"... λύση δε δίνει η Τέχνη, τις λύσεις τις δίνουν οι άνθρωποι, ανάλογα με το βαθμό υπευθυνότητας, που έχει ο καθένας μας. Η Τέχνη κρατά ζωντανή τη φλόγα και μας προσφέρει την αφύπνιση..."
Κάπου ανάμεσα στην Ελλάδα και το εξωτερικό...
Κάπου ανάμεσα σε νότες, σε παρτιτούρες, σε στοίβες από χαρτιά και έργα...
Κάπου ανάμεσα σε μουσικές μεγάλων συνθετών...
Όμως ακριβής και πιστή στην Τέχνη που υπηρετεί... τη Μουσική... με το πιο πολύτιμο και δύσκολο μουσικό όργανο... τη Φωνή της...
Κυρίες και Κύριοι η Μαρίτα Παπαρίζου
Στη Λάρισα την απολαύσαμε στο ρόλο της Κάρμεν, στην ομώνυμη όπερα του Bizet, το Δεκέμβριο του 2009...
Έκτοτε, σε ποικίλες συνεργασίες, σε μεγάλες λυρικές παραγωγές, και τελευταία στη δισκογραφία με το cd "Vivaldi... ma non solo...", που από την πρώτη στιγμή της κυκλοφορίας του απέσπασε τις θερμότερες κριτικές...
Α&C: Πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με το λυρικό τραγούδι και πως εξελίχθηκε με το χρόνο;
M.Π.: Όλα ξεκίνησαν όταν με πρωτοάκουσε η κ. Φανή Καρκάλα, η οποία στη συνέχεια με πήγε στο σύζυγό της μαέστρο της Δημοτικής Χορωδίας Βόλου Γιάννη Καρκάλα και από εκεί κι έπειτα ακολούθησε το Δημοτικό Ωδείο Βόλου, το Ελληνικό Ωδείο (τάξη Γιολάντας Ντι Τάσσο), το Εθνικό Ωδείο (τάξη Λέλας Στάμος) και το δίπλωμα από το Ορφείο Ωδείο (τάξη Καίτης Αποστολάκη). Βέβαια όλα αυτά λειτούργησαν σαν προπαρασκευή για την υποτροφία Αλεξάνδρας Τριάντη, από τον ΟΜΜΑ η οποία ουσιαστικά αποτέλεσε το εφαλτήριό μου για την είσοδο στα θέατρα του εξωτερικού αλλά και την ΕΛΣ.
Α&C: Από την πόλη του Βόλου, στην Αθήνα, τη Βενετία και σε πολλά ακόμα μέρη της Ελλάδας και του εξωτερικού… Πως μπορεί να συνδυαστεί η προσωπική ζωή με την καριέρα για τη γυναίκα του σήμερα;
M.Π.: Αγαπητέ μου όλα είναι θέμα συντρόφου, από αυτόν και μόνο εξαρτάται αν θα είσαι μόνη εργαζόμενη και απομονωμένη καριερίστα ή αν θα βρεις εκείνες τις λεπτές ισορροπίες, που θα σε οδηγήσουν στον επιτυχημένο συνδυασμό προσωπικής και επαγγελματικής ζωής. Ξέρετε πόσες φορές έχει ταξιδέψει μαζί μου ο σύζυγός μου, αλλά και πόσες έχω επιστέψει εγώ, ακόμα και για μερικές ώρες μόνο κάνοντάς του έκπληξη;
Α&C: «Βιβάλντι… και όχι μόνο…» η νέα σας δισκογραφική δουλειά. Θα μας πείτε περισσότερα για αυτό σας το εγχείρημα;
M.Π.: Θα σας πω ένα όνομα... Αλέξης Σπανίδης! Είναι ο άνθρωπος ο οποίος με έστειλε για ακρόαση στο μαέστρο των Solisti Veneti, το θρυλικό Claudio Scimone και από κι έπειτα όλα πήραν το δρόμο τους, συναυλία στο Théâtre des Champs-Élysées στο Παρίσι, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στην Πάντοβα και με την ενίσχυση του αείμνηστου κ. Χρήστου Λαμπράκη και την αρωγή του ζεύγους Ήγκον, καθώς και της κ. Καίτης και του κ. Οδυσσέα Κυριακόπουλου, φτάσαμε στο αποτέλεσμα που κυκλοφορεί ήδη στις βιτρίνες των δισκοπωλείων.
