Ηθοποιός που ξεχωρίζει για τις τηλεοπτικές παραγωγές, αλλά ακόμα περισσότερο στο θέατρο...
Η Νικολέττα Βλαβιανού επισκέφθηκε τη Λάρισα, αυτή τη φορά με το έργο "ο Επιθεωρητής", στα πλαίσια της καλοκαιρινής περιοδείας και άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις...
Φιλική, με χιούμορ καυστικό, αυτοσαρκασμό, μια γυναίκα που αρνείται τα "δήθεν" και παραμένει στην ουσία... Ηθοποιός της πρώτης γραμμής, που δεν προτιμά τις ευθείες πορείες στη ζωή, αλλά αναζητά το κάτι παραπάνω, το καλύτερο...
A&C: «Επιθεωρητής» του Γκογκόλ, ένα έργο τραγικά επίκαιρο... Μιλήστε μας λίγο για το έργο και για το ρόλο σας...
Ν.Β.: Αυτό το έργο είναι ένα κλασικό αριστούργημα, μια τραγική σάτιρα επάνω στην εξουσία. Η εξουσία έχει το ίδιο πρόσωπο ανά τους αιώνες, τις ίδιες μορφές, τα ίδια μέσα, τους ίδιους τρόπους. Οι ασκούντες την εξουσία δεν είναι παρά μόνο ένα γρανάζι στην όλη διαδικασία. Η εξουσία τους διαφθείρει, τους αναλώνει, και συνεχίζει με καινούρια πρόσωπα. Αυτή είναι μια διαδικασία η οποία συνεχίζεται και στις μέρες μας και τη διαφορά μπορούν να την κάνουν μόνο οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ. Ο δικός μου ρόλος είναι η επαρχίνα, δηλαδή η θηλυκή πλευρά της εξουσίας (η μητέρα, η ερωμένη, η πρώτη κυρία). Είναι αυτή που κινεί τα νήματα στην οικογένεια, στο συζυγικό κρεβάτι, που δένει με πονηρά μυστικά συμβούλους και υπουργούς, που διδάσκει στη κόρη της, την αρμόζουσα συμπεριφορά της τάξης της, που εμπλέκει σε ερωτικές συνομωσίες και που τελικά γκρεμίζεται και αυτή μαζί με τον άντρα της καθώς και όλο το σαθρό οικοδόμημα της διακυβέρνησης της επαρχίας του Σαράτοφ.
A&C: Ποια η ανταπόκριση του κοινού απέναντι στο έργο; Λαμβάνει τα μηνύματά του;
Ν.Β.: Αυτό το έργο, είναι κλασικό γιατί ο Γκόγκολ με το σπινθηροβόλο χιούμορ του καταφέρνει να γίνεται κατανοητός όλος αυτός ο παραλογισμός της εξουσίας. Καταφέρνει να αναδείξει την μικρότητα των εχόντων την εξουσία. Και φυσικά είναι αδύνατον να μην συγκινήσει και διασκεδάσει ακόμα και τον πιο απλό θεατή. Είναι εντυπωσιακή η ομοιότητα της εποχής μας με την εποχή που γράφτηκε το έργο. Δηλαδή όλη η ζωή μας είναι ένας κύκλος που επαναλαμβάνεται. Αυτό είναι απαισιόδοξο γιατί δεν μαθαίνουμε και αισιόδοξο γιατί υπάρχει ελπίδα ότι κάποτε θα μάθουμε.
A&C: Μια που αυτό τον καιρό περιοδεύετε στην επαρχία, πιστεύετε πως το κοινό της Αθήνας έχει καλύτερες προσλαμβάνουσες ή της επαρχίας;
Ν. Β.: Νομίζω πως έχει διαφορετικές. Δηλαδή κάποιες φορές άλλα πράγματα «περνάνε» στο κοινό της Αθήνας και άλλα στην επαρχία. Γι΄αυτό και εμείς οι ηθοποιοί είμαστε πάντα σε επιφυλακή. Έτσι ώστε να μπορέσουμε να "περάσουμε" αυτό που θέλουμε.
