“Trapped” - “Παγιδευμένοι” με τον Αντώνη Τουμανίδη…

"... Σίγουρα η κατάσταση σήμερα δεν είναι τρομαχτική αλλά κάτι χειρότερο. Θλιβερή. Το τέλος της θα είναι μια νέα αρχή… άλλωστε έτσι συμβαίνει πάντα. Όλα είναι ένας κύκλος..."

... Νεράιδες, ξωτικά, φαντάσματα, μαχαίρια, παπάδες, αίμα, βία, σεξ, φαντασία, πραγματικότητα, πάπες, κυβερνήσεις, λάθη, πάθη, μοναχοί, επιχειρήσεις, ζώα, φυτά, μοναστήρια, νησιά, βαμπίρ, δράκουλες, νυχτερίδες, καλό, κακό, θάλασσες, βουνά, στοιχειά, θρύλοι, παραδόσεις, μύθοι, ακρωτηριασμοί, κλόουν, ίντριγκες, διαφορές,  μάγισσες, γράψιμο, παιχνιδοποιός...

 όλα στην καθημερινότητα και στο έργο του Αντώνη Τουμανίδη…

A&C: Παρατηρώντας κάποιος την καθημερινότητά σου, βλέπει ένα παιδί να ξυπνάει νωρίς το πρωί, να πίνει τον ελληνικό καφέ του, να κάνει γυμναστική το απόγευμα και να κοιμάται νωρίς το βράδυ... Μπορείς να μου πεις πότε και πως προέκυψαν οι ιστορίες σου;

A.T.: Γενικά οι μέρες μου είναι τόσο γεμάτες που το ξενύχτι είναι μια πολυτέλεια για εμένα. Η μέρα μου ξεκινάει στις επτά το πρωί και τελειώνει στις δώδεκα το βράδυ. Τον ελληνικό καφέ δεν τον αλλάζω με κανέναν άλλο καφέ… όπως και το τσιγάρο –κακή συνήθεια ξέρω, αλλά αρνούμαι πεισματικά να την αποχωριστώ. Οι ιστορίες προέκυπταν και προκύπτουν κατά τη διάρκεια της ημέρας από μια τυχαία αφορμή, εικόνα, λέξη… Οι εικόνες σχηματίζονται στο μυαλό και μαζί μια βασική πλοκή. Και η έμπνευση σταματάει εκεί. Όλα τα υπόλοιπα είναι δουλειά, δουλειά και πάλι δουλειά και επί καθημερινής βάσεως. Διορθώσεις, αλλαγές συνεχώς… Δε με θεωρώ συγγραφέα –ούτως ή άλλως το είδος που εκπροσωπώ μέχρι και σήμερα σνομπάρεται επιδεικτικά και αδίκως από πολλούς- αλλά κάποιον που δουλεύει πάρα πολύ.

A&C: Τι σχόλια και εντυπώσεις εκλαμβάνεις από τους δικούς σου ανθρώπους;

A.T.: Είμαι τυχερός στη ζωή μου γιατί στην έως τώρα διαδρομή μου έχω ανθρώπους να με στηρίζουν και να με αγαπάνε στα καλά και τα άσχημα, τα λάθη και τα σωστά. Σε ότι αφορά τις ιστορίες οι άνθρωποι δίπλα μου είναι και οι πιο αυστηροί κριτές και έτσι πρέπει… το να μου χαϊδεύουν τα αυτιά δεν έχει νόημα. Και η γνώμη τους έχει σημασία για εμένα. Με απλά λόγια ο “Toymaker” δεν είναι μόνος του αλλά είναι μια ομάδα ανθρώπων, μια αλυσίδα που ο κάθε κρίκος της είναι απλά αναντικατάστατος.

A&C: Παρά το νεαρό της ηλικίας σου, βλέπω έχεις κάνει τόσες σπουδές, τόσα πράγματα και συνεχώς όλο και κάτι «σκαρώνεις»... Πότε τα προλαβαίνεις όλα; Είναι επικερδής η όλη προσπάθεια έτσι ώστε να βιοπορίζεσαι μόνος σου ή κάνεις και κάτι άλλο παράλληλα;

A.T.: Δεν τα προλαβαίνω… τουλάχιστον όχι πάντα. Ο «ελεύθερος χρόνος» είναι σπάνιος και τον διαθέτω για συγκεκριμένα πράγματα όπως το γυμναστήριο. Απλά προσπαθώ να αξιοποιώ στο μέγιστο δυνατό ακόμα και το κάθε δευτερόλεπτο. Επικερδής… όχι δεν είναι η προσπάθεια… Η συγγραφή ως προς τον βιοπορισμό προσφέρει ελάχιστα, τουλάχιστον στην Ελλάδα και μόνο σε μια μειοψηφία. Ειδικά σε ότι αφορά στον τρόμο, όλοι όσοι ασχολούμαστε με αυτόν γνωρίζουμε καλά πως μας αντιμετωπίζουν σαν δεύτερης διαλογής επιλογές –και είναι ειρωνεία αυτό αν σκεφτεί κανείς πως η πιο επικερδής λογοτεχνία παγκοσμίως είναι του τρόμου και το ίδιο ισχύει για την αντίστοιχη κινηματογραφική παραγωγή. Έτσι ταυτόχρονα κάνω και άλλες δουλειές προκειμένου να ζω τουλάχιστον καλά.  

A&C: Μίλησέ μας λίγο για το ‘’Trapped”. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία με το Hollywood και πως πηγαίνει το όλο εγχείρημα; Πότε προβλέπεται να έχουμε την ταινία στον κινηματογράφο;

A.T.: Εγώ το μόνο που έκανα ήταν να δώσω τα δικαιώματα μιας e-ιστορίας την επιτυχία της οποίας δεν περίμενα ούτε και εγώ. Αυτό το χρωστάω περισσότερο στην κινηματογραφική γραφή μου μάλλον.  Από εκεί και πέρα άρχισα να ασχολούμαι πιο επισταμένα με το σενάριο και τη συγγραφή του. Αυτή τη στιγμή ετοιμάζω διάφορα πράγματα και είμαι σε επαφή με αρκετές εταιρείες στην Αμερική αλλά θα δούμε, ελπίζοντας πάντα στο καλύτερο. Σε ότι αφορά το “Trapped” σύντομα θα έχετε νέα, αλλά δεν είναι υπό το δικό μου έλεγχο αφού όπως είπα εγώ παραχώρησα μόνο τα δικαιώματα. Για την ιστορία, το “Trapped” αναφέρεται σε πραγματικούς ανθρώπους και εκτυλίσσεται σε ένα bar στην Αθήνα, το “MyBar” στους ανθρώπους του οποίου οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ. 

A&C: Πως βλέπεις τη σημερινή κατάσταση; Την είχες καταγράψει σε κάποια από τις ιστορίες σου; Ποιο πιστεύεις πως θα είναι το τέλος της;

A.T.: Σίγουρα η κατάσταση σήμερα τρομαχτική δεν είναι αλλά κάτι χειρότερο. Θλιβερή. Το τέλος της θα είναι μια νέα αρχή… άλλωστε έτσι συμβαίνει πάντα. Όλα είναι ένας κύκλος. Φροντίζω οι ιστορίες μου να απέχουν από τα κοινωνικά – πολιτικά σε μεγάλο βαθμό… Σκοπός μου κυρίως –αλλά όχι μόνο- είναι η ψυχαγωγία… το να κάνω τον αναγνώστη να ξεχαστεί και να ταξιδέψει, να ερωτευτεί, να κλάψει, να γελάσει και φυσικά να τρομάξει και ο σημερινός αναγνώστης το έχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη, έχουμε ανάγκη από τη «μαγεία».