Α&C: Πόσο διαχρονική είναι η μουσική του Βιβάλντι, του Χαίντελ, του Γκλουκ;
M.Π.: Θεωρώ ότι η σωστή ερώτηση θα ήταν πόσο διαχρονική είναι η όπερα και γενικότερα η κλασσική μουσική; Σε αυτό θα απαντούσα παραπέμποντάς σας στο γεγονός ότι ένα μουσικό είδος το οποίο γεννήθηκε πριν από τόσους αιώνες εξακολουθεί να παρουσιάζεται σε μικρές ή μεγάλες σκηνές όλου του κόσμου και ακόμα παρά τις όποιες αντιξοότητες συνεχίζει να εξελίσσεται με δημιουργούς όπως ο Péter Eötvös ή ο Osvaldo Golijov, που έγραψε τη μουσική για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών στο Πεκίνο, για να μην αναφέρω φυσικά και τη χρήση της μουσικής αυτής, στα όρια της κακογουστιάς μερικές φορές, στον κόσμο της διαφήμισης...
Α&C: Σίγουρα, οι συντελεστές της συγκεκριμένης δουλειάς, ερχόμενοι από το εξωτερικό – και μάλιστα από την Ιταλία - δε συμβιβάζονται με μετριότητες… Πόσο πιεστική ή εποικοδομητική θεωρείται μια τέτοιου είδους συνεργασία;
M.Π.: Το θέμα της ποιότητας δεν είναι προνόμιο των Ιταλών. Τόσο αυτοί όσο κι εγώ, όσο και κάθε επαγγελματίας, που σέβεται τον εαυτό του αποζητά το καλύτερο αποτέλεσμα. Ήταν ένας καλλιτεχνικός γάμος, που στηρίχθηκε στην αμοιβαία εκτίμηση και θαυμασμό, οπότε όλες οι πιέσεις ασκήθηκαν εξ αμφοτέρων, για την επίτευξη του καλύτερου αποτελέσματος.
Α&C: Οι κριτικές ήδη είναι άριστες από την πρώτη στιγμή κυκλοφορίας του cd. Πόσο δεσμευτική μπορεί να θεωρηθεί μια τέτοια κίνηση, για τις επόμενες επαγγελματικές επιλογές;
M.Π.: Ένας καλλιτέχνης οφείλει να λαμβάνει σοβαρά υπόψη του την εποικοδομητική κριτική, όσο καλή και όσο σκληρή κι αν είναι αυτή απέναντί του. Ωστόσο άλλο τόσο οφείλει να επιδιώκει την καλλιτεχνική πρόκληση ρισκάροντας ενίοτε και τη σύγκρουση με τους κριτικούς, άλλωστε όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες είχαν φανατικούς φίλους αλλά και άσπονδους εχθρούς στο χώρο των κριτικών, είναι απλά αναπόφευκτο, δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους...
Α&C: Θεωρείτε πως το λυρικό τραγούδι στην Ελλάδα έχει ελλείψεις; Που οφείλεται αυτή η κατάσταση;
M.Π.: Στη βασική έλλειψη παιδείας και στο ότι οι περισσότεροι πιστεύουν ότι πρόκειται για ένα ξενόφερτο είδος. Αλήθεια πόσοι γνωρίζουν ότι η όπερα δημιουργήθηκε κατά την απόπειρα των Φλωρεντινών Ουμανιστών να αναβιώσουν την αρχαία ελληνική τραγωδία, στην οποία όλοι όπως μαθαίνουμε, ήδη από την Γ' Γυμνασίου χρησιμοποιούταν μουσική «επί σκηνής»; Βέβαια υπάρχει δυστυχώς και επαλήθευση της ρήσης στη περίπτωσή μας ότι η Ελλάδα είναι η χώρα των μετρίων... πού θα πάει, κάποια στιγμή θα μεγαλώσω, θα αποσυρθώ και θα γράψω τη βιογραφία μου...
