποία ο Νουρέγιεφ μεγαλούργησε και σαν χορευτής και σαν χορογράφος. Στο δεύτερο μέρος θα απολαύσουμε αποσπάσματα από «Ραϊμόντα», «Ζιζέλ» και μία από τις πιο αγαπημένες χορογραφίες του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού, τη χορογραφία του Jose Martinez “Mi Favorita”.

Τα Αστέρια του Μπαλέτου που πρωταγωνιστούν είναι η πολυτάλαντη Agnès Letestu και ο Stéphane Bullion που ερμηνεύουν αποσπάσματα από τη «Ραϊμόντα» και τον «Λευκό Κύκνο» από τη «Λίμνη», ο Josua Hoffalt και η Muriel Zusperreguy που απογειώνουν τη «Ζιζέλ» και η εξαιρετική Ludmila Pagliero στο “Mi Favorita”. Όλοι οι χορευτές που πρωταγωνιστούν έχουν διακριθεί στις χορογραφίες του Ρούντολφ Νουρέγιεφ και έχουν προαχθεί στο ανώτατο επίπεδο του Μπαλέτου με αυτές. Τους «Etoiles» του Μπαλέτου πλαισιώνουν «Sujets», «Coryphées» και «Quadrilles» του εξαιρετικού Μπαλέτου της Όπερας. Με την ποιότητα και τη μαγική ατμόσφαιρα που αρμόζει σ’ ένα αφιέρωμα στη θρυλική αυτή προσωπικότητα του χορού, τα Αστέρια του Μπαλέτου της Παρισινής Όπερας υπόσχονται μια χορευτική πανδαισία, που δεν πρέπει να χάσει κανένας φίλος του χορού.

