Με τη Νένα Μεντή σε ένα μονόλογο γεμάτο τραγούδια που γράφτηκαν με ψυχή από μία γυναίκα που έζησε με πάθος.
Μια συγκινητική ιστορία για τη μεγάλη κυρία του Eλληνικού τραγουδιού... Ένας μονόλογος γεμάτος μεγάλα τραγούδια, τραγούδια που γράφτηκαν με ψυχή από μια γυναίκα που έζησε με πάθος τη ζωή... Η ανάγκη για την παράσταση βγήκε μέσα από την επιθυμία για ένα ταξίδι στη μνήμη μιας εποχής και σαν καταβολή ελάχιστου φόρου τιμής στην πρώτη μεγάλη Ελληνίδα στιχουργό, την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου.
Μια συγκινητική ιστορία για τη μεγάλη κυρία του Eλληνικού τραγουδιού... Ένας μονόλογος γεμάτος μεγάλα τραγούδια, τραγούδια που γράφτηκαν με ψυχή από μια γυναίκα που έζησε με πάθος τη ζωή... Η ανάγκη για την παράσταση βγήκε μέσα από την επιθυμία για ένα ταξίδι στη μνήμη μιας εποχής και σαν καταβολή ελάχιστου φόρου τιμής στην πρώτη μεγάλη Ελληνίδα στιχουργό, την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου.
Το βιβλίο της Ρέας Μανέλη «Η γιαγιά μου η Ευτυχία» (εκδόσεις Άγκυρα), με τη δύναμη και την αμεσότητα της προσωπικής μαρτυρίας προσέφερε το υλικό της θεατρικής αφήγησης.
Μιας αφήγησης αποσπασματικής και ακροβατικής, ανάλογης της προσωπικότητας που βιογραφείται.
Η Ευτυχία (Νένα Μεντή) μονολογεί συνομιλώντας με τα επτά πρόσωπα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή και το έργο της στιχουργού: τη Μαρίκα Κοτοπούλη, το Γιώργο τον άντρα της, τη Μαίρη την κόρη της, τον Τσιτσάνη, το Χιώτη, τη Ρέα την εγγονή της και τη Μαριόγκα τη μητέρα της.
Μέσα από την πολυτάραχη ζωή της Παπαγιαννοπούλου ξεδιπλώνεται όλη η νεότερη ιστορία της Ελλάδας, αλλά και η σύγχρονη ιστορία του λαϊκού μας τραγουδιού. Η ιστορία της Ευτυχίας συναντά την εθνική τραγωδία μιας χαμένης πατρίδας, της Μικράς Ασίας, περνά από την εποχή των μπουλουκιών και της Αθηναϊκής επιθεώρησης για να φτάσει ως τα καταγώγια του ρεμπέτικου και την άνθιση του έντεχνου λαϊκού τραγουδιού.
Η παράσταση αναπαριστά στιγμιότυπα, σχέσεις και καταστάσεις σαν ένα αφηγηματικό παζλ, που σκοπό έχει να αναδείξει τη βιωματική λαϊκή ποίηση και την πολυδιάστατη μοναδική προσωπικότητα, της πρωτοπόρας για την εποχή της, δημιουργού.
Η Ευτυχία έγινε η φωνή της ψυχής ενός ολόκληρου λαού και με τον στίχο της εκφράζει τους καημούς και τις ελπίδες του. Χθες, σήμερα, αύριο.
Η Ευτυχία, σαν ένας άλλος Ζορμπάς, μυρίζει Ελλάδα και μας οδηγεί γραμμή στις ρίζες, σε ότι αυθεντικό έμεινε από αυτό που λέμε γνήσια ελληνική ψυχή και λεβεντιά.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ.
Κείμενο-Σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας.
Σκηνικά κοστούμια: Αναστασία Αρσένη.
Φωτισμοί: Ανδρέας Μπέλης.
Επιλογή τραγουδιών: Ελεάνα Βραχάλη.
Μουσική επένδυση: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος.
0 σχόλια:
Αφήστε το σχόλιό σας εδώ...