Α&C: Μπορεί η Τέχνη να δώσει λύσεις σε περιόδους κρίσης;
M.Π.: Η τέχνη αναγεννιέται και αναπτύσσεται μέσα σε περιόδους κρίσης, ο Ροσίνι αφύπνισε τους υπόδουλους Ιταλούς με τον Ταγκρέδο, όπως και ο Βέρντι με το Ναμπούκο και όχι μόνο. Η Σοφία Βέμπο εμψύχωσε τους Έλληνες στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ κατά την περίοδο της επταετίας ο Μίκης Θεοδωράκης μαζί με όλη την πλειάδα των ερμηνευτών του κράτησε τη φωνή της δημοκρατίας ζωντανή. Λύση δε δίνει η Τέχνη, τις λύσεις τις δίνουν οι άνθρωποι, ανάλογα με το βαθμό υπευθυνότητας, που έχει ο καθένας μας. Η Τέχνη κρατά ζωντανή τη φλόγα και μας προσφέρει την αφύπνιση.
Α&C: Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;
M.Π.: Συναυλίες, παραστάσεις, ηχογραφήσεις κλπ, κλπ, κλπ... μια απλή καλλιτεχνική ρουτίνα. Δε σας λέω περισσότερα γιατί στις μέρες μας ούτε καν τα υπογεγραμμένα συμβόλαια ή οι όποιες βαρυσήμαντες ανακοινώσεις έχουν ισχύ. Όλα είναι οριστικά μετά το χειροκρότημα, όμως χάρη στην τεχνολογία εδώ είστε κι εδώ θα είμαι για να σας ενημερώνω εγκαίρως για τα πάντα...
ΚΡΙΤΙΚΕΣ:
- Αυγή - 17 Φεβρουαρίου 2002
Ξέρξης
Η Μαρίτα Παπαρίζου που κυριολεκτικά συνάρπασε με την σκουρόχρωμη και ατρόμητη κοντράλτο κολορατούρα της. Πρόκειται για ένα μεγάλο ταλέντο με ορατές τις προοπτικές διεθνούς σταδιοδρομίας.
Κυριάκος Π. Λουκάκος
- Torino Cronaca - Φεβρουάριος 2003
Γεννήθηκε ένα αστέρι στο Μόντε Κάρλο
Η μεσόφωνος Παπαρίζου κατέπληξε το κοινό στο ρόλο του Τανκρέδου
- Opera - Μάρτιος 2003
Τανκρέδος
Ο θίασος συμπεριλάμβανε τη νεαρή Ελληνίδα μεσόφωνο Μαρίτα Παπαρίζου, μια πρωταγωνίστρια με ενδιαφέρουσα ποιότητα φωνής, στυλ μπελκάντο, που κατάφερε να μας προκαλέσει το θαυμασμό με το αβίαστο τραγούδι της και τη ρέουσα κολορατούρα της.
Alessandro Mormile
- Opera News - Ιούνιος 2003
Η Μαρίτα Παπαρίζου ήταν στον ομώνυμο ρόλο σαν τη Marylin Horne, ανοίγοντας δρόμο στα λαμπερά περάσματα, με μεγάλη αποφασιστικότητα και συχνά ηγουμένη του συνόλου.
George Hall
- Opera - 17 Ιανουαρίου 2003
Μαινόμενος Ορλάνδος
Η Ελληνίδα μεσόφωνος επέδειξε με κάθε τρόπο μια πολεμική οργή και υπερασπίστηκε τις δύσκολες κολορατούρες με ακρίβεια και ταχύτητα, σαν πυροτέχνημα.
