Ο Σαίξπηρ ακονίζει το μυαλό.

Ευεργετική δράση στη λειτουργία του εγκεφάλου φαίνεται πως έχουν τα έργα κλασικών συγγραφέων και ποιητών όπως π.χ. ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ, ο Γουίλιαμ Γουόρντσγουορθ, ο Τόμας Στερνς Ελιοτ, υποστηρίζουν οι ειδικοί του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, στη Βρετανία.

Με τη βοήθεια απεικονιστικών εξετάσεων του εγκεφάλου, οι ερευνητές παρακολούθησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα 30 εθελοντών κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης αριστουργημάτων της κλασικής λογοτεχνίας. Στη συνέχεια μετέφρασαν τα κλασικά κείμενα στη σύγχρονη γλώσσα και κατέγραψαν εκ νέου την εγκεφαλική δραστηριότητα των συμμετεχόντων. Παρατήρησαν λοιπόν, ότι η απαιτητική πρόζα και η περίτεχνα περίπλοκη ποιητική γλώσσα ανέβαζε τη δραστηριότητα του εγκεφάλου στα ύψη, σε αντίθεση με τη σύγχρονη και πολύ πιο απλοϊκή γλώσσα.

«Σοφά» ευρήματα.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι κάθε φορά που οι αναγνώστες συναντούσαν στο κείμενο παράξενες και λιγότερο συνηθισμένες λέξεις, πρωτότυπες εκφράσεις και πιο απαιτητικά σημεία από πλευράς δομής, περιοχές του εγκεφάλου τους «άναβαν» με πρωτοφανή τρόπο. 
Η συγκεκριμένη εγκεφαλική υπερδραστηριότητα, φάνηκε να διαρκεί ανεβάζοντας την ταχύτητα επεξεργασίας του εγκεφάλου και ενθαρρύνοντας έτσι την περαιτέρω ανάγνωση των δύσκολων κειμένων. 

Ακόμα, η μελέτη έδειξε πως η ανάγνωση συγκεκριμένα ποίησης, ενισχύει τη δραστηριότητα του δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου, μιας περιοχής η οποία σχετίζεται με την «αυτοβιογραφική μνήμη», βοηθώντας τον αναγνώστη να ανακαλεί μνήμες που αφορούν προσωπικά του βιώματα με αφορμή αυτά που διαβάζει. Κάτι τέτοιο, σύμφωνα με τους ερευνητές, θα μπορούσε να σημαίνει ότι η ανάγνωση κλασικών έργων είναι πιο αποτελεσματική από βιβλία αυτοβοήθειας. 

«Τα κλασικά αριστουργήματα λογοτεχνίας φάνηκε να λειτουργούν ως “ρουκέτες ενέργειας” του εγκεφάλου» εξηγεί χαρακτηριστικά ο δρ Φίλιπ Ντέιβις. «Η συγκεκριμένη μελέτη επισημαίνει τη δύναμη της λογοτεχνίας να δημιουργεί νοητικά μονοπάτια και συλλογισμούς, να διαμορφώνει τον τρόπο σκέψης και να δημιουργεί συνδέσμους ανάμεσα σε βιώματα και εμπειρίες, τόσο σε νέους όσο και σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας». 

Σε επόμενη φάση ο δρ Ντέιβις σκοπεύει να παρακολουθήσει την εγκεφαλική δραστηριότητα εθελοντών κατά την ανάγνωση έργων του βρετανού συγγραφέα Τσαρλς Ντίκενς. Επίσης, σε συνεργασία με τους ειδικούς του University College του Λονδίνου, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ αναμένεται να εξετάσουν την επίδραση της ανάγνωσης κλασικών έργων στον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου ασθενών που πάσχουν από άνοια.