Δεσμώτης του Ιλίγγου.

Του Άλφρεντ Χίτσκοκ.

Η καλύτερη ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου.

Ή τουλάχιστον αυτό το συμπέρασμα προέκυψε από την (καθαρά υποκειμενική) ψηφοφορία του Βρετανικού Κινηματογραφικού Ινστιτούτο και του έγκριτου κινηματογραφικού περιοδικού Sight & Sound που διεξάγεται κάθε δέκα χρόνια για να αναδείξει τις πενήντα καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Και η είδηση; Ο «Πολίτης Κέιν» δεν είναι πια στην πρώτη θέση!

Μπορεί αυτές οι λίστες να προκαλούν περισσότερες αντιδράσεις απ' ό,τι επαίνους – και είναι λογικό δεδομένου πόσο υποκειμενικά είναι τα κριτήρια και πόσο ανώφελη είναι η διαδικασία να επιλέξεις κάποιες δεκάδες ταινίες για να αντιπροσωπεύσουν όλο το φάσμα και την ποικιλία της κινηματογραφικής ιστορίας – αλλά τουλάχιστον είναι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον δείγμα των μετατοπίσεων στην κριτική αποδοχή μιας ταινίας αλλά και την ανάδυση νέων τάσεων. Αυτά βέβαια μπορεί να ισχύουν μόνο στη θεωρία – ο «Πολίτης Κέιν» εξάλλου είχε εγκατασταθεί στην πρώτη θέση για τόσο καιρό (5 δεκαετίες!) που η εκθρόνισή του από το «Δεσμώτη του Ιλίγγου» του Άλφρεντ Χίτσκοκ είναι μεγάλη είδηση για όσους ενδιαφέρονται για τέτοιες εσωστρεφείς λίστες.

Είναι το καθαρότερο σημάδι ότι η συγκεκριμένη ταινία σιγά σιγά παγιώνεται ως η πιο σεβαστή από το έργο του Χιτς, τάση που το περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ έχει ήδη επιβεβαιώσει: η ίδια ταινία βρέθηκε στην κορυφή και της δικής μας ψηφοφορίας, όταν αναζητήσαμε τις 200 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών με αφορμή το 200ό μας τεύχος. Έκπληξη μπορεί να θεωρηθεί η προσθήκη του «Ανθρώπου με την Κινηματογραφική Μηχανή» για πρώτη φορά, σε βάρος της μόνιμης παρουσίας του «Θωρηκτού Ποτέμκιν» που δεν μπήκε στην πρώτη δεκάδα.

Στην φετινή ψηφοφορία του Sight & Sound συμμετείχαν 846 κριτικοί, ακαδημαϊκοί, συγγραφείς και προγραμματιστές.

Οι 10 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών σύμφωνα με τους κριτικούς είναι:
1. Ο Δεσμώτης του Ιλίγγου (Vertigo), Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1958
2. Πολίτης Κέιν (Citizen Kane), Όρσον Γουέλς, 1941
3. Ταξίδι στο Τόκιο (Tokyo Story), Γιασουζίρο Όζου, 1953
4. Ο Κανόνας του Παιχνιδιού (La Règle du Jeu), Ζαν Ρενουάρ, 1939
5. Η Αυγή (Sunrise: a Song for Two Humans), Φρίντριχ Βίλχελμ Μουρνάου, 1927
6. 2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος (2001: A Space Odyssey), Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1968
7. Η Αιχμάλωτη της Ερήμου (The Searchers), Τζον Φορντ, 1956
8. Ο Άνθρωπος με την Κινηματογραφική Μηχανή (Man with a Movie Camera), Ντζίγκα Βέρτοφ, 1929
9. The Passion of Joan of Arc, Καρλ Θίοντορ Ντράγιερ, 1927
10. 8 ½, Φεντερίκο Φελίνι, 1963.

Δείτε την πλήρη λίστα εδώ.

Οι σκηνοθέτες κάνουν την ανατροπή με Σκορσέζε και Κόπολα

Παράλληλα με την καθιερωμένη ψηφοφορία, 358 κινηματογραφικοί σκηνοθέτες, ανάμεσα στους οποίους ο Μάρτιν Σκορσέζε, ο Κουέντιν Ταραντίνο και ο Έντγκαρ Ράιτ, ανέδειξαν μια κάπως διαφορετική (να τολμήσουμε να πούμε περισσότερο προσβάσιμη για το ευρύ κοινό;) δεκάδα. Η δεκάδα τους είναι:
1. «Ταξίδι στο Τόκιο» (Tokyo Story) - Γιασουζίρο Όζου, 1953
2. «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος» (2001: A Space Odyssey) - Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1968
3.«Πολίτης Κέιν» (Citizen Kane) - Όρσον Γουέλς, 1941
4. «8 ½» - Φεντερίκο Φελίνι, 1963
5. «Ο Ταξιτζής» (Taxi Driver) - Μάρτιν Σκορσέζε, 1976
6. «Αποκάλυψη Τώρα» (Apocalypse Now) - Φράνσις Φορντ Κόπολα, 1979
7. «Ο Νονός» (The Godfather) - Φράνσις Φορντ Κόπολα, 1972
8.«Ο Δεσμώτης του Ιλίγγου» (Vertigo) - Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1958
9. «Ο Καθρέφτης» (Mirror) - Αντρέι Ταρκόφσκι, 1974
10. «Κλέφτης Ποδηλάτων» (Bicycle Thieves) - Βιτόριο Ντε Σίκα, 1948.

Πηγή: cinemag.gr