…Πικάντικες ιστορίες του Βοκκάκιου!

Tην Τρίτη 21  Φεβρουαρίου 2012,

Στα ΚΑΝΑΡΙΑ.... 

Ο χειμώνας καλά κρατεί! Και τι καλύτερο πράγμα, τέτοια εποχή, από το να ακούς παραμύθια δίπλα στη σόμπα με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, παρέα με φίλους καλούς κι αγαπημένους.

 Κι αν δεν έχετε παρέα, μην ανησυχείτε καθόλου! Τα παραμύθια φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά! Όπως τους παλιούς καιρούς, που σαν ερχόταν το βράδυ, οι άνθρωποι αφήναν τις έννοιες της ημέρας στο σπίτι και βγαίναν στο πεζούλι στη γειτονιά, στην πλατεία, στο καφενείο και λέγανε ιστορίες για να γελάσουν, να ξεχαστούν, να ονειρευτούν…

Κι αν δεν έχετε πια πεζούλι στη γειτονιά για να καθίσετε, γιατί εκεί «κάθεται» πλέον το αυτοκίνητό σας, μην ανησυχείτε καθόλου! Έλατε  στο καφενείο, στα «Κανάρια»!

Τα «Κανάρια», που ξέρουν να αγαπούν την τέχνη της ζωής, φιλοξενούν κάθε Τρίτη βράδυ την παραμυθού Λένα Χαϊδούτη και τα παραμύθια της.

Παραμύθια ξεχασμένα και άγνωστα, ιστορίες ζωντανές και αληθινές για ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε, αλλά ίσως τελικά να τους ξέρουμε πολύ καλά.. Παραμύθια και ιστορίες για να γελάσουμε, να συγκινηθούμε, να αισθανθούμε..!

Κι επειδή ζούμε σε εποχές κρίσης, εισιτήριο δεν έχουμε! Γιατί; Γιατί δεν είχαν ούτε στους παλιούς καλούς καιρούς!

Βοκάκιος Ιωάννης . Ιταλός συγγραφέας και ουμανιστής (1313 - 1375). Γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν νόθος γιος Φλωρεντινού τραπεζίτη και μιας ευγενικής Παριζιάνας. Έζησε στη Φλωρεντία μέχρι την ηλικία των 12 χρόνων. Μετά έφυγε για τη Νάπολη με προορισμό να εκπαιδευτεί στο εμπόριο, προοπτική που δεν πραγματοποιήθηκε. Αργότερα εγκατέλειψε και τις νομικές σπουδές και ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη λογοτεχνία. Την περίοδο που μελετούσε το εκκλησιαστικό δίκαιο και σύχναζε στην αυλή του βασιλιά Ροβέρτου της Ανδεγαβίας, νόθος ο ίδιος, ερωτεύεται τη νόθα κόρη του βασιλιά που γρήγορα τον περιφρόνησε. Η χρεοκοπία της τράπεζας των Μπάρντι όπου εργαζόταν τον έφερε πίσω στη Φλωρεντία, όπου γύρω στα 1350 έγραψε το "Δεκαήμερο". Είναι ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, μέσα στα εκατό διηγήματα του οποίου παρουσιάζονται με συναρπαστικότατο τρόπο τα ήθη της εποχής εκείνης. Ξαναγύρισε αργότερα στη θρησκευτική πίστη και στην αυστηρότητα των ηθών και μάλιστα, αν δεν τον εμπόδιζε ο Πετράρχης, θα κατέστρεφε το Δεκαήμερο. Από τότε επιδόθηκε στις κλασικές σπουδές. Πριν από τη συγγραφή του "Δεκαήμερου" έγραψε και πολλά άλλα έμμετρα και πεζά έργα. Τα πρώτα του έργα τα έγραψε στη Νάπολη και είναι τα εξής: Μικρό ποίημα με τίτλο "Το κυνήγι της Άρτεμης", "Φιλόστρατος", "Φιλόκαλος". Αργότερα έγραψε το ειδυλλιακό παραμύθι "Νυμφαίος του Αμέτο", το ποίημα με την αλληγορική σημασία "Ερωτικό όραμα", το ερωτικό διήγημα με μορφή ερωτικού έπους "Φιαμμέτα" και το μυθολογικό ειδύλλιο "Νυμφαίος του Φιέζολε". Τα υπόλοιπα έργα του είναι διάφορες πραγματείες στα λατινικά. Αυτές είναι: "Περί της γενεαλογίας των θεών", "Βουκολικό άσμα", "Περί των ενδόξων ανδρών", "Περί ορέων και δασών" και "Διάσημες γυναίκες". Το 1374 ο Βοκκάκιος εγκαταστάθηκε οριστικά στο Τσερτάλντο της Ιταλίας, όπου και πέθανε ύστερα από λίγο χρονικό διάστημα. 

Το υπόλοιπο πρόγραμμα αυτού του μήνα έχει ως εξής:

21 Φεβρουαρίου: …Πικάντικες ιστορίες του Βοκκάκιου!

23 Φεβρουαρίου: Ιστορίες τρόμου…