Στο Βόλο.
Την προσεχή Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012 και ώρα 8μμ στην πλατεία Ευαγγελίστριας, το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Βόλου σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Μουσείων, Αρχείων και Βιβλιοθηκών του ΔΟΕΠΑΠ – ΔΗΠΕΘΕ Δήμου Βόλου, παρουσιάζει μια παραγωγή - αφιέρωμα στα 90 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης και τον ξεριζωμό των Μικρασιατών Ελλήνων.
Το αφιέρωμα περιλαμβάνει λόγο, μουσική, δρώμενα και πλούσιο οτπικοακουστικό υλικό τόσο για τη ζωή των Ελλήνων στη Σμύρνη, όσο και τον ερχομό τους και τη ζωή τους στη νέα πατρίδα.
Ιδιαίτερο βάρος στην εκδήλωση δίνεται στον Βόλο και τους πρόσφυγες που ήρθαν εδώ τον Σεπτέμβρη του 1922 και αργότερα με την ανταλλαγή του πληθυσμών, όπως πρόσταζε η ειρηνευτική συνθήκη της Λωζάνης. Άλλωστε ο Βόλος υπήρξε από τις λίγες πόλεις εκτός Αθηνών, νησιών και Βορείου Ελλάδος, που δέχτηκε ένα τόσο σημαντικό αριθμό προσφύγων (από 30.046 κατοίκους το 1920 σε 47.892 το 1928). Ο ερχομός τους άλλαξε ριζικά την πληθυσμιακή του σύνθεση κι έδωσε νέα ώθηση στην ανάπτυξή του σε οικονομικό και βιομηχανικό κέντρο την περίοδο του Μεσοπολέμου.
Η επετειακή εκδήλωση θα ξεκινήσει ακριβώς από αυτό: Τον Βόλο του 1922 και τις πρώτες εικόνες που αντίκρισαν οι πρόσφυγες εδώ έως τη δημιουργία της συνοικίας τους, της Νέας Ιωνίας. Κύριο χαρακτηριστικό αλλά και πρωτοτυπία της εκδήλωσης αποτελεί το γεγονός πως σε μεγάλο βαθμό στηρίζεται σε αφηγήσεις προσφύγων πρώτης γενιάς, που γλαφυρά και αφτιασίδωτα, σε πρώτο πρόσωπο, βιωματικά και όχι δραματικά μιλούν για την προσωπική τους περιπέτεια, τις μνήμες από τη ζωή εκεί και τις αναμνήσεις από τον πρώτο καιρό εδώ,
Το αφιέρωμα περιλαμβάνει επίσης αναφορά στην καθημερινή ζωή των προσφύγων, την εξέλιξή τους και την ένταξή τους στην κοινωνική και οικονομική ζωή της νέας τους πατρίδας. Στη συνέχεια, φωτογραφίες των Σμυρνιών της Νέας Ιωνίας από τα πιστοποιητικά πολιτογράφησης προσφύγων και η προβολή ντοκουμέντων για τα πρώτα σπίτια, τη δημιουργία του προσφυγικού συνοικισμού και της εκκλησίας της Ευαγγελίστριας έως τη σύσταση του Δήμου Ν. Ιωνίας και τη μεγάλη «Νίκη» του 1960 θα παρουσιάσουν τη συνέχεια της ζωής.
Ο μουσικός επίλογος από το συγκρότημα του Θανάση Δραγάνη θα κλείσει το αφιέρωμα με γνωστές και αξέχαστες μελωδίες που προέρχονται ή σχετίζονται με τον ελληνισμό της Μικράς Ασίας, αποδίδοντας μουσικά τον αισιόδοξο τόνο του λόγου ενός πρόσφυγα που διέσωσε στο ημερολόγιό του ο επίσης Σμυρνιός Γιώργος Σεφέρης: «Κι αν μας έπεσαν τα δαχτυλίδια, μας έμειναν τα δάχτυλα».
Για το σχεδιασμό της εκδήλωσης συνεργάζονται: Σπύρος Μαβίδης (σκηνοθεσία), Αίγλη Δημόγλου (επιλογή και επιμέλεια τεκμηρίων), Θανάσης Δραγάνης (μουσική επιμέλεια), Γιώργος Σουλακούδης, Γιάννης Εμφιετζίδης, Ελισάβετ Μήλτου (καλλιτεχνική επεξεργασία υλικού), Ιωάννα Τουλούπη (σκηνογραφία, ενδυματολογική επιμέλεια), Κώστας Τατάκος (τεχνικός διευθυντής παραγωγής). Για την εκτέλεση της παραγωγής θα συνεργαστούν 10 μουσικοί, 5 ηθοποιοί, τεχνικοί video, φωτισμών και ήχου.