Roberto Mori
- Η Βραδυνή - 31 Ιανουαρίου 2003
Μαινόμενος Ορλάνδος
Η Μαρίτα Παπαρίζου επωμίσθηκε όλο το βάρος της παράστασης με επιτυχία. Διαθέτει μια όμορφη ζεστή φωνή μέτζο σοπράνο και αντιμετώπισε με μεγάλη ικανότητα και αρκετή ευελιξία τις δύο δύσκολες άριες του έργου με τις απαιτητικές κολορατούρες.
- Opera Now, Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2003, σελίδα 97
Μαγικό νησί
Τηλέμαχος του Γκλουκ
ENGLISH BACH FESTIVAL
SADLER’S WELLS
…αρχικά προβλεπόταν να τραγουδήσει η Della Jones το ρόλο της Κίρκης, αλλά η Λαλάντη, χρησιμοποιώντας τις ελληνικές της διασυνδέσεις, μας έδωσε στο πρόσωπο της Ελληνίδας μεσοφώνου Μαρίτας Παπαρίζου, μία ευπροσάρμοστη ερμηνεύτρια, με ηχόχρωμα σχεδόν κοντράλτο, η οποία είχε δύο άριες σαν της Βασίλισσας της Νύχτας με απίστευτη ενέργεια. Χωρίς το στέμμα της, έμοιαζε με ηρωίδα από ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη. Φορώντας το χρυσό της διάδημα ήταν αρκούντως αυτοκρατορική , ώστε να μας κάνει να θέλουμε να τη δούμε και να την ακούσουμε στη Μήδεια, παρά το απαιτούμενο ψηλότερο fach. Και μόνο αυτή άξιζε τα χρήματα που δώσαμε …
Tom Rosenthal
Η «Αριάδνη» στην Κόρινθο
Το ζεύγος των «κακών» απέδωσαν ο Πέτρος Μαγουλάς (Μίνως / Ύπνος) και η μεσόφωνος Μαρίτα Παπαρίζου (Ταυρίδης) που τραγούδησε ένα δυσκολότατο, τυπικά ρωμαλέο, «ανδρικό» ρόλο με ακραία στοιχεία πάθους και οργής. Ειδικά η πολεμικού μένους άριά της με τα φυσικά χάλκινα πνευστά ήταν μία από τις συναρπαστικότερες στιγμές της βραδιάς!
Γιάννης Σβώλος
- Η Βραδυνή - 13 Φεβρουαρίου 2006
Μια Ιταλίδα στη Λυρική
Η Μαρίτα Παπαρίζου στην παράσταση της Β΄ διανομής (που θα έπρεπε να είναι η Α΄ διανομή) διαθέτει και το απαραίτητο φωνητικό εύρος και την τέλεια τεχνική, αλλά και τη λεπτή μουσικότητα, που απαιτεί η μουσική του Ροσίνι, ιδιαίτερα στην άρια «per lui che adoro», όπου η ερμηνεία της άγγιξε υψηλά μουσικά επίπεδα, απόλυτα κυρίαρχη του ρόλου της.
Αλέξης Σπανίδης
- Classica - Μάρτιος 2006 - appréciation 7 / 10
Στο ρόλο του Ταυρίδη (αρχικά γραμμένος για την Durastanti), η Μαρίτα Παπαρίζου κατείχε όλη την ευελιξία, το ύφος και την απαιτούμενη δύναμη – ακολουθώντας τα χνάρια της Ewa Podles στον Ariodante.
- Opéra Magazine - Μάρτιος 2006 - appréciation 5 / 10
Οι φωνές έχουν χαρακτήρα και οι τρεις μεσόφωνοι πρόσφεραν όμορφους χαρακτηρισμούς των ρόλων τους, ιδιαίτερα η Μαρίτα Παπαρίζου.
Le Monde de la Musique - Μάρτιος 2006 - appréciation CHOC de la Musique
Εξαιρετικές και ποικίλες στους ρόλους τους οι τραγουδίστριες, ατυχώς ή όχι, προσέφεραν μια ανησυχητική απεικόνιση της θηλυκότητας, ιδιαιτέρως δυναμική – πραγματικά πολεμική (αυτή του Ταυρίδη)...
