Η Ελένη Τσαλιγοπούλου στο A&C!!!

"... αυτή τη στιγμή, βλέπω πως είμαστε ένας λαός διχασμένος..."

Η Ελένη Τσαλιγοπούλου δεν χρειάζεται συστάσεις... 

Από τις πιο ειλικρινείς, καλοδουλεμένες και χαρακτηριστικές φωνές της ελληνικής μουσικής τα τελευταία χρόνια, επιλέγει πολύ προσεκτικά τις δουλειές της και κάνει όλα τα κομμάτια που έχει ερμηνεύσει να συνδέονται άρρηκτα με το όνομά της. 

Στις ζωντανές της εμφανίσεις, όπως και σε αυτή που απολαύσαμε και στο Μύλο 1927 τον περασμένο μήνα, δίνει νέα ζωή στα παραδοσιακά και γνωστά λαϊκά τραγούδια που διαλέγει για να συνοδεύσουν τις προσωπικές της επιτυχίες, ενώ δεν φοβάται να πειραματιστεί σε alternative και jazz δρόμους παρέα με τους πάντα άψογους μουσικούς που την συνοδεύουν...

Α&C: Κοιτώντας κανείς το βιογραφικό σας βλέπει τις πολλαπλές και διαφορετικές συνεργασίες σας. Είναι κάτι που θα θέλατε να κάνετε ακόμα; Να δοκιμάζατε κάτι διαφορετικό; 

E. T.: Νομίζω ότι αυτό το διάστημα και τον τελευταίο χρόνο πια βιώνω με πολύ περηφάνια ένα καινούριο ρόλο που έχω αποκτήσει... Αυτό το ρόλο του συνθέτη. Και γράφω τις μουσικές μου. Νομίζω ότι ήταν το όνειρο όλων αυτών των χρόνων. Να μπορέσω, δηλαδή, κάποια στιγμή να εκφράσω τον μουσικό μου κόσμο. Όλα αυτά που έχω αγαπήσει όλα αυτά τα χρόνια που είμαι στη μουσική...

Α&C: Πόσο εύκολο και αποδεκτό ήταν όταν πρωτοξεκινήσατε να τραγουδάτε; 

E. T.: Ξεκίνησα να τραγουδάω στη δεκαετία του 80. Και τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά τότε. Λίγοι καλλιτέχνες, νέοι τραγουδιστές, μουσικοί. Όλοι είχαν την δική τους ευκαιρία στο να ανέβουν σε ένα πατάρι και να τραγουδήσουν, χωρίς να υπάρχει το θέμα της δισκογραφίας. Δηλαδή μπορούσαμε να τραγουδήσουμε χωρίς να έχουμε δισκογραφήσει κάτι. Και επίσης υπήρχαν και πάρα πολλά μικρά μαγαζάκια μουσικής όπου μπορούσαμε μ’ αυτόν τον τρόπο να εκφραστούμε και να δημιουργήσουμε και έναν μικρό πυρήνα από ακροατές. Τελικά, η εποχή που ξεκίνησα ήταν και κάπως θετική, γιατί μπορούσαμε να κάνουμε όλα αυτά τα πράγματα χωρίς να μας ενδιαφέρουν ούτε οι καριέρες, ούτε η φήμη. Τραγουδούσαμε γιατί το θέλαμε. Γιατί ήταν ένα μέσο έκφρασης που συνεχίζει βεβαίως να είναι. 
Έχω φίλους σε όλη μου τη ζωή, έχω τη μουσική... αγαπάω τη μουσική παθιασμένα... Και αγαπάω την μουσική όχι μόνο ως τραγουδίστρια ή ερμηνεύτρια, αλλά και ως ακροάτρια και δημιουργός... Εξάλλου, χρειάζομαι αλλά και έχω ήρωες... 

Α&C: Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε;

E. T.: Δυσκολίες δε μπορώ να πω ότι αντιμετώπισα εκείνο το διάστημα... Ίσα ίσα που κέρδισα την προσοχή του κόσμου, πολύ εύκολα θα έλεγα. Ίσως ήταν η ιδιαιτερότητά μου το ότι αγαπούσα το παραδοσιακό τραγούδι, και αυτό ίσως έκανε τον κόσμο να με ξεχωρίσει ανάμεσα με άλλους τραγουδιστές που ήτανε κυρίως στο λαϊκό. 

Α&C: Ποιες είναι οι επιρροές σας; Ήταν κατευθυντήριο στην δική σας μουσική – στυλ; Τι μουσική θα ακούσει η Ελένη καθημερινά στο σπίτι της, στο αυτοκίνητο, στις διακοπές; 

E. T.: Η πρώτη μου επιρροή σαφέστατα προέρχεται από την καταγωγή μου από τη Νάουσα και την παράδοση της. Είχα και μια οικογένεια που ήταν φαν της μουσικής, και ιδιαίτερα ο πατέρας μου που ήταν και ψάλτης. Όλο αυτό το πράγμα ήταν πάρα πολύ οικείο και όμορφο. Στη διάρκεια όμως άκουσα πάρα πολλές μουσικές. Πάρα πολλές μουσικές!!! Άκουσα  έργα και τραγούδια από όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Και ακολουθεί η φοβερή δεκαετία του 80, που ακούσαμε την πολύ καλή ροκ. 

Βέβαια μετά για καμιά δεκαπενταετία χάθηκα μέσα στο Ελληνικό τραγούδι, στην κυριολεξία χάθηκα!!! Γιατί είναι πολύ σημαντικό για μια χώρα, για ένα κράτος, να έχει δική της μουσική. Παρόλα αυτά είδα τελικά από τη μια μεριά είναι πάρα πολύ καλό μια χώρα να έχει δική της μουσική, όμως, το να μας βάζει να σκεφτόμαστε μόνο τι μπορούμε να κάνουμε εδώ στην Ελλάδα είναι κάπως περιοριστικό... Δηλαδή αν συγκρίνουμε τις παραγωγές και την δισκογραφία που συμβαίνει τα τελευταία 20 χρόνια στην Ευρώπη θα καταλάβετε τι εννοώ... Γιατί εδώ είναι μικρή η χώρα, οι τραγουδιστές αναλώνονται καθημερινά, πόσο μάλλον πριν από 5 χρόνια που τραγουδούσαμε και παίζαμε σε καθημερινή βάση... 

Η Ελλάδα ζει μ’ αυτό το live που λέμε. Με τη ζωντανή παράσταση, με το μαγαζί, με την πίστα, με όλα τα σενάρια. Και εκεί θεωρώ κάπου χάσαμε το παιχνίδι... Και το λέω αυτό γιατί τα τελευταία 5 χρόνια έχω ακούσει τόση πολύ μουσική, τόση καλή μουσική, γεγονός που με παρακίνησε να καταγράψω τις μουσικές μου... Έγραψα πάρα πολύ μουσική και απέκτησα πάρα πολλούς ήρωες... 

Α&C: Πως βγήκε η διάθεση να γράψετε εσείς μουσική και πως στηρίχθηκε από τους συνεργάτες σας; 

E. T.: Ήταν ένα μεγάλο μου όνειρο... Ζήλευα πάντα τους συνθέτες, τους τραγουδοποιούς που μπορούσαν την ζωή τους να την μεταφράσουν σε μουσική. Άλλωστε, αυτό που έμαθα από την 28ετή μου θητεία στο τραγούδι είναι πως μονόδρομος του καλλιτέχνη είναι η εξέλιξη...  Και η δική μου ανάγκη για εξέλιξη δε σταματάει. Είναι πάρα πολύ βαθιά μέσα μου... Και ήταν κοντά μου όλοι οι φίλοι και δικοί μου άνθρωποι. Μπορώ να πω ότι τους άρεσε που μετά από τόσα χρόνια δεν επαναπαύομαι, και όλο αναζητώ. Και το πιο όμορφο απ’ όλα είναι ότι μέσω του ιντερνέτ, μέσω του you tube, και λοιπών διαδικτυακών σελίδων βλέπω τη στήριξη και την ανταπόκριση του κόσμου. Για μένα είναι μια μεγάλη ικανοποίηση και φυσικά μια δύναμη να συνεχίσω αυτό που αγαπώ... 

Α&C: Τι είναι η κρίση για εσάς και πόσο σας έχει αγγίξει; Που βλέπετε να μας οδηγεί; Μπορεί η τέχνη να βοηθήσει δίνοντας εν μέρει λύσεις στα προβλήματα του κόσμου; 

E. T.: Οι κρίσεις πάντα ήταν ένα δίκοπο μαχαίρι. Αυτή τη στιγμή διανύουμε μια περίοδο που μοιάζει πάρα πολύ με πόλεμο, με θύελλα. Βλέπω πως είμαστε ένας λαός διχασμένος αυτή τη στιγμή, δηλαδή έχουμε κρίση όχι μόνο οικονομική αλλά και κοινωνική και συναισθηματική και πολιτιστική... Νιώθουμε ότι είμαστε τελείως "στον αέρα" γιατί κύριο μέλημά μας είναι πως θα επιβιώσουμε αύριο... Αυτό είναι και το σκληρό κομμάτι αυτής και κάθε κρίσης... Απλά θέλει να έχουμε και γερά νεύρα, και γερό στομάχι, αλλά και μυαλό θα έλεγα. Να βρούμε πράγματα που μας κάνουν να αισθανόμαστε καλά για να νιώθουμε αλλά και να είμαστε δημιουργικοί... Να βρούμε το καλό που έχουμε μέσα μας και μ’ αυτό να πορευθούμε για να ξεπεράσουμε το οτιδήποτε... Ήρθε η ώρα να κάνουμε μια ιεράρχηση των πραγματικών μας αναγκών  και να αναζητήσουμε και άλλους τρόπους πιο ριζοσπαστικούς ώστε να αλλάξουμε αύριο αυτό που σήμερα μας πονά... 

Α&C: Τα επόμενα επαγγελματικά σας βήματα και οι επόμενοι σταθμοί σας; 

E. T.: Συναυλίες όλο το καλοκαίρι, σε όλη την Ελλάδα, αυτό είναι κάτι γενικό που λέμε, προσπαθούμε να φτάσουμε σε όσο το δυνατόν περισσότερους προορισμούς... Και το άλλο μου σχέδιο είναι να ετοιμάσω ένα δίσκο πάλι με δικά μου τραγούδια και ο οποίος μάλλον θα βγει τον επόμενο χρόνο, το 2013...