ΡΟΥΝΤΟΛΦ ΝΟΥΡΕΓΙΕΦ.
Ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου 1938 σ’ ένα βαγόνι της Υπερσηβηρικής αμαξοστοιχίας, κοντά στην πόλη Ιρκούτσκ, Ήταν το τέταρτο και τελευταίο παιδί της μουσουλμανικής στο θρήσκευμα οικογένειάς του και μεγάλωσε στην πόλη Ουφά, στη δημοκρατία του Μπασκορτοστάν.
Ξεκίνησε την καριέρα του από τα διάσημα μπαλέτα Κίροφ, αφού πρώτα σπούδασε στην Ακαδημία Βαγκάνοβα του Λένινγκραντ (Σχολή των μπαλέτων Κίροφ) με καθηγητή τον Αλεξάντρ Πούσκιν, έχοντας εισαχθεί το 1955 σε ηλικία 17 ετών. Στις 28 Οκτωβρίου 1958 πραγματοποιεί την πρεμιέρα του με τα μπαλέτα Κίροφ χορεύοντας ένα «pas de trοιs» στη Λίμνη των Κύκνων. Σύντομα αναδείχθηκε η τεχνική, η αρμονία και το ταλέντο του, κάτι που συνέτεινε ώστε να γίνει πρωταγωνιστής στους περισσότερους βασικούς ρόλους του κλασικού ρεπερτορίου.
Στις 19 Μαΐου 1961, κατά τη διάρκεια της περιοδείας των μπαλέτων Κίροφ στο Παρίσι, ο Νουρέγιεφ εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή που ανέβηκε στη σκηνή του Παλαί Γκαρνιέ. Στις 16 Ιουνίου επέλεξε την ελευθερία του και ζήτησε πολιτικό άσυλο στη Γαλλία. Έκτοτε έγινε ανεπιθύμητος στην Σοβιετική Ένωση και του απαγορεύθηκε η είσοδος στη χώρα μέχρι το 1989, που εξασφάλισε την πολυπόθητη άδεια από τις Σοβιετικές αρχές για να επιστρέψει στη Ρωσία και χόρεψε στη Συλφίδα στο Θέατρο Κίροφ του Λένινγκραντ.
Στο Παρίσι συνεργάστηκε αρχικά με το Μεγάλο Μπαλέτο του Marquis de Cuevas, και έκανε την καθοριστική γνωριμία με τον Έρικ Μπρουν, πρώτο χορευτή στα Βασιλικά Μπαλέτα της Δανίας. Στις 21 Φεβρουαρίου χορεύει στην παράσταση Ζιζέλ με τα Βασιλικά Μπαλέτα του Λονδίνου στο Κόνβεντ Γκάρντεν, με παρτενέρ την Βρετανίδα χορεύτρια Μάργκοτ Φοντέιν. Παρότι η συνεργασία του με τα Βασιλικά Μπαλέτα του Λονδίνου διήρκησε μέχρι το 1977, ουδέποτε ενσωματώθηκε στο μπαλέτο, προτιμώντας το ρόλο του προσκεκλημένου καλλιτέχνη, τίτλο που διατήρησε στις ανά τον κόσμο εμφανίσεις του.
Στις 12 Μαρτίου 1963, πραγματοποιείται η πρεμιέρα του έργου Μαργαρίτα και Αρμάνδος, σε χορογραφίες Φρέντερικ Άστον ειδικά για την Μάργκοτ Φοντέιν και τον Ρούντολφ Νουρέγιεφ, έργο που έγινε και το μπαλέτο φετίχ τους. Στις 27 Νοεμβρίου ο Νουρέγιεφ αναβιώνει για πρώτη φορά μια χορογραφία του Μάριους Πετιπά, την τρίτη πράξη (Βασίλειο των Σκιών) από τη Μπαγιαντέρα για τα Βασιλικά Μπαλέτα. Η καριέρα του γίνεται σύντομα διεθνής. Χορεύει ως προσκεκλημένος καλλιτέχνης με τα κορυφαία μπαλέτα της Ευρώπης, των ΗΠΑ και της Αυστραλίας. Ερμηνεύει τους πρίγκιπες του ρεπερτορίου αλλά και δημιουργίες των Φρέντερικ Άστον, Ρούντι Βαν Ντάντσιχ, Ρολάν Πετί, Μωρίς Μπεζάρ, Ζωρζ Μπαλανσίν, Γκλεν Τίτλεϊ, Μάρθα Γκράχαμ και Μάρεϊ Λούις. Η ακόρεστη περιέργειά του τον οδηγεί να δοκιμάσει όλα τα είδη χορού. Αναβιώνει επίσης τα μεγάλα ρωσικά μπαλέτα του 19ου αιώνα του Μάριους Πετιπά, του χορογράφου που εκτιμά: Ωραία Κοιμωμένη, Καρυοθραύστης, Δον Κιχώτης, Λίμνη των Κύκνων, Ραϊμόντα.
Το 1990 χόρεψε στη μουσική κωμωδία The King and I στις ΗΠΑ, και ερμήνευσε για τελευταία φορά στην Όπερα του Παρισιού το Song for a Wayfairer. Στις 6 Ιανουαρίου 1993, ο Νουρέγιεφ πεθαίνει στο Παρίσι από AIDS. Σύμφωνα με επιθυμία του κηδεύτηκε στο Ρωσικό Κοιμητήριο Sainte-Genevieve-des-bois, στο Παρίσι.

