Δανειζόμενος τους στίχους του Τσικληρόπουλου ζούμε σε ένα κόσμο μαγικό, με φόντο την Ακρόπολη, το Λυκαβηττό... ή έστω, μιλώντας για τα δεδομένα της Λάρισας, με φόντο τον Πηνειό και τον Όλυμπο... δεν είναι και άσχημα...
... Και κάπου εκεί στην καθημερινότητά σου, ξυπνάς ένα πρωινό, Μαρτίου καλή ώρα, και δε θες να βγεις από το σπίτι... τι κι αν βγήκε ο ήλιος, τι κι αν ήρθε καινούριος μήνας, τι κι αν η άνοιξη είναι προ των πυλών, τι κι αν σου φέρνει μνήμες της χορταριασμένης γειτονιάς και του πρώτου χελιδονιού που ήρθε και φώλιασε...
Άνοιξη 2012... και δε θες να βγεις από το σπίτι... φέτος τα χελιδόνια θα φέρουν και νέα μέτρα, νέες ορολογίες, νέες ειδήσεις, νέα πρόσωπα, νέες καταστάσεις, νέα πράγματα, που ειλικρινά δεν έχεις καμία όρεξη να αντιμετωπίσεις... τι κι αν είναι νέα... τι κι αν συμβολίζουν την ελπίδα... Η δική σου ελπίδα πέθανε προ πολλού...
... Η ζωή σου να το ξέρεις είναι επικηρυγμένη, να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο, κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει... Ξύπνα... Πάρε τη ζωή στα χέρια σου... Σκέψου, μπορείς... Δημιούργησε, μπορείς... Είσαι ΕΝΑΣ και μοναδικός... όμως έχεις τη δύναμη... Δε χρειάζεται να πεθάνεις για την Ελλάδα, αλλά να παλέψεις για τα όνειρά σου... Μην ξεχνάς πως είναι δικά σου, και μην αφήσεις κανένα και τίποτα να σου τα καταστρέψει...
Ξύπνα...
Θα σχολιάσω με στίχους του Ν. Γκάτσου. Για να σωθεί η Ελλάδα στους καιρούς τους ύστατους, βρείτε ένα Καιάδα γκρεμοτσακίστε τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή