Smoking & Drinking Cinema.

Stage Club, Ήρας & Φιλίππου, Λάρισα.

Τετάρτη 23 Μαΐου 2012, 10μμ.

Είσοδος Ελεύθερη.

"Φόβος και Παράνοια στο Λας Βέγκας".

O δημοσιογράφος Ραουλ Ντιουκ, στέλνεται από την εφημερίδα που δουλεύει να καλύψει ένα αγώνα μοτοσικλετών. Μαζί του ταξιδεύει και ο δικηγόρος του, Γκοντζο, ο οποίος είναι άκρως παρανοϊκός που κολυμπάει στα ναρκωτικά. Απαραίτητα εφόδια και των δυο, ένα πορτμπαγκάζ γεμάτο ναρκωτικές και παραισθησιογονες ουσίες που κάλλιστα θα μπορούσε να είναι κινητό εργαστήριο της δίωξης ναρκωτικών.

Το 1998, ο υπερτιμημένος και "σαλεμένος" (αν κρίνουμε από τις ταινίες του) Τέρι Γκίλιαμ, μας έφερε το αριστουργηματικό και τριπαρισμένο road trip, το οποίο προκάλεσε αίσθηση αλλά και οργή, από ίσως ένα πιο συντηρητικό κοινό. Και μαζί με το εξαίσιο "έπος" Ρέκβιεμ για ένα όνειρο του Αρονόφσκυ, είναι με διαφορά οι καλύτερες και πιο αντισυμβατικές ταινίες με θέμα τα ναρκωτικά και γενικότερα την εξάρτηση. 

Το Fear and Loathing in Las Vegas, δεν είναι άλλη μια ταινία για ναρκωτικά και τις κακές παρενέργειές τους. Είναι ένα ατελείωτο πανηγύρι μεταξύ Τζόνι Ντέπ και Μπενίσιο Ντελ Τόρο, όπου οι δυο τους δίνουν "φευγάτο" ρεσιτάλ, κάνοντας πράγματα που ούτε καν μπορούσε να διανοηθεί κανείς (ειδικά στην τότε ψιλοσυντηρητική Αμερική, για αυτό και λοιδορήθηκε από μερίδα θεατών)σε μια από τις πιο "ότι να 'ναι" ταινίες όλων των εποχών. Ο Τέρι Γκίλιαμ, πέρα από την εικαστική πανδαισία που παρασύρει τον θεατή, κάνει παράλληλα μια τεράστια κοινωνική κριτική ενάντια στην συντηρητική Αμερική και τον γιαπισμό στον οποίο είχε προέλθει αλλά ταυτόχρονα της δίνει ένα γερό χτύπημα για τον συντηρισμό των προηγούμενων δεκαετιών. Μερικές από τις εικόνες για τον "άβγαλτο" (κινηματογραφικά) θεατή, μπορεί να είναι πολύ δυσάρεστες και να τον οδηγήσουν, σε ακραίες αντιδράσεις, όποιος όμως αντέξει θα βρεθεί αντιμέτωπος με ένα εξαίσιο επαναστατικό κολαστήριο, βουτώντας στα άδυτα των καταχρήσεων. Οι ήρωες του Γκίλιαμ, άνθρωποι υποτίθεται μετρημένοι και με ήθος, (από το λίγο που τους γνωρίζουμε νηφάλιους), ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο και κάνουν πράγματα, που ούτε ο πιο φανατικός δεν θα είχε φανταστεί. Τα δωμάτια του ξενοδοχείου γίνονται μπάχαλο και έχουν υποστεί αμέτρητες ζημιές, οι παραισθήσεις από τις ναρκωτικές ουσίες τους οδηγούν σε ακραίες κινήσεις και το φαινομενικά ταξίδι ρουτίνας μετατρέπεται σε ένα ατελείωτο hangover. O καθένας, μπορεί να το δει όπως θέλει: Το Αμερικάνικο όνειρο, εκείνη την εποχή (δηλαδή το να πάει κάποιος στο Λάς Βέγκας και να τα κάνει μπάχαλο), το ότι άνθρωποι βαριεστημένοι από την πεζή τους ρουτίνα θέλουν να ξεφύγουν και στις ουσίες βρίσκουν ένα άλλο... νόημα στην ζωή τους, μια βίαιη επανάσταση στην κοιμισμένη από το μεταίχμιο του χιπισμού χώρα τους. Τα νοήματα και οι ερμηνείες που μπορούν να δοθούν είναι πολλές, ωστόσο αυτό που κατάφερε ο Γκίλιαμ είναι να δώσει μια αστείρευτη και εκστασιακή παράσταση για... δυο ρόλους (αγνώριστοι και καταπληκτικοί, ο φαλακρός Τζόνι Ντέπ και ο -με μπόλικα περιττά κιλά- Μπενίτσιο Ντελ Τόρο), γεμάτη από ενοχλητικές (αλλά συνάμα και ρεαλιστικές όσον αφορά τις καταχρήσεις) εικόνες, χωρίς όμως να κάνει επίκληση στο συναίσθημα του θεατή και να προκαλεί την συμπόνια του με "φτηνά" τρίκ. Και αυτό είναι μεγάλη υπόθεση να οδηγείς τους ήρωες σου σε τέτοιο σημείο και να τους "ξεφτιλίζεις", αλλά να υπάρχει νόημα για το πώς εκείνοι κατάντησαν έτσι να μην είναι όλα αυθαίρετα.

Συνοψίζοντας, το Φόβος και παράνοια στο Λας Βέγκας, έχει κατηγορηθεί και μπορεί να συνεχίσει να κατηγορείται για αρκετούς λόγους, ωστόσο αν κάποιος αφεθεί στην μαγεία του παλαβού σύμπαντος του Γκίλλιαμ και αφήσει στην άκρη τυχόν αντιρρήσεις, τότε ίσως αναθεωρήσει τις απόψεις του. Θα καταλάβει, ότι πρόκειται για μια επαναστατική ταινία ενάντια στα ναρκωτικά, χωρίς ποτέ να μιλάει ακατάσχετα και με πομπώδη αντικινηματογραφικό τρόπο (όπως αντίστοιχες θεματικά ταινίες) για τις οδυνηρές συνέπειες τους. Αντίθετα, αφήνει την εικόνα να μιλήσει από μόνη της, χωρίς περιττές εισαγωγές και επεξηγήσεις, με το γκάζι πατημένο από την αρχή εως το τέλος.

Πρωταγωνιστούν: Τζόνι Ντέπ, Μπενίτσιο Ντελ Τόρο, Τόμπι Μαγκουάιρ, Κριστιάνα Ρίτσι.

Διάρκεια: 118'.