Μιας πεντάρας Νιάτα.

Στο Βόλο.

Από το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Βόλου.

Με ένα έργο επίκαιρο – αν και η συγγραφή του πραγματοποιήθηκε τη δεκαετία του '60 – ξεκινάει τη νέα θεατρική του περίοδο το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βόλου.

Την μεγάλη θεατρική και κινηματογραφική επιτυχία «Μιας πεντάρας Νιάτα» των Α. Γιαλαμά – Κ. Πρετεντέρη επέλεξαν τα στελέχη της Δ/νσης Πολιτισμού του ΔΟΕΠΑΠ – ΔΗΠΕΘΕ Βόλου προκειμένου να «μιλήσουν» θεατρικά για τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα του σύγχρονου Έλληνα.

Τα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας του '60 αντιμετωπίζουμε και πάλι 50 χρόνια μετά, η επίπλαστη ευημερία των τελευταίων δεκαετιών εξαφανίστηκε απότομα και με συνοπτικές διαδικασίες η φτώχεια της μεταπολεμικής Ελλάδας επέστρεψε στην ελληνική κοινωνία δριμύτερη. Η ανεργία των νέων ανθρώπων, η αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις προσωπικές και οικογενειακές τους ανάγκες, ο φτωχός δημόσιος υπάλληλος, η ανάγκη για ιδιόκτητη στέγη, το ακριβό οικογενειακό τραπέζι, αποτυπώνονται στις σκηνές του έργου, στο πλαίσιο μίας έντεχνα δραματουργικά αποτυπωμένης ηθογραφίας, από ένα επιτυχημένο συγγραφικό δίδυμο. Το αισιόδοξο στοιχείο του κειμένου, η ελπίδα που διαφαίνεται είναι αποτέλεσμα του αμίμητου ελληνικού φιλότιμου.

Όλοι οι χαρακτήρες του έργου – πλούσιοι, φτωχοί, περιθωριακοί – ενεργούν σύμφωνα με αυτό το φιλότιμο, για αυτό έχουμε και αίσιο τέλος. Μήπως και το αίσιο τέλος της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας μπορεί να επιτευχθεί, στην περίπτωση που ανακτηθεί το «φιλότιμο» από τους κυβερνώντες και από τον κάθε Έλληνα ξεχωριστά;

Το έργο μεταφέρεται στη σκηνή του Θεάτρου της Παλαιάς Ηλεκτρικής «φρεσκαρισμένο» σκηνοθετικά και σκηνογραφικά, ενδεδυμένο μουσικά με σύγχρονα ενορχηστρωμένες μελωδίες της εποχής που γράφτηκε. Με στόχο να αναδείξει τα προβλήματα αλλά παράλληλα να τα «κοιτάξει» με αισιοδοξία, η παράσταση φιλοδοξεί να διασκεδάσει το κοινό της, να το οδηγήσει αβίαστα στο γέλιο, στον αυτοσαρκασμό, στη συγκίνηση, στην κινητοποίηση συναισθημάτων που θα προσφέρουν ψυχική ανακούφιση. Ο θίασος του έργου, παίζει, χορεύει, τραγουδάει και προσπαθεί να μεταφέρει μία αισιόδοξη νότα στην εορταστική περίοδο που ακολουθεί τον επόμενο μήνα. Οι παραστάσεις θα ξεκινήσουν από την Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012 και θα πραγματοποιούνται κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9,00 το βράδυ και Κυριακή στις 8,00 στο Θέατρο της Παλαιάς Ηλεκτρικής.

Η παράσταση ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Σ. Μαβίδη, σκηνικά – κοστούμια της Ιωάννας Τουλούπη, ενορχηστρώσεις τραγουδιών του Γιώργου Ζαγόρη, μουσική διδασκαλία της Βάσως Ζαγόρη, φωτισμούς Κώστα Τατάκου και με τις χορογραφικές συμβουλές της Δέσποινας Ακρίβου. Τους ρόλους ερμηνεύουν με αλφαβητική σειρά οι ηθοποιοί: Θανάσης Ζέρβας, Καλογεροπούλου Ματίνα, Καραγιάννης Σταύρος, Κουτρουμάνου Ειρήνη, Κωστοπούλου Νιόβη, Μαβίδης Σπύρος, Μήττα Νατάσα, Μπαλαμώτης Αλέξανδρος, Παυλίδης Χαράλαμπος, Περδίκη Μαρία, Τσιρώνης Απόστολος. Συμμετέχει ο Γαβρήλος Μουσκής.

Μιας Πεντάρας Νιάτα στο Θέατρο και τον Κινηματογράφο.
Το έργο παρουσιάστηκε αρχικά στο θέατρο (1965) σε σκηνοθεσία Δ. Νικολαϊδη και μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσαν οι παραστάσεις του, μεταφέρθηκε το 1967 και στον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Ν. Δαδήρα, με τους Στέφανο Ληναίο, Έλλη Φωτίου και Ανδρέα Μπάρκουλη στους ρόλους του «ερωτικού τριγώνου» των πρωταγωνιστών, ενώ οι ερμηνείες των Σμάρως Στεφανίδου και Γιάννη Μιχαλόπουλου τους ρόλους της Μαρίκας και του Πασχάλη αντίστοιχα, άφησαν εποχή στον ελληνικό κινηματογράφο.

Η θεατρική πορεία του έργου συνεχίστηκε, τη «σκυτάλη» ανέλαβαν ηθοποιοί όπως ο Αλέκος Αλεξανδράκης, η Δέσπω Διαμαντίδου, η Ζωή Λάσκαρη, η Τζένη Ρουσσέα, η Ίλυα Λιβυκού, ο Τάκης Μηλιάδης, ο Ανδρέας Φιλιππίδης, ο Νικηφόρος Νανέρης, ο Λαυρέντης Διανέλλος, Κίμωνας Ρηγόπουλος, Βασίλης Ανδρεόπουλος κ.α.

Ανάλογη πορεία ακολούθησε το έργο και σε κρατικά θέατρα, την περίοδο 1984 – 1985 το έργο ανέβηκε από το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Ράιας Μουζενίδου, ενώ για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Αλέξης Μίγκας, στο ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής σκηνοθετήθηκε από τον Βασίλη Κυρίτση και για το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης το σκηνοθέτησε η Νανά Νικολάου.