Ραφαήλ Σάντσιο.

Ο ιδιοφυής ζωγράφος γεννήθηκε (1483) και πέθανε (1520) μια μέρα σαν και αυτή!

Ο Ραφαήλ ήταν Ιταλός ζωγράφος και αρχιτέκτονας της Ύστερης Αναγέννησης. Η φήμη του υπήρξε ανάλογη με αυτή του Μιχαήλ Άγγελου και του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Γεννήθηκε στο δουκάτο του Ουρμπίνο  και ενώ αρχικά μαθήτευσε στο εργαστήρι του πατέρα του, Τζιοβάνι Σάντι, αργότερα συνέχισε την εκπαίδευσή του στο εργαστήρι ενός άλλου γνωστού και διάσημου ζωγράφου της εποχής του, Περουτζίνο.

Ο πατέρας του υπήρξε ένας διακεκριμένος ζωγράφος, ποιητής, χρονικογράφος και έχαιρε ιδιαίτερης εκτίμησης. Πέθανε όταν ο Ραφαήλ ήταν έντεκα ετών, ενώ τρία χρόνια νωρίτερα είχε σημειωθεί ο θάνατος της μητέρας του, Μάγια ντι Μπατίστα Κάρλα. Το 1504 ο Ραφαήλ έφτασε στην Φλωρεντία, η οποία την εποχή εκείνη ήκμαζε καλλιτεχνικά και ήταν η γενέτειρα των μεγάλων έργων της Αναγέννησης. Νωρίτερα, γύρω στο 1495 μαθήτευσε στο εργαστήρι του Περουτζίνο. Ο Περουτζίνο ήταν ένας από τους καλλιτέχνες που η γλυκύτητα και η ευλάβεια του ύφους του σε θρησκευτικά θέματα είχε εμπνεύσει ομόφωνο θαυμασμό.

Ανέλαβε τις πρώτες παραγγελίες έργων του για εκκλησίες στη Τσιτά ντι Καστέλο και στην Περούτζια, ενώ φιλοτέχνησε τα σχέδια για τις νωπογραφίες στην Biblioteca Piccolomini της Σιένα. Αργότερα, γύρω στο 1504 έφτασε στην Φλωρεντία και γύρω στο 1508 στη Ρώμη, όπου ο Πάπας Ιούλιος Β' του ανέθεσε να διακοσμήσει στο Βατικανό διάφορες αίθουσες, τις Stanze. Γύρω στο 1514, μετά τον θάνατο του αρχιτέκτονα Μπραμάντε, ο Πάπας του ανέθεσε την ευθύνη για την ανοικοδόμηση της νέας εκκλησίας του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη. Έτσι ο Ραφαήλ είχε γίνει και αρχιτέκτονας που σχεδίαζε επαύλεις, εκκλησίες και παλάτια. Δεν είχε τα προβλήματα επικοινωνίας του μεγάλου αντιπάλου του, του Μιχαήλ Άγγελου. Τα πήγαινε καλά με τους ανθρώπους και το εργαστήρι του δεχόταν αρκετές παραγγελίες. Πέθανε όμως σε ηλικία μόλις τριανταεπτά ετών, έχοντας συσσωρεύσει στη ζωή του πλήθος καλλιτεχνικών αριστουργημάτων.