Έφυγε από τη ζωή η Νίκη Λινάρδου.

Ένα αντίο σε μια υπέροχη γυναίκα, σε μια κυρία του Ελληνικού κινηματογράφου. Τη Νίκη Λινάρδου.

Άφησε την τελευταία της πνοή στις 10.30 της Τρίτης 25/9/2012 στο σπίτι της, μετά από βραχεία νοσηλεία στον Ευαγγελισμό. 

Η Νίκη ήταν μια πραγματική κυρία, ένα αξιολάτρευτο πλάσμα, είχε πάντα μια καλή κουβέντα για όλους, πάντα με ευγένεια και αξιοπρέπεια ξεπερνούσε οποιανδήποτε δυσκολία. Με τίμησε με την φιλία της και την συνεργασία της. Όταν αποσύρθηκε από το θέατρο και τον κινηματογράφο δημιούργησε υπέροχες παραγωγές για την κρατική τηλεόραση. Μουσικά προγράμματα, ντοκιμαντέρ αλλά και παιδικές εκπομπές. Με ότι και να καταπιάστηκε το αγαπούσε, όπως μόνον εκείνη ήξερε να αγαπά. 

Ήταν ευτυχία να συνεργάζεσαι μαζί της. Ανέδειξε πολλούς νέους για τότε καλλιτέχνες και ως συγγραφείς και ως ηθοποιούς και όλους τους αγκάλιασε με την τρυφεράδα που μόνον όσοι την γνώρισαν από κοντά αισθάνθηκαν. 

Η Λινάρδου Νίκη Γνωστή στα πρώτα της βήματα και με το ψευδώνυμο "Μπέμπα Κούλα". Ήταν η δεύτερη σύζυγος του σκηνοθέτη - σεναριογράφου των επιτυχιών, Αλέκο Σακελλάριο. Ο γάμος τους διήρκησε 10 έτη. Κατόπιν παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη της τηλεόρασης Θ. Χρυσοβέργη με τον οποίο έμεινε μαζί για 8 χρόνια. Έχει παίξει σε αρκετές χαρακτηριστικές ταινίες του Ελληνικού Κινηματογράφου, σε πρώτους ρόλους. 

Χαρακτηριστικά δείγματα γραφής: 

Λατέρνα Φτώχεια και Φιλότιμο και Λατέρνα Φτώχεια και Γαρύφαλλο στο ρόλο της γύφτισσας, Τα Κίτρινα Γάντια, Όταν Λείπει η Γάτα (καμαριέρα), Πολυτεχνίτης κι Ερημοσπίτης (οικ. βοηθός), Θα σε Κάνω Βασίλισσα (εδώ σε ρόλο πρωταγωνιστικό), Υπάρχει και Φιλότιμο (κόρη του Μαυρογιαλούρου), Καλώς Ήλθε το Δολλάριο (πόρνη της Τρούμπας) και Ρωμιός Έχει Φιλότιμο (δεσμός του Λάμπρου Κωνσταντάρα που την κάνει ά λα Γαλλικά με τον Αργεντίνο). 

Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο το έκανε το 1955, στην κλασική ταινία του Αλέκου Σακελλάριου, Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο, σε έναν μικρό ρόλο, σαν γύφτισσα. 

Φιλμογραφία:
Ο Ρωμηός έχει φιλότιμο (1968 / Φωφώ), Καλώς ήλθε το δολλάριο (1967, Λίζα / Ελένη), Η αδελφή μου θέλει ξύλο (1966 / Μαριάννα Ντόκου), Όλοι οι άνδρες είναι ίδιοι (1966 / Πολυξένη Γεωργιάδου - Δρογκά), Φίφης ο ακτύπητος (1966 / Καίτη), Υπάρχει και φιλότιμο (1965 / Αλίκη Μαυρογιαλούρου), Θα σε κάνω βασίλισσα (1964 / Ελένη Τσιλιβίκη), Ο Αριστείδης και τα κορίτσια του (1964 / Μαρίνα Δελαπόρτα), Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης (1963 / Μαρία), Το "τεμπελόσκυλο" (1963 / Ρένα), Το τυχερό πανταλόνι (1963 / Μαρίκα Αηδονοπούλου), Όταν λείπη η γάτα! (1962 / Έλλη), Ο καλός μας άγγελος (1961 / Λίνα), Το παιδί του μεθύστακα (1961), Χαμένα όνειρα (1961 / Φωφώ), Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες (1960 / Τούλα - Αικατερίνη Λουλουτζή), Τα κίτρινα γάντια (1960 / Αννούλα), Το αγόρι που αγαπώ (1960), Ο Ηλίας του 16ου (1959 / Έλλη), Ο θησαυρός του μακαρίτη (1959 / Αγγέλα), Ο Θύμιος τάκανε θάλασσα (1959 / Μαίρη), Αστέρω (1959), Το ξύλο βγήκε απ' τον Παράδεισο (1959 / Ξανθοπούλου), Η κυρά μας η μαμμή (1958 / Βούλα), Μια ζωή την έχουμε! (1958 / υπάλληλος κοσμηματοπωλείου), Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο (1957 / τσιγγάνα), Της νύχτας τα καμώματα (1957 / Κατίνα), Η άγνωστος (1956), Η καφετζού (1956 / Μαρικάκι), Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο (1955 / τσιγγάνα που άλλαζε το φουστάνι).