A&C: Πως βλέπετε αλήθεια την οικονομική κρίση που ταλανίζει τη χώρα μας από τόπο σε τόσο και πως αντικατοπτρίζεται στους ανθρώπους;
Ν.Β.: Την βρίσκω άδικη, αλλά αναμενόμενη. Το θέμα είναι ότι η λύση πρέπει να είναι πιο τολμηρή, γιατί κατά την άποψη μου όλο το μοντέλο της Ευρωπαϊκής κοινότητας δεν λειτουργεί. Είναι για μένα σεβαστή η πολιτιστική και πολιτισμική διαφορετικότητα του κάθε λαού. Είμαι ενάντια και θεωρώ αναποτελεσματική την «κιμαδοποίηση» της κουλτούρας και του τρόπου ζωής των λαών της Ευρώπης στο όνομα μιας σούπερ υπερδύναμης. Θεωρώ ότι σύντομα θα ξεφουσκώσει το μπαλόνι της οικονομικής κρίσης με θόρυβο... Και δεν το βρίσκω κακό... Αντιθέτως αισιοδοξώ.
A&C: Πιστεύετε πως η θεατρική πράξη, μια καλή παράσταση είναι ικανή ν’ αλλάξει για λίγο την καθημερινότητά μας;
Ν.Β.: Νομίζω ότι αυτός είναι ο κύριος ρόλος ύπαρξης του θεάτρου.
A&C: Πως βλέπετε τα πράγματα στο θέατρο; Σίγουρα έχουν δυσκολέψει... Ποια είναι η γνώμη σας;
Ν.Β.: Υπάρχει ανάγκη ύπαρξης νέας ή νέων μορφών θεατρικής έκφρασης. Θεωρώ ότι το θέατρο όπως το ξέρουμε (συγκεκριμένοι χώροι) δεν είναι εύκολο να επιζήσει. Σίγουρα σύντομα θα βρεθούν εναλλακτικές μορφές πιο άμεσες και πιο αποτελεσματικές.
A&C: Έχετε υπάρξει μέλος του Θεσσαλικού Θεάτρου σε παραστάσεις. Ποια η γνώμη σας για τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ και τη στάση της πολιτείας απέναντί τους;
Ν.Β.: Είναι ένας θεσμός που δημιουργήθηκε από την Μελίνα Μερκούρη και που συνεισέφερε πολλά στη θεατρική διαπαιδαγώγηση του κοινού της επαρχίας. Ήταν μια προσπάθεια πολιτιστικής ενοποίησης της Ελλάδας. Η στάση της πολιτείας τα τελευταία χρόνια είναι άδικη και καταστροφική. Είναι σίγουρο βέβαια ότι πρέπει να υπάρξει μια αναπροσαρμογή της λειτουργίας των ΔΗΠΕΘΕ ως προς την διοικητική τους δομή όχι όμως η κατάργηση τους ή ο υποβιβασμός τους σε ερασιτεχνικά θέατρα. Το ερασιτεχνικό θέατρο καθόλα σεβαστό δεν μπορεί να αντικαταστήσει το επαγγελματικό ούτε οι ερασιτέχνες ηθοποιοί τους επαγγελματίες. Με την έννοια ότι ουδέποτε θα εμπιστευόσασταν ερασιτέχνη γιατρό για το σώμα σας... Πως είναι δυνατόν να εμπιστεύεστε ερασιτέχνες για το πνεύμα σας...
A&C: Άλλο, ένα καλοκαίρι, άλλη μια περιοδεία. Αυτό συμβαίνει κάθε χρόνο. Πόσο κουραστικό είναι για σας;
Ν.Β.: Είμαι άνθρωπος που μου αρέσει εξαιρετικά η μετακίνηση. Επίσης αγαπώ πολύ τον τόπο μας. Η περιοδεία για μένα είναι ευκαιρία να γνωρίσω ανθρώπους και μέρη. Έχω κάνει πολλούς φίλους στην επαρχία και έχω γνωρίσει γωνιές που δεν ξέρουν πολλοί. Εκτός αυτού με γεμίζει με ιδιαίτερη χαρά η ευγνωμοσύνη που νιώθουν όσοι δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν θέατρο στην Αθήνα.
A&C: Και μια τελευταία ερώτηση... Τι ετοιμάζετε για το χειμώνα;
Ν.Β.: Θα σκηνοθετήσω ένα παιδικό, παραδοσιακό παιδικό παραμύθι. «Ο Γιαννάκης» στο Θέατρο του «Νέου Κόσμου» που προσπαθώ να βγει και εκτός Αθηνών. Θεατρικά ακόμα δεν έχει αποφασιστεί που θα εμφανιστώ... Όσο για τηλεόραση υπάρχει μια σειρά η οποία αναμένει έγκριση...
*Ερωτήσεις: Νάνσυ Σπετσιώτη, Σκηνοθέτις - Σεναριογράφος.
0 σχόλια:
Αφήστε το σχόλιό σας εδώ...