Σαράντα χρώματα δαχτυλομπογιάς έφτιαξαν το χαμόγελο της Μόνα Λίζα.
Όλοι γνωρίζουμε πως ο Leonardo Da Vinci ήταν ένας εκπληκτικός ζωγράφος, τα έργα του οποίου αφήνουν με κομμένη την ανάσα φιλότεχνους και ειδικούς.
Όλοι γνωρίζουμε πως ο Leonardo Da Vinci ήταν ένας εκπληκτικός ζωγράφος, τα έργα του οποίου αφήνουν με κομμένη την ανάσα φιλότεχνους και ειδικούς.
Γάλλοι επιστήμονες, πριν από λίγο καιρό, έλεγξαν εκ νέου με μια προηγμένη μέθοδο ακτίνων ρέντγκεν τον περίφημο πίνακά του, τη Μόνα Λίζα. Ο έλεγχος επιβεβαίωσε την ανυπέρβλητη ζωγραφική τεχνική του.
Δικαιολογημένα λοιπόν, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι θεωρείται ο αξεπέραστος "πανεπιστήμονας" όλων των εποχών, καθώς οι γνώσεις του και οι τεχνικές του κάθε άλλο παρά καλλιτέχνη στα μισά της προηγούμενης χιλιετίας τον καθιστούν.
Ειδικοί λοιπόν του ερευνητικού κέντρου ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας Synchrotron στη Grenoble, προχώρησαν σε φασματομετρία φθορισμού ακτίνων Χ του έργου του Ιταλού καλλιτέχνη. Όπως κατέδειξε, ο Da Vinci χρησιμοποίησε 40 διαφορετικά, πολύ λεπτά στρώματα δαχτυλομπογιάς για να δημιουργήσει το περίφημο χαμόγελο της Τζοκόντα.
Κάθε στρώμα έχει πάχος 1-2 μικρομέτρων, δηλαδή είναι 50 φορές πιο λεπτό από μία ανθρώπινη τρίχα. Το συνολικό πάχος των στρωμάτων είναι μόλις 30-40 μικρόμετρα. Λαμβάνοντας υπόψη το περιεχόμενο των χρωστικών ουσιών, το λάδι και τη ρητίνη, κάθε στρώμα χρειάστηκε μέρες ή και μήνες για να στεγνώσει. Επομένως, το χαμόγελο της Τζοκόντα είναι το αποτέλεσμα της απεριόριστης υπομονής του καλλιτέχνη. Για την ολοκλήρωση του έργου δε, απαιτήθηκαν πάνω από τέσσερα χρόνια.
Δικαιολογημένα λοιπόν, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι θεωρείται ο αξεπέραστος "πανεπιστήμονας" όλων των εποχών, καθώς οι γνώσεις του και οι τεχνικές του κάθε άλλο παρά καλλιτέχνη στα μισά της προηγούμενης χιλιετίας τον καθιστούν.
Ειδικοί λοιπόν του ερευνητικού κέντρου ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας Synchrotron στη Grenoble, προχώρησαν σε φασματομετρία φθορισμού ακτίνων Χ του έργου του Ιταλού καλλιτέχνη. Όπως κατέδειξε, ο Da Vinci χρησιμοποίησε 40 διαφορετικά, πολύ λεπτά στρώματα δαχτυλομπογιάς για να δημιουργήσει το περίφημο χαμόγελο της Τζοκόντα.
Κάθε στρώμα έχει πάχος 1-2 μικρομέτρων, δηλαδή είναι 50 φορές πιο λεπτό από μία ανθρώπινη τρίχα. Το συνολικό πάχος των στρωμάτων είναι μόλις 30-40 μικρόμετρα. Λαμβάνοντας υπόψη το περιεχόμενο των χρωστικών ουσιών, το λάδι και τη ρητίνη, κάθε στρώμα χρειάστηκε μέρες ή και μήνες για να στεγνώσει. Επομένως, το χαμόγελο της Τζοκόντα είναι το αποτέλεσμα της απεριόριστης υπομονής του καλλιτέχνη. Για την ολοκλήρωση του έργου δε, απαιτήθηκαν πάνω από τέσσερα χρόνια.
Πηγή: scienceillustrated.gr
0 σχόλια:
Αφήστε το σχόλιό σας εδώ...