11 Αυγούστου | Ανδρέας Γεωργιάδης, ο Κρης

Χρόνια Πολλά σε Εύπλους, Εύπλος, Εύπλοος

11 Αυγούστου σήμερα και το 1921 γεννιέται ο συγγραφέας Άλεξ Χέιλι, που έφυγε σε ηλικία 71 ετών και το 1927 ο Στιούαρτ Ρόζενμπεργκ, αμερικανός σκηνοθέτης με τη γνωστή δημιουργία του «Ο Μεγάλος Δραπέτης». Έξι χρόνια μετά γεννιέται ο Γιέρζι Γκροτόφσκι, πολωνός θεατρικός σκηνοθέτης και από τους πρωτοπόρους του πειραματικού θεάτρου και το 1936 ο Αντρέ Ντιμπούς, διηγηματογράφος, δοκιμιογράφος και βιογράφος. Ο σαξοφωνίστας Ντένις Πέιτον το 1943, και το 1950 ο Έρικ Μπράουν, κιθαρίστας.

Το 1890 την ίδια ημέρα πεθαίνει ο Τζον Νιούμαν, άγγλος ιερωμένος και συγγραφέας σε ηλικία 89 ετών και το 1937 η πεζογράφος Έντιθ Γουάρτον. Το 1956 ο Τζάκσον Πόλοκ, αμερικανός ζωγράφος, εισηγητής και ίνδαλμα του αφηρημένου εξπρεσιονισμού και το 1981 ο Ανδρέας Γεωργιάδης, ο Κρης, ζωγράφος, έργα του οποίου βρίσκονται και στη συλλογή της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας. Τρία χρόνια αργότερα ο πιανίστας Πατ Μακόλεϊ και το 1994 ο Πίτερ Κάσινγκ, ηθοποιός, που διακρίθηκε κυρίως για τη συμμετοχή του σε ταινίες τρόμου. Το 1996 ο Ράφαελ Κούμπελικ, διευθυντής ορχήστρας, το 2007 ο ηθοποιός Γρηγόρης Βαφιάς και το 2007 ο Ντίκος (Κωνσταντίνος) Βυζάντιος, κορυφαίος ζωγράφος της διασποράς.

Ανδρέας Γεωργιάδης ο Κρης:

1892: Γεννιέται στα Χανιά. Ο πατέρας του μόλις έχει επιστρέψει στην Κρήτη, μετά από την αμνήστευσή του από καταδικαστική απόφαση της Πύλης και έχει καταφύγει στην Αθήνα στέλνοντας τους δικούς του στη Μήλο.

1896: Ο Ανδρέας φτάνει στην Αίγυπτο μετά την πυρπόληση της πόλης των Χανίων. Στην Ισμαηλία και το Κάιρο ζει τα παιδικά του χρόνια. Δουλεύει στην αρχή στα συνεργεία του εργολάβου Β.Βερνάρδου που αναλαμβάνει διακοσμήσεις οικοδομών. Με την εμπειρία που αποκτά εργάζεται αργότερα κοντά στον ζωγράφο – διακοσμητή Orlando και στην συνέχεια στο αρχιτεκτονικό γραφείο των αδελφών Nistri, μέχρι που συμπλήρωσε τα 18 του χρόνια.

1910: Έρχεται στη Αθήνα.

1912: Δίνει εξετάσεις στην Σχολή Καλών Τεχνών («Σχολή Γραφικών Τεχνών» τότε) και κατατάσσεται στην τρίτη τάξη με δάσκαλο τον Γερανιώτη.

1912-13: Πολεμά ως εθελοντής με το σώμα των Γαριβαλδίνων («Ερυθροχιτώνων»), στους Βαλκανικούς Πολέμους. Στη μάχη του Δρίσκου τραυματίζεται και χάνει το ένα του μάτι.

1914: Ξαναρχίζει τις σπουδές του στη Σχολή για μια επταετία με δασκάλους του τους Ιακωβίδη, Ροϊλό και Βικάτο.

