Κωνσταντίνου και Ελένης.

Γράφει η Σοφία Χολέβα.

Σημαιάκια παντού. Γριές με βεντάλιες μέσα και έξω από την εκκλησία, χαλβάς Φαρσάλων στη γωνία και κάτι κωλόπαιδα να παίζουν μπάλα. «Σε παρακαλώ κυρία δώσε κάτι». Πιο’ κει το μαλλί της γριάς, όχι αυτό του καρμπολάχανου το άλλο που πάει μαζί με το ποπ κορν. Στα παγκάκια παρατεταγμένες γάμπες με φλεβίτη, αποπνικτική ζέστη, κεριά. 

Του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης μεγάλη η χάρη τους. Ελένη η μάνα, γιος ο Κωνσταντίνος και Μέγας κιόλας όχι αστεία, γεμάτα τα παγκάρια. Πρώτος χριστιανός αυτοκράτορας, ο ιδρυτής της βασιλεύουσας Κωνσταντινούπολης. Ο Μέγας Κωνσταντίνος είχε και έναν πατέρα Κωνσταντίνος κι αυτός που άφησε τη μάνα του Αγία Ελένη και πήγε με τη Θοδώρα. Ο Μέγας Κωνσταντίνος έστειλε τη μάνα του Ελένη στα Ιεροσόλυμα για να βρει το τίμιο ξύλο του Σταυρού αλλά και για να αναδείξει τους Αγίους Τόπους, και να σου οι τουρίστες τώρα στους Αγίους τόπους. 

Τέλος πάντων το βρήκε και από εκεί και πέρα η ιστορία είναι γνωστή. Τι δεν είναι; Κάπου μετά εμφανίζεται ο Μάνθος Φουστάνος και η Γκαρσόνα Β! Κλαίει, κλαίει η επιστήμη της θεολογίας που με έχασε, το λέω εγώ. Πέρα από την πλάκα η αλήθεια είναι ότι γούσταρα με τρέλα να σπουδάσω θεολογία αλλά μου λέγανε ότι δεν είχε επαγγελματική αποκατάσταση. Χαχαχα εδώ γελάμε! 

Eμείς πάλι δεν στείλαμε πουθενά την Ελένη, μόνο τον Κόζα, λίγη μόστρα και ένα μουστάκι στη Σουηδία στείλαμε και όλα πήγαν μια χαρά. Ας ελπίσουμε ότι αύριο θα μας το κεράσει ο Κώτσος το alcohol γιατί δεν το δίνουν τελικά πουθενά free. Εμείς μόνο cheap alcohol από τα lidl ήπιαμε βλέποντας Eurovision κι αυτό μετρώντας χάλκινα κέρματα. Τελικά τα δίλεπτα έχουν κάτι ωραία καραβάκια πάνω, ένα στόλο δώσαμε για πέντε μπύρες τώρα του το σκέφτομαι! 

H ζωή πάντως συνεχίζεται φίλε Λαρισαίε και μετά την Eurovision όπως και το Κωνσταντίνου και Ελένης ξανά σε επανάληψη. Οι πικέ βγήκαν από τα ντουλάπια όπως το ένα εκατομμυριάκι έκανε φτερά από την εθνική της κεντρικής και οι μεσημεριανοί καφέδες αραίωσαν. Που να πας καλή μου με τέτοια ζέστη; Άρχισε το γνωστό σίριαλ σε όλους μας «Κάθομαι και ιδρώνω» στον τσιμεντένιο κάμπο που ζούμε και το δράμα κάθε Λαρισαίου άρχισε να παίζεται κι αυτό σε επανάληψη! 

Χρόνια πολλά σε όλους τους Κώτσους και τις Ελενίτσες του σύμπαντος! I love you παίδες!

Περισσότερα άρθρα της Σοφίας εδώ.