Oι Vin Doux στο A&C...

«Όλα στον κόσμο είναι χίμαιρα, το σήμερα μη χάνεις…» 

"Γλυκό κρασί" ("Vin Doux"), το μουσικό σχήμα από την Καρδίτσα με τους: 

Αναστασία Σπύρου (τραγούδι), Βαγγέλη Παπαβασιλείου (πιάνο), και Αριστοτέλη Τσόγκα (κιθάρα), μας μιλούν αποκλειστικά για την μέχρι τώρα πορεία τους και τις εμπειρίες τους από την ευρύτερη μουσική σκηνή...  

Είναι βράδυ, κάθομαι με μια παρέα σε ένα μπαράκι της γειτονικής πόλης και ξάφνου από το βάθος του μαγαζιού ακούγεται μια μελωδία γνώριμη... Fly me to the moon, νότες αισιοδοξίας, ελπίδας, μουσική που σε ταξιδεύει... ως τα αστέρια... Σε ένα retro jazz πρόγραμμα και με ρεπερτόριό με τραγούδια διαχρονικά που συγκινούν και σήμερα τόσο όσο την εποχή που γράφτηκαν. πέρασα ένα υπέροχο βράδυ...

A&C: Πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με το τραγούδι και πως εξελίχθηκε με το χρόνο; 

Αναστασία: 

Με το τραγούδι πρωτοασχολήθηκα στα φοιτητικά μου χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Ίσως η πιο έντονη ανάμνησή μου από εκείνη την εποχή είναι παρέες κι εμένα με μια κιθάρα στο χέρι να τραγουδάω ασταμάτητα. Κάποια στιγμή ήρθε η γνωριμία με άλλους μουσικούς και η συνεργασία με μαγαζιά της πόλης όπου έχω τραγουδήσει από ροκ μέχρι ρεμπέτικο. Επιστρέφοντας στην Καρδίτσα είχα την τύχη να συνεργαστώ ξανά με αξιόλογους μουσικούς, ενώ πλέον ανήκω σε ένα σχήμα του οποίου το retro jazz στυλ θεωρώ ότι μου ταιριάζει απόλυτα από κάθε άποψη. 

A&C: Τι είναι το τραγούδι για σένα; 

Αναστασία: 

Το τραγούδι είναι βασικό κομμάτι της ζωής μου, τρόπος έκφρασης μιας μεγάλης γκάμας συναισθημάτων. Είναι δημιουργία, είναι ένα ιδιαίτερο κανάλι επικοινωνίας με άλλους ανθρώπους, είναι οξυγόνο για την ψυχή και τροφή για το μυαλό… 

A&C: Πως θα χαρακτήριζες τη μπάντα με μια λέξη και γιατί; 

Βαγγέλης: 

Με μια λέξη (αν και μου είναι δύσκολο) θα το χαρακτήριζα ως «γέφυρα», μια και στις μουσικές που παίζουμε γεφυρώνονται δεκαετίες και διαφορετικά στυλ . 

A&C: Ποια είναι τα ακούσματα του συγκροτήματος; 

Αναστασία: 

Τα ακούσματά μας ποικίλουν. Ξεκινούν από ξένους συνθέτες όπως ο George Gershwin, o Michel Legrand και o Ivan Lins και φτάνουν ως το ελαφρό ελληνικό τραγούδι του ’30 και του ’40 και δημιουργούς όπως ο Κώστας Γιαννίδης και ο Μιχάλης Σουγιούλ. 

A&C: Πόσο δύσκολο είναι για ένα νέο καλλιτέχνη και ένα συγκρότημα να κάνει τα πρώτα του βήματα σε μια τέτοια οικονομική συγκυρία; 

Βαγγέλης: 

Η κρίση έχει δύο όψεις, μια θετική και μια αρνητική. Από τη μια είναι πιο δύσκολα γιατί έχουν μειωθεί οι χώροι με ζωντανή μουσική. Στη Θεσσαλονίκη που τυγχάνει να γνωρίζω, τα μπαράκια που ζητούσαν μουσικούς για εμφανίσεις έχουνε μειωθεί στο μισό τουλάχιστον. Επίσης έχουνε μειωθεί τα χρήματα που παίρνουν οι μουσικοί. Από την άλλη όμως η πίεση που προκαλεί η κρίση στην κοινωνία προκαλεί και την ανάγκη στους ανθρώπους να βρουν νέους τρόπους για να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους και να εκτονωθούν. Μην ξεχνάμε ότι το swing στην Aμερική γεννήθηκε μέσα στη κρίση του ‘29. Έτσι και τώρα ο κόσμος έχει ανάγκη να φύγει από τα στερεότυπα του χθες και να αποκτήσει καινούργια ακούσματα. Αυτό δημιουργεί θετικό έδαφος για νέα μουσικά σχήματα που δεν αναπαράγουν όμως την παρακμή της δεκαετίας του 2000. 

