Άλκης Αλκαίος ξεχώριζε για το μεστό και πρωτότυπο του λόγο, τις σουρεαλιστικές, δραματικές, αιχμηρές και τραγικές εικόνες του, τις απρόσμενες και «μελετημένες» ρίμες του. Πέρα από την υψηλή τέχνη και τεχνική του, η «απουσία» του από την επικαιρότητα και τα λαμπερά «φώτα» του τραγουδιού σε συνδυασμό με τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε προσέδωσαν στη «μορφή» και τα έργα του μια μυθική «πατίνα».
Από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80 που ουσιαστικά κάνει την εμφάνισή του στη δισκογραφία και γίνεται γνωστός μέσω του «Εμπάργκο» σε μουσική του Θάνου Μικρούτσικου, μέχρι και τις μέρες, αν και ολιγογράφος, κατέθεσε αξεπέραστα δείγματαγραφής που εξακολουθούν να συγκινούν και να τραγουδιούνται και ταυτόχρονα να αποκαλύπτουν –ανάλογα με το ακροατήριο και τις διαθέσεις του- αθέατες πτυχές μιας εμπνευσμένης και τυραννισμένης προσωπικότητας.
Ο χαμός του συνέβη χτες το βράδυ. Η κηδεία του θα γίνει αύριο στην αγαπημένη του Πάργα, πόλη όπου συνδέθηκε μαζί της. Είχε γεννηθεί κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα και από μικρή ηλικία πολιτογραφήθηκε κάτοικος της.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένους τίτλους τραγουδιών του: «Ερωτικό» (Με μια πιρόγα), «Πάντα γελαστοί», «Ρόζα» σε μουσική του Θάνου Μικρούτσικου, «Πρωϊνό τσιγάρο» σε μουσική του Νότη Μαυρουδή, «Ζεϊμπέκικο της φυλακής» και «Να γράφεις να τηλεφωνείς» σε μουσική του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, «Πουλί σε δέντρο αρχοντικό», «Φύλλα αλκαλικά», «Βραδινές περιπολίες» σε μουσική του Σωκράτη Μάλαμα, «Υπνόσακος» σε μουσική Μπάμπη Στόκα, κ.ά.
ΠΗΓΗ: ogdoo.gr
0 σχόλια:
Αφήστε το σχόλιό σας εδώ...