Μια από αυτές ήταν και η πρόσκληση να παρακολουθήσουμε την πρόβα με τους Χρήστο Κτιστάκη, Έλενα Γκατζά, Γιώργο Αποστολόπουλο και Μιχάλη Μαντέλα, με αφορμή την παρουσίαση της Πέμπτης 09 Φεβρουαρίου 2012 στο Νάμα...
Τι να πρωτογράψεις γι αυτό που αντίκρισες; Για τις φωνές ή τους μουσικούς; Ένα έχω να πω... αυτό που ένιωσα έκανε ακόμα και ένα κουνούπι που είχε ξεχαστεί σε κάποια γωνιά από το καλοκαίρι, να ξυπνήσει και να τριγυρνά γύρω μας... ναι ναι... είναι αλήθεια, απλά ο φωτογραφικός φακός δεν πρόλαβε να το απαθανατίσει...
Τι να πρωτοπείς... για το ρεπερτόριο που σε γυρνά σε όλον τον κόσμο, την φωνή του Γιώργου Αποστολόπουλου που με τα παιχνιδίσματα της και τις εκφράσεις της σε έκανε να δημιουργείς εικόνες από το πουθενά... Τι να γράψεις για την Έλενα Γκατζά που παίρνει το κομμάτι και το κάνει ό,τι θέλει. .. το διασπά σε φθόγγους, ήχους, νότες, και ξανά από την αρχή το ανασυνθέτει ως μια κατάκτηση καρδιακή... Τι να πεις γι αυτή την φωνή. Και τι να πεις για τον Μαέστρο Χρήστο Κτιστάκη και τον Μιχάλη Μαντέλα. Λες και έβλεπες δυο παιδιά να παίζουν με τα παιχνίδια τους... Το πιάνο και το σαξόφωνο αντίστοιχα ήταν κτήμα τους, πως να το πω... απλά προέκταση του σώματός τους... Σταματάω... Δε γράφω κάτι άλλο μην θεωρηθώ ότι "γλύφω" μιας και ούτε μουσικός ούτε τραγουδιστής είμαι...
Λοιπόν... όσοι πιστοί προσέλθετε...
0 σχόλια:
Αφήστε το σχόλιό σας εδώ...