Α&C: Πως αντιμετωπίζετε την ολοένα και αυξανόμενη διάδοσης πληροφοριών και κατά συνέπεια των τραγουδιών μέσω του ίντερνετ;

Αριστοτέλης: 

Το ίντερνετ έχει φέρει μια μεγάλη αλλαγή στον τρόπο που επικοινωνούμε, αναζητούμε και συλλέγουμε την πληροφορία. Η ελεύθερη μετάδοση πληροφορίας μεταξύ των χρηστών είναι κάτι αναπόφευκτο και θα πρέπει να γίνει κατανοητό πως αυτά είναι τα δεδομένα του σήμερα και έτσι θα πορευτούμε στο μέλλον. Οι συνθήκες λοιπόν μεταβάλλονται, οι δισκογραφικές αλλάζουν ρόλο και οι καλλιτέχνες που έχουν τον κεντρικό ρόλο σε όλο αυτό θα πρέπει να προσαρμοστούν. Άλλωστε ιδιαίτερα στις μέρες μας η προσαρμοστικότητα θα πρέπει να θεωρείται πολύ μεγάλη αρετή και ύψιστη δεξιότητα. Η μουσική πρέπει να θεωρείται δημόσιο αγαθό και ο δημιουργός πρέπει να έχει τον πρώτο λόγο για την ελεύθερη διακίνηση των έργων του (χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια και δωρεάν!), χωρίς διαμεσολαβητές, χωρίς οικονομικούς και νομικούς περιορισμούς. Κάποιος είπε πως αν θες να κάνεις κάτι για πάντα δικό σου, μοιράσου το.... 

A&C: Με δεδομένο πάντα την κρίσιμη κατάσταση στην οποία επήλθε η χώρα, πως η Τέχνη μπορεί να επιδράσει στη βελτίωση των συνθηκών; 

Αριστοτέλης: 

Η τέχνη είναι από τα λίγα πράγματα σήμερα που μπορούν να προσφέρουν αληθινές εμπειρίες. Σε μια εποχή που όλα αλλάζουν τόσο γρήγορα που όλα μοιάζουν τόσο ψεύτικα και εφήμερα, σε μια εποχή που τα περισσότερα πράγματα έχουν πολλαπλές αναγνώσεις τώρα είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ μέσα από την τέχνη να σκύψουμε και να δούμε την αληθινή τους όψη, να αντλήσουμε κουράγιο, χαρά, γαλήνη, έμπνευση, και διάθεση για να κάνουμε τον εαυτό μας, τον κόσμο και τη ζωή μας λίγο καλύτερη. 

Βαγγέλης: 

Η τέχνη μπορεί να βοηθήσει στο να δώσει την έμπνευση και την αίσθηση ότι οι συνθήκες μπορούν και πρέπει να βελτιωθούν. Αυτό βέβαια προϋποθέτει και αρκετή αυτοκριτική όπου η τέχνη μπορεί να παίξει σπουδαίο ρόλο στο να κατανοήσουμε τι πήγε στραβά. Τότε θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε και τα πράγματα γενικά. 

A&C: Ποιος στίχος αντιπροσωπεύει τη σημερινή κατάσταση που βιώνεις; 

Αναστασία: 

«Όλα στον κόσμο είναι χίμαιρα, το σήμερα μη χάνεις…» (Δ. Ευαγγελίδης) 

A&C: Ποια τα επόμενά σας επαγγελματικά σχέδια; 

Μετά από την πολύ πρόσφατη συμμετοχή μας σε συναυλία ρετρό στην Αθήνα, αυτή τη στιγμή προγραμματίζουμε live εμφανίσεις μέσα στο Σεπτέμβριο ενώ βρισκόμαστε και σε μια πολύ δημιουργική φάση γράφοντας δικά μας τραγούδια σε στίχους και μουσική. Υπάρχουν πολλά σχέδια και βήμα βήμα προχωράμε στην υλοποίηση τους... 

Περισσότερες πληροφορίες για τους Vin Doux μπορείτε να βρείτε εδώ...