A&C:  Μπορεί η ΤΕΧΝΗ και ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ να αφυπνίσουν τον κόσμο; Εσύ πως επιδιώκεις κάτι τέτοιο μέσα από το έργο σου;

A.T.: Η τέχνη και ο πολιτισμός πολλά μπορούν να κάνουν αλλά στην Ελλάδα… μάθαμε να υπερτιμούμε και να δίνουμε αξία στα «άδεια» και τα «ανούσια» και προπαντός στα «δήθεν»… Η τέχνη και ο πολιτισμός είναι «παιδεία» και αυτό είναι το κλειδί για την αφύπνιση… Τον πρωταρχικό ρόλο παίζει το σχολείο, το πανεπιστήμιο… Είμαι ειλικρινής ως προς αυτό… πρωταρχικός σκοπός μου δεν είναι να μορφώσω αλλά να ψυχαγωγήσω… Φυσικά ιδέες και απόψεις περνάνε στο έργο μου αλλά δεν επιθυμώ να περνάνε ποτέ στο προσκήνιο… απλά να λειτουργούν παρασκηνιακά… Ο S. King είχε κάποτε πει όταν δεχόταν συνεχώς κατηγορίες για τη γραφή του και το είδος με το οποίο ασχολιόταν «Αν κάποιος θέλει να μορφωθεί ας πάει στο πανεπιστήμιο! »

A&C:  Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

A.T.: Αυτή τη στιγμή έχω έτοιμα τρία βιβλία, ανάμεσα στα οποία και ένα παιδικό. Ελπίζω σύντομα να βρουν το δρόμο τους στα βιβλιοπωλεία ή σε ηλεκτρονική μορφή ως e-books κάτι το οποίο υποστηρίζω θερμά.

Πέρα από τα blogs που χειρίζομαι σύντομα θα δείτε on line και το πρώτο επίσημο site το οποίο θα είναι διαδραστικό και αρκετά διαφορετικό και πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα.

Και κάτι που αποκαλύπτω σε σένα για πρώτη φορά, αν πάνε όλα καλά σύντομα θα κυκλοφορούν κάποιες αδημοσίευτες ιστορίες μου στη διεθνή αγορά από μεγάλο εκδοτικό οίκο.

Links -Σύνδεσμοι

The Toymaker’s Diary: http://www.toumanidis.blogspot.com/

Η επίσημη σελίδα στο Facebook: https://www.facebook.com/ToymakersDiary

Twitter: https://twitter.com/#!/ToymakersDiary

Σύντομα πλήρως on line:  http://thehouseoftoymaker.blogspot.com/

                                      http://warofwizards.blogspot.com 

Ένας παιχνιδοποιός που έγραφε ιστορίες τρόμου…

Ο Τουμανίδης Αντώνης γεννήθηκε το 1979 στη Σκύδρα Εδέσσης. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στα Ιωάννινα και Ιστορία της Τέχνης και Τεχνοκριτική στη Γαλλία. Στη Γαλλία πραγματοποίησε επιπλέον σπουδές στον κινηματογράφο και τη θρησκειολογία. Στη θρησκειολογία ειδικεύτηκε στην ιστορία των Παπών, η οποία μετέπειτα θα του προσέφερε πολύτιμο υλικό για τις ιστορίες του. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στη γαλλική θρησκευτική γλυπτική του 19ου αιώνα και υποψήφιος διδάκτορας με ειδίκευση στη σύγχρονη ελληνική γλυπτική. Είναι μέλος της IFACCA (International Federation of Arts Councils and Culture Agencies). Μιλάει Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά. Έχει ασχοληθεί με το θέατρο και την ποίηση, τη διοργάνωση εκθέσεων τέχνης και αρθρογράφησε σε διάφορα έντυπα μέχρι που τον κέρδισε ο τρόμος. Το 2007 δημιούργησε το “The Toymaker’s Diary”, το πρώτο ελληνικό blog με θεματική γύρω από τον τρόμο (Best Foreign Language Blog 2008, 2009 Winner & International Academy of the Visual Arts Nominee). Το “The Toymaker’s Diary” τον έκανε γνωστό σαν «παιχνιδοποιό» και μέχρι σήμερα έχει γράψει πάνω από 200 ιστορίες τρόμου ενώ παράλληλα γράφει για τον κινηματογράφο.