- Codaex - παρουσίαση
Άλλο αστέρι αυτού του συγκερασμού, ήταν η Μαρίτα Παπαρίζου, η οποία ερμήνευσε το ρόλο του Ταυρίδη...
- International Record Review- Απρίλιος 2006, σελίδα 72
Αριάδνη στην Κρήτη, Χέντελ
…Υπάρχει μια ιδιαιτερότητα στη φωνή της Μαρίτας Παπαρίζου, σαν αυτή της Marilyn Horne, που ταιριάζει πολύ στον Ταυρίδη και η οποία δίνεται πλήρως στην άρια εκδίκησης «Σαν Λιοντάρι», που με κάνει να θέλω να την ακούσω στο ρόλο του Αρσάκη στη Σεμίραμι. Κινείται μέσα στο ρόλο της χωρίς ατέλειες και ασάφειες, μια άξια αντίπαλος για…
John T. Hughers
- Forum Opéra- Μπιλμπάο 2007
Anna Bolena
Η Μαρίτα Παπαρίζου ήταν το ακριβώς αντίθετο, μια φωνή με ακρίβεια και πλούσιο χρώμα κοντράλτο και μια αξιοσημείωτη ικανότητα χρωματισμού του τραγουδιού της, που μας έφερε θύμησες από την τέχνη της Marylin Horne.
Placido Carrerotti
- Εξπρές-16 Ιανουαρίου 2010
Κάρμεν Λαρισαϊκή: Έκπληξη δεκαετίας
Μαρίτα Παπαρίζου, φωνητικά, μουσικά και υποκριτικά, αρχετυπικά Κάρμεν, εφάμιλλη της Κάρμεν-αγοροκόριτσο (Αγνή Μπάλτσα σε σκηνοθεσία Πονέλ, Ηρώδειο 1984).
Γ. Λεωτσάκος
- Αυγή-17 Ιανουαρίου 2010
«Κάρμεν» αξιώσεων στη Λάρισα
Από την πρώτη της εμφάνιση η Μαρίτα Παπαρίζου υπαγόρευσε ένα αδιαπραγμάτευτο επίπεδο υπηρέτησης του ακανθώδους ρόλου της ομώνυμης femme fatale με άψογα γαλλικά (στην αυθεντική εκδοχή της όπερας με διαλόγους), λεία εκφορά χωρίς καταφυγή σε στηθικές χυδαιότητες της χαμηλής περιοχής, ούτε ευτελιστικές υπερβολές στο μοιραίο τεστ των ντουέτων με το Χοσέ.
- Ελεύθερος-Φεβρουάριος 2010
Carmen
Ειδικότερα η Μαρίτα Παπαρίζου, με βελούδινη και πλούσια σε έκταση και χρώματα φωνή, έπλασε μια Carmen εξαιρετική, θηλυκή και κάθε στιγμή απειλητικά επικίνδυνη.
Κωνσταντίνος Καράμπελας Σγούρδας
- Αυγή-15 Φεβρουαρίου 2011
Ροσσίνι από τη Μαρίτα Παπαρίζου
...θα μπορούσαμε μάλιστα να υποστηρίξουμε ότι η συγκεκριμένη μονοθεματική εμφάνιση της κοντράλτο κολορατούρα Μαρίτας Παπαρίζου αποτελούσε πραγματική εκκρεμότητα για τους μουσικούς πολιτισμικούς θεσμούς του πάλαι ποτέ «κλεινού άστεως». Το σύντομο βιογραφικό της καλλιτέχνιδας από το Βόλο, που παρατίθεται στο λιτό συνοδευτικό τετράφυλλο της συναυλίας, καταγράφει επιδόσεις της ακόμη και σε έργα του Βάγκνερ και του Μπρούκνερ, ενώ επιβεβαιώνει ότι η παριζιάνικη επιμόρφωσή της πλάι στην έμπειρη Janine Reiss, μετά την υποτροφία Αλεξάνδρα Τριάντη 1998 για σπουδές στο Μιλάνο, έχει αποδώσει ουσιαστικούς καρπούς...