Γιάννης Σκαρίμπας.

Ήταν Έλληνας λογοτέχνης, κριτικός, θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και πεζογράφος. Το έργο του, εντυπωσιακό σε έκταση και ποικιλία, σημαδεύτηκε από την έντονη αντιδικία του με τις καθιερωμένες αξίες της ζωής και του αστικού πολιτισμού. Εισήγαγε επίσης υπερρεαλιστικά στοιχεία στην ελληνική πεζογραφία. Θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους της ελληνικής λογοτεχνίας. Έφυγε από τη ζωή μια μέρα σαν και αυτή.

Ο Γιάννης Σκαρίμπας γενήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου του 1893 και ήταν γόνος ιστορικής οικογένειας από την Αγία Ευθυμία της Φωκίδας, αφού ο πατέρας του, Ευθύμιος Σκαρίμπας, ήταν απόγονος αγωνιστών της Επανάστασης του 1821. Ξεκίνησε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Αίγιο και τις ολοκλήρωσε στην Πάτρα στο Α' Γυμνάσιο Πατρών. Υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό ως ανθυπασπιστής στο 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων. Διορίστηκε τελωνοσταθμάρχης στην Ερέτρια (πρώην Νέα Ψαρά) και το 1915 εγκαταστάθηκε στη Χαλκίδα, για να εργαστεί εκεί ως εκτελωνιστής. 

Στα γράμματα εμφανίστηκε κατά τη δεκαετία του 1910 με ποιήματα και πεζά που δημοσίευσε σε διάφορα περιοδικά της Αθήνας και στις εφημερίδες Εύριπος και Εύβοια της Χαλκίδας, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Κάλλις Εσπερινός. Η πρώτη του επίσημη εμφάνιση με το πραγματικό του όνομα έγινε το 1929, όταν έλαβε το Α΄ βραβείο διηγήματος για το πεζό Ο καπετάν Σουμερλής ο Στουραΐτης, το οποίο δημοσίευσε στο περιοδικό Ελληνικά Γράμματα. 

Ο μπαρμπα-Γιάννης Σκαρίμπας, όπως ήταν γνωστός στους φίλους του, έζησε όλη του τη ζωή στη Χαλκίδα και ταξίδεψε ελάχιστα. Πέθανε στις 21 Ιανουαρίου 1984 και τάφηκε στο κάστρο του Καράμπαμπα.

Εργογραφία:

• Καϋμοί στο Γριπονήσι, διηγήματα (1930)
• Το θείο τραγί, διηγήματα (1933)
• Μαριάμπας, μυθιστόρημα (1935)
• Ουλαλούμ, ποιήματα (1936)
• Το σόλο του Φίγκαρω, μυθιστόρημα (1939)
• Εαυτούληδες, ποιήματα (1950)
• Ο ήχος του κώδωνος, θέατρο (1950)
• Το Βατερλώ δύο γελοίων, μυθιστόρημα (1959)
• Η μαθητευομένη των τακουνιών, τρεις νουβέλες (1961)
• Βοϊδάγγελοι, ποιήματα (1968)
• Άπαντες στίχοι, ποιήματα (1970)
• Το ’21 και η αλήθεια, Η τράπουλα και Οι γαλατάδες, ιστορία (1971–1977)
• Ο σεβαλιέ σερβάν της Κυρίας, θέατρο (1971)
• Η περίπολος Ζ΄, χρονικό από τον Α΄ Παγκ. Πόλεμο (1972)
• Τυφλοβδομάδα στη Χαλκίδα, διηγήματα (1973)
• Φυγή προς τα εμπρός, μυθιστόρημα (1976)
• Τρεις άδειες καρέκλες, διηγήματα (1976)
• Αντι-Καραγκιόζης ο Μέγας, θέατρο (1977)
• Τα πουλιά με το λάστιχο, χρονογραφήματα (1978)
• Τα καγκουρώ, θέατρο (1979)
• Σπαζοκεφαλιές στον ουρανό, αντιδιηγήματα (1979)
• Η κυρία του τραίνου, θέατρο (1980)
• Ο πάτερ Συνέσιος, θέατρο (1980).

ΠΗΓΗ: el.wikipedia.org