Την προσεχή Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012 και ώρα 8μμ στην πλατεία Ευαγγελίστριας, το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Βόλου σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Μουσείων, Αρχείων και Βιβλιοθηκών του ΔΟΕΠΑΠ – ΔΗΠΕΘΕ Δήμου Βόλου, παρουσιάζει μια παραγωγή - αφιέρωμα στα 90 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης και τον ξεριζωμό των Μικρασιατών Ελλήνων.
Το αφιέρωμα περιλαμβάνει λόγο, μουσική, δρώμενα και πλούσιο οτπικοακουστικό υλικό τόσο για τη ζωή των Ελλήνων στη Σμύρνη, όσο και τον ερχομό τους και τη ζωή τους στη νέα πατρίδα.
Ιδιαίτερο βάρος στην εκδήλωση δίνεται στον Βόλο και τους πρόσφυγες που ήρθαν εδώ τον Σεπτέμβρη του 1922 και αργότερα με την ανταλλαγή του πληθυσμών, όπως πρόσταζε η ειρηνευτική συνθήκη της Λωζάνης. Άλλωστε ο Βόλος υπήρξε από τις λίγες πόλεις εκτός Αθηνών, νησιών και Βορείου Ελλάδος, που δέχτηκε ένα τόσο σημαντικό αριθμό προσφύγων (από 30.046 κατοίκους το 1920 σε 47.892 το 1928). Ο ερχομός τους άλλαξε ριζικά την πληθυσμιακή του σύνθεση κι έδωσε νέα ώθηση στην ανάπτυξή του σε οικονομικό και βιομηχανικό κέντρο την περίοδο του Μεσοπολέμου.
Η επετειακή εκδήλωση θα ξεκινήσει ακριβώς από αυτό: Τον Βόλο του 1922 και τις πρώτες εικόνες που αντίκρισαν οι πρόσφυγες εδώ έως τη δημιουργία της συνοικίας τους, της Νέας Ιωνίας. Κύριο χαρακτηριστικό αλλά και πρωτοτυπία της εκδήλωσης αποτελεί το γεγονός πως σε μεγάλο βαθμό στηρίζεται σε αφηγήσεις προσφύγων πρώτης γενιάς, που γλαφυρά και αφτιασίδωτα, σε πρώτο πρόσωπο, βιωματικά και όχι δραματικά μιλούν για την προσωπική τους περιπέτεια, τις μνήμες από τη ζωή εκεί και τις αναμνήσεις από τον πρώτο καιρό εδώ,
Το αφιέρωμα περιλαμβάνει επίσης αναφορά στην καθημερινή ζωή των προσφύγων, την εξέλιξή τους και την ένταξή τους στην κοινωνική και οικονομική ζωή της νέας τους πατρίδας. Στη συνέχεια, φωτογραφίες των Σμυρνιών της Νέας Ιωνίας από τα πιστοποιητικά πολιτογράφησης προσφύγων και η προβολή ντοκουμέντων για τα πρώτα σπίτια, τη δημιουργία του προσφυγικού συνοικισμού και της εκκλησίας της Ευαγγελίστριας έως τη σύσταση του Δήμου Ν. Ιωνίας και τη μεγάλη «Νίκη» του 1960 θα παρουσιάσουν τη συνέχεια της ζωής.
Ο μουσικός επίλογος από το συγκρότημα του Θανάση Δραγάνη θα κλείσει το αφιέρωμα με γνωστές και αξέχαστες μελωδίες που προέρχονται ή σχετίζονται με τον ελληνισμό της Μικράς Ασίας, αποδίδοντας μουσικά τον αισιόδοξο τόνο του λόγου ενός πρόσφυγα που διέσωσε στο ημερολόγιό του ο επίσης Σμυρνιός Γιώργος Σεφέρης: «Κι αν μας έπεσαν τα δαχτυλίδια, μας έμειναν τα δάχτυλα».
Για το σχεδιασμό της εκδήλωσης συνεργάζονται: Σπύρος Μαβίδης (σκηνοθεσία), Αίγλη Δημόγλου (επιλογή και επιμέλεια τεκμηρίων), Θανάσης Δραγάνης (μουσική επιμέλεια), Γιώργος Σουλακούδης, Γιάννης Εμφιετζίδης, Ελισάβετ Μήλτου (καλλιτεχνική επεξεργασία υλικού), Ιωάννα Τουλούπη (σκηνογραφία, ενδυματολογική επιμέλεια), Κώστας Τατάκος (τεχνικός διευθυντής παραγωγής). Για την εκτέλεση της παραγωγής θα συνεργαστούν 10 μουσικοί, 5 ηθοποιοί, τεχνικοί video, φωτισμών και ήχου.
0 σχόλια:
Αφήστε το σχόλιό σας εδώ...