Γιατρός με το στανιό...

Από το Θεσσαλικό Θέατρο.

Γράφει ο κ. Άγγελος Πετρουλάκης.

Πρεμιέρα προχθές βράδυ για το Θεσσαλικό Θέατρο. Πρεμιέρα για την περίοδο του φετινού καλοκαιριού και για κάτι που τιμά τόσο το Θέατρο, όσο και την έννοια της Ψυχαγωγίας. Μετά από τόσα σκύβαλα που έφτασαν στην πόλη και απογοήτευσαν.

Ο Κώστας Τσιάνος για μια ακόμα φορά δίδαξε πόσο σπουδαίο είναι να τιμάται ο δημιουργός. Δίδαξε επίσης πόσο σημαντικό είναι το απλό και πόσο κορυφαίο είναι για τη ζωή μας το τίμιο και το αληθινό.

Επιχείρησε με Μολιέρο, αυτό το καλοκαίρι. Ένα συγγραφέα - σταθμό του παγκόσμιου θεάτρου, που τον γνωρίζει καλά και σωστά. Και εμπιστεύθηκε σε πρόσωπα που ήξερε πως θα τιμούσαν την πρόθεσή του. Στηρίχθηκε στην απόλυτη φιλοτιμία του Γιάννη Πέτρου για να διαμορφώσει ένα σκηνικό απλό και άμεσο, εν τη φύσει δεμένο με την αυλή του Μύλου, που μεταμορφώθηκε σ' ένα Θέατρο ολόγλυκο και δροσερό, όπου η πέτρα και τα δέντρα αναδείχτηκαν σε πρωταγωνιστές χάρη στους φωτισμούς του Μάκη Παπατριανταφύλλου.

Το έργο: "Γιατρός με το στανιό", η κλασική κωμωδία που πάνω της και γύρω της πλέχτηκαν δεκάδες άλλες του παγκόσμιου, αλλά και του ελληνικού θεάτρου (και του κινηματογράφου).

Ο Κώστας Τσιάνος, με απόλυτο σεβασμό στο πνεύμα του Μολιέρου, προχώρησε σε ελεύθερη απόδοση του έργου, έτσι ώστε να περάσει στον θεατή όλο το άρωμα της εποχής, χωρίς να εκφυλίσει στο ελάχιστο την έννοια της κωμωδίας. Αποτέλεσμα: Η παραγωγή όχι μόνο του αυθόρμητου γέλιου, αλλά και η μετάδοση του "διδάγματος" που κρύβεται στην πρόθεση του συγγραφέα.

Ο Κώστας Τσιάνος απόδειξε για μια ακόμα φορά ότι είναι ένα Δάσκαλος του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου, που με τα ελάχιστα κατορθώνει να δημιουργεί θαύματα. Εμπιστεύθηκε τη μουσική επιμέλεια στον συμπολίτη Σπύρο Καβαλιεράτο κι αυτός με τη σειρά του παρουσίασε ένα ευρυματικό σύνολο από μουσικές που ανάδειξαν τόσα την πρόζα, όσο και την ερμηνεία των ηθοποιών.

Οι ηθοποιοί, που ανάλαβαν ν' αποδείξουν την ορθότητα της εμπιστοσύνης του Κώστα Τσιάνου στην επαγγελματική τους ευσυνειδησία, δικαίωσαν την επιλογή τους. Με κορυφαίο τον αειθαλή Περικλή Καρακωσταντόγλου ενσάρκωσαν τους Μολιερικούς χαρακτήρες σε απόλυτο βαθμό. Άριστος ο Σταύρος Νικολαϊδης στο ρόλο του Σγαναρέλου, αεικίνητη και τσαχπίνα στο έπακρο η Ελένη Ουζουνίδου. Αληθινοί ο Χάρης Φλέουρας και ο Βασίλης Γιαβρής, παιχνιδιάρα και ολόδροση η Άννα Γκλέτσου. Η Ιωάννα Δημακοπούλου απόλυτα μέσα στο ρόλο της Ευανθίας, ενώ ο Αλέξανδρος Μπαλαμώτης αυθεντικός και ιδιαίτερα ισορροπημένος στον ρόλο του Ανδρέα.

Προσωπικά απόλαυσα κάθε στιγμή του έργου, του χώρου, της ατμόσφαιρας.