1922: Παίρνει το πρώτο βραβείο του Υπουργείου Τ.Τ.Τ. στον Πανελλήνιο Καλλιτεχνικό Διαγωνισμό για τη δημιουργία έργου με θέμα την Έξοδο του Μεσολογγίου.

1924: Αποσπά το πρώτο βραβείο στον Αβερώφειο διαγωνισμό του Πολυτεχνείου και εξασφαλίζει τετραετή υποτροφία για το Παρίσι (1925 – 1929). Εκεί φοιτά στην Ecole des Beaux Arts και στις ελεύθερες Ακαδημίες Julian, Colarossi και Grande Chaumiere. Μελετά παράλληλα τα έργα των μεγάλων δασκάλων της Αναγέννησης στα μουσεία του Παρισιού, της Μαδρίτης, του Τολέδο και του Εσκοριάλ. Ταξιδεύει επίσης στις Βρυξέλες, στην Αμβέρσα και στην Γάνδη. Εκπονεί μια σειρά από εικοσιπέντε μελέτες με ελεύθερες αφομοιώσεις από τα έργα των Ριμπέρα, Καρένιο, Τισιανού, Βελάσκεθ, Ρούμπενς, Βαν Ντάικ και Ρενουάρ.

1929: Επιστρέφει στην Ελλάδα και παρουσιάζει την πρώτη ατομική του έκθεση με σαράντα έργα στην αίθουσα «Παρνασσός». Του χορηγείται υποτροφία Ηρακλέους Βόλτου του Πανεπιστήμιου Αθηνών και συνεχίζει για τρία χρόνια τις σπουδές του πάνω στις τεχνοτροπικές και τεχνικές εξελίξεις της δυτικοευρωπαϊκής ζωγραφικής. Μελετά τον Δομίνικο Θεοτοκόπουλο στο Λούβρο και στην Γκαλερία Κορσίνι.

1930: Το έργο του «Μάνα» γίνεται δεκτό από κριτική επιτροπή ζωγράφων και παρουσιάζεται στην έκθεση του Grand Palais στο Σαλόν της χρονιάς, όπου εκθέτουν κατ’εξαίρεση και μη γάλλοι ζωγράφοι.
Φοιτά για ένα χρόνο στην Βασιλική Ακαδημία Regia Scuola per Industria Arte στην Μπολόνια και ειδικεύεται στην τεχνική της νωπογραφίας με καθηγητή τον Μάριο Ροβέρσι.

1931: Του απονέμεται «τιμής ένεκεν» μετάλλιο και δίπλωμα για τα εκατό χρόνια της απελευθέρωσης του ελληνικού έθνους.

1933: Ανακηρύσσεται επίτιμο μέλος της Ενώσεως Παλαιών Πολεμιστών και του δίνεται δίπλωμα για τις υπηρεσίες του προς το έθνος και την τέχνη.

1934: Παίρνει μέρος στην Διεθνή Έκθεση της Βενετίας και μαζί με τον Δημήτριο Δήμα αποσπούν το ενδιαφέρον του κριτικού τέχνης Ούγκο Οτζέτι.

1935: Διορίζεται, μαζί με τον Φώτη Κόντογλου, από το Υπουργείο Παιδείας, μέλος της Επιτροπής για την επισκευή και αποκατάσταση των τοιχογραφιών στην Αίθουσα Τροπαίων στα Παλιά Ανάκτορα.

1936: Εκλέγεται από την Γενική Συνέλευση του Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών να αποστείλει έργο του στη Διεθνή Έκθεση του Σίδνεϋ της Αυστραλίας.

1938: Διορίζεται από την ολομέλεια των καλλιτεχνικών σωματείων μέλος της Κριτικής Επιτροπής της Πανελληνίου Εκθέσεως.

1947: Εκλέγεται καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών όπου διδάσκει χρώμα και σύνθεση στην έδρα της ζωγραφικής μέχρι το 1961.

1957: Συμμετέχει στην Β’ Μεσογειακή έκθεση της Αλεξάνδρειας.

1965: Επιλέγεται πρόεδρος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου και μένει στη θέση αυτή μέχρι το 1970.

1981: Πεθαίνει στην Αθήνα.