Η συνολική ακρόαση αναδεικνύει την Παπαρίζου ως την κατ’ εξοχήν Ελληνίδα λυρική καλλιτέχνιδα με ειδίκευση στο Ροσσίνι. Με την αυθάδεια, τα ερμηνευτικά νάματα και την ηχοχρωματική ταυτότητα μιας «Horne τσέπης», η ερμηνεύτρια δαμάζει το απαιτητικό ιδίωμα με προκλητική κυριαρχία στα έγκατα της κολορατούρα και αρρενωπής αδρότητας καταδύσεις στη χαμηλή περιοχή, που κυριολεκτικά την προορίζουν για τους νεαρούς ερώμενους στρατιωτικούς των opere serie του Ιταλού συνθέτη, όπως ο Νεοκλής της «Πολιορκίας της Κορίνθου», ο παρ’ ολίγον αιμομίκτης Αρσάκης στη «Σεμιράμιδα» ή ο επώνυμος ήρωας του δίπρακτου melodrama eroico «Ταγκρέδος», τη μεγάλη άρια του οποίου απέδωσε ιδανικά για τις ανάγκες του ρεσιτάλ. Τα συναρπαστικά άλματα ανά τις οκτάβες, η αιματώδης και γενναιόδωρη μέχρι παραφοράς εξαγγελία, η μετρημένη χρήση του σιγανού τραγουδιού ως αντίβαρο στη δαιμονικών δεξιοτεχνικών απαιτήσεων γραφή του ναρκισσευόμενου Pesarese, όλα συνέτειναν σε ένα εκρηκτικής ταυτότητας αποτέλεσμα...το πρώτο μέρος της βραδιάς ολοκλήρωσε η καλλιτέχνις χαρίζοντας αστραπόθωρο δυναμισμό και σκαμπρόζικη αποφασιστικότητα στην εισαγωγική άρια της Isabella από την «Ιταλίδα στο Αλγέρι», ρόλο που έχει ερμηνεύσει και στη σκηνή.
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με την καντάτα a voce sola «Giovanna d’Arco», έργο του 1832, που ο Ροσσίνι επεξεργάσθηκε εκ νέου για συνοδεία εγχόρδων 20 χρόνια αργότερα. Παρτιτούρα με εναλλαγές στοχαστικού παραληρήματος και πολεμόχαρης έγερσης, αυτή η «Ιωάννα της Λωραίνης», που ο συνθέτης δούλεψε στο Παρίσι στο περιθώριο δικαστικών αγώνων για την αμφισβητούμενη αντιμισθία που του είχε εξασφαλίσει ο εν τω μεταξύ εκθρονισμένος βασιλιάς Κάρολος Ι’ (1824-1830), αποτελεί πραγματικό δώρο για μιαν αοιδό με τη δραματική ιδιοσυγκρασία της Παπαρίζου: το πλούσιο εύρος των συναισθηματικών της εναλλαγών και η μαχητική απαγγελία του recitativo declamato χάρισαν ένα σαρωτικό φινάλε σε ένα σημαντικό μουσικό γεγονός που βοά για την επανάληψή του...
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:
ΜΑΡΙΤΑ ΠΑΠΑΡΙΖΟΥ, ΜΕΣΟΦΩΝΟΣ
Γεννήθηκε στο Βόλο όπου και ξεκίνησε τις σπουδές της στο Δημοτικό Ωδείο.
1995: Δίπλωμα μονωδίας από το Ορφείο Ωδείο Αθηνών (τάξη Καίτης Αποστολάκη), με Άριστα Παμψηφεί και Α΄ Βραβείο
1996: Δίπλωμα Αρμονίας από το Μετροπόλιταν Ωδείο με Άριστα Παμψηφεί και Α΄ Βραβείο
Αχιλλοπούλειος Υποτροφία και σεμινάρια πλάι στον Κάρλο Μπεργκόντζι
1997: Υποτροφία Αλεξάνδρα Τριάντη από τον ΟΜΜΑ και σπουδές αρχικά με την Φράνκα Ματιούτσι και στη συνέχεια με το Ρομπέρτο Κοβιέλο
1999: Ντεμπούτο στη Γένοβα, σε συνεργασία με το Teatro dell’Opera Giocosa di Savona, στο ρόλο του Όναρο, στην όπερα «Αριάδνη στη Νάξο» του Πόρπορα, σε 1η Παγκόσμια Αναβίωση στους σύγχρονους καιρούς (κυκλοφορεί σε CD από την εταιρεία Bongiovanni)
2000: Ντεμπούτο στην ΕΛΣ με την ΟΔΕΛΣ, με άριες Χέντελ και Πέρσελ.
