Η φτώχεια είναι πιο φρόνιμη αν νιώθει ότι φταίει.

Γράφει η Σοφία Χολέβα.

Μπήκε ο καινούργιος χρόνος! Φάγαμε, ήπιαμε, ξενυχτίσαμε, είδαμε φίλους, άνεργους, ξεχασμένους, ξενιτεμένους, οργισμένους, καταθλιπτικούς, ερειπωμένους. Μόνο τους φίλους που δουλεύανε δεν είδαμε, τους έφαγε η δουλειά βλέπετε. Αν πληρώνονταν κιόλας, καλά θα ήτανε. Η εκμετάλλευση φορούσε γιορτινά και τούτα τα Χριστούγεννα! 

Φάγαμε, ήπιαμε και ακόμα τα αποφάγια των γιορτών τρώμε δηλαδή και τους ρύπους των τζακιών. Κι άντε να δούμε το δέντρο ποιος θα το ξεστολίσει, τα χαράτσια ποιος θα τα πληρώσει με αύξηση παρακαλώ. Γιατί πως να το κάνουμε δηλαδή. Τίποτα να μην παίρνει αύξηση σε αυτή τη χώρα; Παίρνουν αύξηση οι φόροι και τα χαράτσια. Δεν σου φτάνει αυτό; Θες κι εσύ; Αν είναι δυνατόν! Τώρα για σένα φίλε άνεργε, που ούτε μισθό, ούτε αύξηση παίρνεις αλλά πρέπει κάπως να ζήσεις κι εσύ μα δεν γίνεται, δεν ξέρω ποιος στο διάλο νοιάζεται.

Ο άγιος Βασίλης την έκανε με ελαφρά και μας άφησε μόνους να πρέπει να τα βγάλουμε πέρα και με τούτο το χρόνο! Είναι κιόλας που όλα τα προηγούμενα χρόνια είχανε καταφέρει να σε κάνουνε συνένοχο στο έγκλημα και τώρα νιώθεις σαν έναν στίχο του Αγγελάκα που λέει "η φτώχεια είναι πιο φρόνιμη αν νιώθει ότι φταίει" κι όσοι έχουν, λένε πως θα πληρώσουν μέχρι να τους τελειώσουν και όσοι δεν έχουν πρέπει να κόψουν το λαιμό τους αλλά αυτοί που πρέπει ποτέ δεν πληρώνουν.

Κατά τα άλλα η ζωή συνεχίζεται όπως κάνει πάντα, μαζί με αυτή και η αδικία σε τούτη την χώρα, τον πλανήτη, παντού. Οι χρονιές μπορεί να αλλάζουν και να περνούνε δεν αλλάζουν όμως και οι κακές νοοτροπίες, ριζώνουν, μεγαλώνουν, καταστρέφουν. Θέλει καιρό, θέλει δουλειά, θέλει και τσάπα για να τις ξεριζώσουμε αλλά μόνο αν ρίξουμε την πρώτη τσαπιά θα μπορούμε να ευχηθούμε και να το εννοούμε, Καλή Χρονιά...

Υγ. Φάτε τα μελομακάρονα πριν μουχλιάσουν ...

Περισσότερα άρθρα της Σοφίας εδώ.