ΤΟ ΜΠΑΛΕΤΟ ΤΗΣ ΟΠΕΡΑΣ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΟΥ.
Το Μπαλέτο της Όπερας του Παρισιού είναι το παλαιότερο εθνικό συγκρότημα μπαλέτου στον κόσμο και κατά συνέπεια οι ρίζες πολλών ευρωπαϊκών και διεθνών συγκροτημάτων μπαλέτου εντοπίζονται σε αυτό. Αποτελούσε πάντα αναπόσπαστο κομμάτι της Όπερας του Παρισιού, η οποία ιδρύθηκε το 1669 ως Académie d'Opera (Ακαδημία της Όπερας), αν και ο θεατρικός χορός δεν αποτελούσε σημαντική συνιστώσα της Όπερας του Παρισιού μέχρι το 1673. Αργότερα μετονομάστηκε σε Académie Royale de Musique (Βασιλική Μουσική Ακαδημία) και τέθηκε υπό την ηγεσία του Jean-Baptiste Lully. Η Όπερα του Παρισιού απέκτησε κατά καιρούς διάφορες επίσημες ονομασίες καθ’ όλη τη διάρκεια της μακράς ιστορίας της. Όμως από το 1994 έχει χαρακτηριστεί ως Εθνική Όπερα του Παρισιού. Σήμερα οι παραστάσεις του μπαλέτου παρουσιάζονται κυρίως στο Palais Garnier.
Το Μπαλέτο της περίφημης Όπερας θεωρείται σήμερα ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα του κόσμου. Ο μέσος όρος ηλικίας των χορευτών είναι 25 ετών, κάτι που καθιστά το μπαλέτο έναν από τους νεότερους σύγχρονους θιάσους. Το ρεπερτόριο του Μπαλέτου της Όπερας είναι εκτεταμένο, κυμαίνεται από τα μεγάλα κλασικά και ρομαντικά μπαλέτα μέχρι τις δημιουργίες των σύγχρονων χορογράφων.
Το μπαλέτο δίνει περισσότερες από 180 παραστάσεις ανά σαιζόν στο Παρίσι, την επαρχία αλλά και το εξωτερικό. Αποτελείται από 154 χορευτές, 18 «Αστέρια» και 14 πρώτους χορευτές. Υπάρχουν πέντε βαθμίδες στην ιεραρχία των χορευτών, οι οποίες, από την υψηλότερη στη χαμηλότερη είναι: «Etoiles» (Αστέρια), «Premiers Danceurs» (Πρώτοι Χορευτές), «Sujets», «Coryphées» και «Quadrilles». Οι χορευτές προσλαμβάνονται μεταξύ 16 και 20 χρονών, ενώ η καριέρα τους σταματά συνήθως στα 42 τους χρόνια. Σχεδόν όλοι οι χορευτές του μπαλέτου έχουν εκπαιδευτεί στη Σχολή Χορού της Όπερας του Παρισιού. Η ένταξη στο corps de ballet για την κάλυψη διαθέσιμων θέσεων γίνεται μετά από διαγωνισμό. Ο ετήσιος διαγωνισμός του μπαλέτου επιτρέπει επίσης στους χορευτές να ανέβουν βαθμίδα στην ιεραρχία. Οι χορευτές προάγονται σε Αστέρια από τον Διευθυντή της Όπερας, μετά την εισήγηση της Διευθύντριας Χορού.
Τη διεύθυνση του Μπαλέτου διασφαλίζει η Διευθύντρια Χορού, Brigitte Lefèvre, η οποία αφοσιώνεται στη δημιουργία ενός ζωντανού ρεπερτορίου για το Μπαλέτο, που θα μπορεί να αναφέρεται στο παρελθόν, το παρόν αλλά και το μέλλον. Κρατώντας πάντα μία τιμητική θέση για την παράδοση και τη διατήρηση των μεγάλων κλασικών μπαλέτων, και ειδικότερα των παραγωγών του Ρούντολφ Νουρέγιεφ, παρουσιάζονται συχνά στην Όπερα οι χορογραφίες που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα, ενώ προσκαλούνται σύγχρονοι χορογράφοι να αναβιώσουν μπαλέτα ή να δημιουργήσουν νέα έργα. Έτσι, από το 1995, εντάχθηκαν πολλά έργα στο ρεπερτόριο της Εθνικής Όπερας του Παρισιού (Le Sacre du printemps το 1997 και Orphée et Eurydice το 2005 της Pina Bausch , Glacial Decoy της Trisha Brown το 2003, La Dame aux camélias το 2006 και Troisième Symphonie de Gustav Mahler το 2009 του John Neumeier...), ενώ πολλοί σπουδαίοι χορογράφοι δημιούργησαν για το θίασο (Maurice Béjart, Trisha Brown, Mats Ek, William Forsythe, Jirí Kylián, Blanca Li, Wayne McGregor, Benjamin Millepied, José Montalvo, John Neumeier, Robyn Orlin, Roland Petit, Angelin Preljocaj, Saburo Teshigawara, Sasha Waltz…)

Περισσότερες λεπτομέρειες σύντομα.

Info:
Αφιέρωμα στον Ρούντολφ Νουρέγιεφ.
19 & 20 Ιανουαρίου 2013.
Θέατρο Badminton.