Ιζολιέ στην όπερα «Ο Κόμης Ορύ του Ροσίνι», στο Πέζαρο υπό τη διεύθυνση του Α. Τζέντα
Α΄ Ειδικό Βραβείο στο διεθνή διαγωνισμό Λεϋλά Γκένσερ, στην Κωνσταντινούπολη
2001: Φενένα στο «Ναμπούκο» του Βέρντι (ΕΛΣ)
Ρέκβιεμ του Βέρντι στην Οξφόρδη, με την Φιλαρμονική Ορχήστρα της Οξφόρδης
Διδώ στην όπερα «Διδώ και Αινείας» του Πέρσελ (Θέατρο Φοίνικας, Κέρκυρα)
2002: Άμαστρις στον «Ξέρξη» του Χέντελ (ΕΛΣ), Ροζίνα στον Κουρέα της Σεβίλλης του Ροσίνι (Δημοτικό Θέατρο Βόλου, σε συνεργασία με την ΕΛΣ). Μετεκπαίδευση στο γαλλικό ρεπερτόριο με τη Ζ. Ράις, υπό την αιγίδα του ίδιου του κ. Χ. Λαμπράκη. Μαίρη στον «Ιπτάμενο Ολλανδό» του Βάγκνερ με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων (Θέατρο Αττικού Άλσους)
2003: Ορλάνδος στο «Μαινόμενο Ορλάνδο» του Βιβάλντι(1η Πανελλήνια Παρουσίαση-ΕΛΣ)
Τανκρέδος στην ομώνυμη όπερα του Ροσίνι, στο Μόντε Κάρλο, υπό τη διεύθυνση του Μ. Τζαμπέλι
Συναυλία με τη Φιλαρμόνια του Λονδίνου στο Κουίν Ελίζαμπεθ Χολ, στα πλαίσια των εορτασμών της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε. (Λονδίνο)
Κίρκη στην όπερα «Τηλέμαχος ή το Νησί της Κίρκης» του Γκλουκ, με το Αγγλικό Φεστιβάλ Μπαχ, σε 1η Παγκόσμια Αναβίωση στους σύγχρονους καιρούς (Σάντλερς Ουέλς, Λονδίνο και Ηρώδειο, Αθήνα), υπό τη διεύθυνση του Ν. Κλέομπουρι
2004: Μαίρη στον «Ιπτάμενο Ολλανδό» του Βάγκνερ, στην Όπερα της Μασσαλίας, υπό τη διεύθυνση του Α. Ζορντάν
Γκαλά με τον Β. Γκαλούζιν στο Σατλέ (Παρίσι)
Φενένα στο «Ναμπούκο» του Βέρντι (Ηρώδειο, ΕΛΣ)
2005: Κονσέρτο με την Καμεράτα της Σκάλας του Μιλάνου (Θέατρο Νταλ Βέρμε, Μιλάνο), υπό τη διεύθυνση του Μ. Φεράρι
Ταυρίδης στην όπερα «Αριάδνη» του Χέντελ (Αρχαία Κόρινθος) και 1η Παγκόσμια Ηχογράφηση από την MDG
Αρσάκης στην όπερα «Σεμίραμις» του Ροσίνι στην Πίζα, Λιβόρνο και Τρέντο, υπό τη διεύθυνση του Μ. Μπρεσάν
Ισαβέλλα στην όπερα «Η Ιταλίδα στο Αλγέρι» του Ροσίνι στην όπερα του Μασύ (Παρίσι)
2006: Ισαβέλλα στην όπερα «Η Ιταλίδα στο Αλγέρι» του Ροσίνι (ΕΛΣ).
