Απολιθωμένο πάρκο στην Ελασσόνα.

Με παλαιοβοτανικό κήπο, έναν πραγματικό παράδεισο από επιστημονικής πλευράς, χαρακτηρίζουν ερευνητές τη λεκάνη της Ελασσόνας, στα σπλάχνα της οποίας υπάρχει ένας θησαυρός ηλικίας έως και 9 εκατομμυρίων ετών.

Η περιοχή φιλοξενεί μία ιδιαίτερα σπάνια απολιθωμένη χλωρίδα, με εκπληκτική ποσοτική και ποιοτική αφθονία σε φυτικά απολιθώματα.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Βαγγέλης Βελιτζέλος σε δηλώσεις προς την «Ελευθερία» το 2004 είχε επισημάνει ότι η περιοχή της Ελασσόνας αποτελεί μία σπάνια υποτροπική χλωρίδα με μοναδικά δείγματα δασικών φυτών της εποχής του Ανωτέρου Μειοκαίνου, πριν δηλαδή από 5 έως 9 εκατομμύρια χρόνια. Η χλωρίδα χαρακτηρίζεται από δύο μεγάλες φυτικές ομάδες, εκ των οποίων η κυρίαρχη είναι τα φυτά της ευρωπαϊκής ζώνης με κύριο αντιπρόσωπο την οξιά, ενώ η δεύτερη αποτελείται από σπάνια ενδημική υποτροπική δασική χλωρίδα, με έντονη την παρουσία των κωνοφόρων δένδρων, της οποίας προέλευση είναι η Ν.Α. Ασία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι την εποχή εκείνη υπήρχαν στην Ελασσόνα: Η σεγκόια, η οποία συναντάται σήμερα μόνο στο Ορεγκον και τη Βόρεια Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Η κρυπτομέρεια που σήμερα βρίσκεται μόνο στην Ιαπωνία, και η «καθάγια» η οποία σήμερα συναντάται σε μία μόνο ορεινή περιοχή της Κίνας και μάλιστα φυλάσσεται από τον κινεζικό στρατό λόγω της σπανιότητάς της. Η δημιουργία τους οφείλεται σε ευνοϊκές συνθήκες απολίθωσης της δασικής βλάστησης που υπήρξαν στον ευρύτερο χώρο της Θεσσαλίας. Πρόκειται για μία μοναδική εμφάνιση ενός σπάνιου γεωλογικού μνημείου στον ευρωπαϊκό χώρο, του οποίου η ορθολογική και μουσειακή ανάδειξη κρίνεται επιβεβλημένη και θα συμβάλλει στην ανάπτυξη του γεωτουρισμού στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας είχε σημειώσει τότε ο κ. Βελιτζέλος, γνωστός από τη δημιουργία του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Απολιθωμένου Δάσους στο Σίγρι Λέσβου. Ο καθηγητής Γεωλογίας μελετά την περιοχή της Ελασσόνας από το 1985, και υποστήριξε από τότε ότι τα ευρήματα της περιοχής προσφέρονται για τη δημιουργία ενός παλαιοβοτανικού μουσείου σε συνδυασμό με τη δημιουργία ενός γεωπάρκου και περιπατητικών διαδρομών σε διάφορες απολιθωματοφόρες θέσεις.

Δυστυχώς, όμως, τα χρόνια πέρασαν και τίποτα δεν έγινε.

Όμως, τα φυτικά απολιθώματα αποτελούν τους πιο σημαντικούς δείκτες για την αναπαράσταση του παλαιοκλίματος και του παλαιοπεριβάλλοντος της περιοχής καθότι μπορούν να μας «αποκαλύψουν» τις συνθήκες που επικρατούσαν τότε στον ευρύτερο χώρο.