Έφυγε ο Ρώσος καλτ σκηνοθέτης Αλεξέι Μπαλαμπάνοφ.

Σκοτεινές, σκληρές και σίγουρα όχι απευθυνόμενες στο ευρύ κοινό, οι ταινίες του Μπαλαμπάνοφ δεν έγιναν ποτέ μεγάλες εμπορικές επιτυχίες.

Πέθανε σε ηλικία 54 ετών από καρδιακή προσβολή ο Ρώσος σκηνοθέτης Αλεξέι Μπαλαμπάνοφ, γνωστός στο σινεφίλ κοινό για τις καλτ δημιουργίες του, όπως το «Φορτίο 200», τη ταινία με την οποία ο καλλιτέχνης ταρακούνησε το κοινό, παρουσιάζοντας με ρεαλισμό και σκληρότητα την παρακμή της ρωσικής κοινωνίας μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης (προβλήθηκε στη Θεσσαλονίκη και διακρίθηκε στο Ρότερνταμ). Ο Μπαλαμπάνοφ σκηνοθέτησε 16 ταινίες μέσα σε διάστημα περίπου 25 χρόνων και είχε βραβευτεί στα περισσότερα Ευρωπαϊκά φεστιβάλ.

Σκοτεινές, σκληρές και σίγουρα όχι απευθυνόμενες στο ευρύ κοινό, οι ταινίες του Μπαλαμπάνοφ δεν έγιναν ποτέ μεγάλες εμπορικές επιτυχίες, αλλά αποτύπωσαν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο τη μετάβαση από τη Σοβιετική Ένωση στη νέα ρωσική πραγματικότητα, κάνοντάς τον αγαπημένο των κριτικών της χώρας του, αλλά και θαμώνα των διεθνών φεστιβάλ.

Ξεκίνησε την καριέρα του ως μεταφραστής, στη συνέχεια μπήκε στη βιομηχανία του σινεμά, ως μοντέρ, καμεραμάν και βοηθός σκηνοθέτη, μέχρι να γυρίσει την πρώτη του ταινία, μια διασκευή επάνω στις «Ευτυχισμένες Μέρες» του Σάμιουελ Μπέκετ στις αρχές της δεκαετίας του `90. Συνέχισε μεταφέροντας τον «Πύργο» του Κάφκα, αλλά περίμενε μέχρι το 1998 και το γκανγκστερικό νουάρ «Brother» για να αναγνωριστεί ευρύτερα (Βραβείο διεθνούς ένωσης κριτικών και Βραβείο Επιτροπής στο Τορίνο) και να συνεχίσει με ένα σίκουελ που σημείωσε επιτυχία στο ρωσικό νεανικό κυρίως κοινό.

Ο ίδιος δεν παρουσίαζε ποτέ τον εαυτό του ως κινηματογραφιστή του πολιτικού σινεμά, αν και οι ταινίες του έχουν σαφείς αναφορές στην χαοτική κατάσταση της μετα-σοβιετικής Ρωσίας, την κατάρρευση των αξιών, την απουσία οράματος από τις κυβερνήσεις και τη διαφθορά κρατικών αρχών και λειτουργών.

Η γνωστότερη ταινία του το «Φορτίο 200» 2007 που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ χαρακτηρίστηκε ως καλτ εν τη γενέσει του φιλμ, με πραγματικά βίαιες εικόνες, ενώ σχεδόν δέκα χρόνια πριν στο «Of freaks and men» είχε ασχοληθεί με τη διακίνηση πορνογραφικού υλικού στη μετασοβιετική Αγία Πετρούπολη, αμέσως μετά την ιστορική πολιτική ανατροπή που γνώρισε η χώρα κι ολόκληρος ο ευρωπαϊκός χώρος.

ΠΗΓΗ: cinemag