Γκαλά με τη Βασιλική Φιλαρμονική του Λονδίνου με θέμα την Ελλάδα στην Όπερα στο Καντόγκαν Χολ.
Γκαλά με άριες από το Μαινόμενο Ορλάνδο του Βιβάλντι και Τραμόντο του Ρεσπίγκι με το Ορχηστρικό Ανσάμπλ του Παρισιού (Θέατρο Ηλυσίων Πεδίων) υπό τη διεύθυνση του διάσημου Κ. Σιμόνε.
2007: Σμέτον στην «Άννα Μπολένα» του Ντονιτσέτι με τους Τ. Άντερσον και Χ. Μπρος (Μπιλμπάο).
Γκαλά με την ΚΟΘ με άριες εμπνευσμένες από την αρχαία Ελλάδα (ΟΜΜΘ)
2008: Ιζολιέ στην όπερα «Ο Κόμης Ορύ» του Ροσίνι (ΕΛΣ)
Αντικαταστάτρια της Αγνής Μπάλτσα στην παραγωγή του ΟΜΜΑ Η Ιταλίδα στο Αλγέρι του Ροσίνι, με αναβίωση της ιστορικής σκηνοθεσίας του Ζ. Π. Πονέλ.
Λειτουργία του Λόρδου Νέλσον του Χάυδν, (ΟΜΜΑ)
Λειτουργία σε Ντο ελάσσονα του Μότσαρτ και Τε Ντέουμ του Μπρούκνερ με την ΚΟΘ (ΟΜΜΘ)
Ευγενή Τραγούδια για μια Ευγενή Κυρία, συνθέσεις του Θ. Αντωνίου εις μνήμη Α. Τριάντη (ΟΜΜΑ)
Επιτάφιος , Μαουτχάουζεν και Τα Παιδικά του Μ. Θεοδωράκη, τα τελευταία σε πρώτη παγκόσμια παρουσίαση με συμφωνική, στο Φεστιβάλ Ρεματιάς (Χαλάνδρι)
Γκαλά στο Μοντρεάλ ντυ Ζερ (Τουλούζη)
Στάμπατ Μάτερ του Ροσίνι (ΟΜΜΑ)
2009: Γεζίμπαμπα και Ξένη Πριγκίπισσα στην όπερα «Ρουσάλκα» του Ντβόρτζακ (ΕΛΣ). Ήρα και Ινώ στη «Σεμέλη» του Χέντελ (ΔΑΜΣ, ΕΛΣ). Γκαλά Ροσίνι (Ορχήστρα των Χρωμάτων, ΟΜΜΑ). «Κάρμεν» στην ομώνυμη όπερα του Μπιζέ (Λάρισα). Μανταλένα στο «Ριγολέττο» του Βέρντι (ΕΛΣ).
2010: Γκαλά μπαρόκ και «Στάμπατ Μάτερ» του Α. Βιβάλντι (Σολίστι Βένετι & Κ. Σιμόνε, ΟΜΜΑ, Μάρτιος)
Συνεργασίες:
Καπέλλα ντέι Τουρκίνι, συναυλίες στην Ισπανία με έργα των Ν. Πόρπορα και Χ. Πέρσελ, υπό τον Α. Φλόριο
ΚΟΑ (Πρώτη Βαλπούργεια Νύχτα και Παύλος –Φ. Μέντελσον)
Ορχήστρα των Χρωμάτων (Γκαλά Ροσίνι, Ο Μάγος Έρωτας – Μ. ντε Φάγια, έργα Δ. Μαραγκόπουλου)
ΕΡΤ (Γκαλά και ηχογραφήσεις – Ο Μάγος Έρωτας, έργα Χ. Βρόντου)
Συμφωνική Ορχήστρα των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων (ΔΑΜΣ)
Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Βόλου (Φεστιβάλ Πάτμου)
KATAPLHKTIKH MARITA!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή