Ερμηνεύτρια της δημοτικής, λαϊκής και ελαφρολαϊκής μουσικής και τραγουδοποιός. Γεννήθηκε μια μέρα σαν και αυτή.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 19 Σεπτεμβρίου του 1954 μέσα σε μουσική οικογένεια και μεγάλωσε ταξιδεύοντας από παιδί σε όλη την επικράτεια. Ο πατέρας της Τάκης Λαβίδας έπαιζε σαντούρι και η μητέρα της Λούση Καραγεωργίου ήταν τραγουδίστρια σε πανηγύρια. Έτσι, από μικρή μπαίνει και η ίδια στο χώρο των πανηγυριών, παρέα με τσιγγάνους μουσικούς και δημοτικούς οργανοπαίκτες. Αξιοσημείωτο στοιχείο είναι ότι ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 το μπουζούκι είχε αρχίσει να διαδέχεται το σαντούρι.
Συνέπεια αυτών είναι η πολυσχιδής μουσική προσωπικότητα που είχε όταν αποφάσισε να λάβει μέρος στο φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης (με το τραγούδι Χωρίς δεκάρα) και να μπει στο χώρο της δισκογραφίας. Κάνει την πρώτη δισκογραφική της εμφάνιση το 1973, στο πλευρό της Σωτηρίας Μπέλλου («Δεν περισσεύει υπομονή» Α. Κουνάδη-Β. Γκούφα), και με το «Αϊ γαρούφαλό μου» ως καθοριστικό στοιχείο στην ταυτότητά της (και την παράλληλη συμμετοχή στο Φεστιβάλ με τον «Μανωλιό») γίνεται αμέσως γνωστή. Με το ξεκίνημά της, η Βιτάλη φανερώνει το βασικό χαρακτηριστικό, που θα καθορίσει, εξ αρχής, την πορεία της: την συνύπαρξη εντός της, δύο κόσμων, συμπληρωματικών αλλά και συχνά αντιφατικών. Χαρακτηριστική είναι η μεγάλη έκταση και η χροιά της φωνής της.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, δραστηριοποιείται στο λαϊκό τραγούδι συνεργαζόμενη με τους καλύτερους του είδους (Χρήστος Νικολόπουλος, Τ. Σούκας κ.ά.). Ταυτόχρονα συμμετέχει σε δουλειές έντεχνων συνθετών (Σταμάτης Σπανουδάκης, Νότης Μαυρουδής, Διονύσης Σαββόπουλος, Γιώργος Ανδρέου, Σταμάτης Κραουνάκης, Γιώργος Σταυριανός, Νίκος Πορτοκάλογλου κ.ά.) και ηχογραφεί επανεκτελέσεις ρεμπέτικων, παλιών λαϊκών και δημοτικών.
Το 1989 ηχογραφεί το «Απέναντι Μπαλκόνι» και το 1993 το «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» σε δικούς της στίχους και μουσική μπαίνοντας σε μια περίοδο ωριμότητας, που εν έτει 2000 με το άλμπουμ «Προσκήνιο» ανακεφαλαιώνεται.
Έχει κάνει πολλές εμφανίσεις σε ολόκληρη την Ελλάδα και την Κύπρο, ενώ από τα πρώτα χρόνια της πορείας της κάνει συναυλίες στο εξωτερικό τραγουδώντας για τον απόδημο ελληνισμό. Το 1975 παντρεύτηκε το μουσικό Βαγγέλη Ξύδη και το 1976 γέννησε τον γιο τους Νίκο Ξύδη, γνωστό τραγουδοποιό και παραγωγό της Ελληνικής μουσικής και δισκογραφίας.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 19 Σεπτεμβρίου του 1954 μέσα σε μουσική οικογένεια και μεγάλωσε ταξιδεύοντας από παιδί σε όλη την επικράτεια. Ο πατέρας της Τάκης Λαβίδας έπαιζε σαντούρι και η μητέρα της Λούση Καραγεωργίου ήταν τραγουδίστρια σε πανηγύρια. Έτσι, από μικρή μπαίνει και η ίδια στο χώρο των πανηγυριών, παρέα με τσιγγάνους μουσικούς και δημοτικούς οργανοπαίκτες. Αξιοσημείωτο στοιχείο είναι ότι ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 το μπουζούκι είχε αρχίσει να διαδέχεται το σαντούρι.
Συνέπεια αυτών είναι η πολυσχιδής μουσική προσωπικότητα που είχε όταν αποφάσισε να λάβει μέρος στο φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης (με το τραγούδι Χωρίς δεκάρα) και να μπει στο χώρο της δισκογραφίας. Κάνει την πρώτη δισκογραφική της εμφάνιση το 1973, στο πλευρό της Σωτηρίας Μπέλλου («Δεν περισσεύει υπομονή» Α. Κουνάδη-Β. Γκούφα), και με το «Αϊ γαρούφαλό μου» ως καθοριστικό στοιχείο στην ταυτότητά της (και την παράλληλη συμμετοχή στο Φεστιβάλ με τον «Μανωλιό») γίνεται αμέσως γνωστή. Με το ξεκίνημά της, η Βιτάλη φανερώνει το βασικό χαρακτηριστικό, που θα καθορίσει, εξ αρχής, την πορεία της: την συνύπαρξη εντός της, δύο κόσμων, συμπληρωματικών αλλά και συχνά αντιφατικών. Χαρακτηριστική είναι η μεγάλη έκταση και η χροιά της φωνής της.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, δραστηριοποιείται στο λαϊκό τραγούδι συνεργαζόμενη με τους καλύτερους του είδους (Χρήστος Νικολόπουλος, Τ. Σούκας κ.ά.). Ταυτόχρονα συμμετέχει σε δουλειές έντεχνων συνθετών (Σταμάτης Σπανουδάκης, Νότης Μαυρουδής, Διονύσης Σαββόπουλος, Γιώργος Ανδρέου, Σταμάτης Κραουνάκης, Γιώργος Σταυριανός, Νίκος Πορτοκάλογλου κ.ά.) και ηχογραφεί επανεκτελέσεις ρεμπέτικων, παλιών λαϊκών και δημοτικών.
Το 1989 ηχογραφεί το «Απέναντι Μπαλκόνι» και το 1993 το «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» σε δικούς της στίχους και μουσική μπαίνοντας σε μια περίοδο ωριμότητας, που εν έτει 2000 με το άλμπουμ «Προσκήνιο» ανακεφαλαιώνεται.
Έχει κάνει πολλές εμφανίσεις σε ολόκληρη την Ελλάδα και την Κύπρο, ενώ από τα πρώτα χρόνια της πορείας της κάνει συναυλίες στο εξωτερικό τραγουδώντας για τον απόδημο ελληνισμό. Το 1975 παντρεύτηκε το μουσικό Βαγγέλη Ξύδη και το 1976 γέννησε τον γιο τους Νίκο Ξύδη, γνωστό τραγουδοποιό και παραγωγό της Ελληνικής μουσικής και δισκογραφίας.
Δισκογραφία:
- 1973, Δεν Περισσεύει Υπομονή
- 1973, Ο Γιακουμής Ένα Μουλάρι Στην Οδό Σταδίου
- 1974, 18 Λιανοτράγουδα Της Πικρής Πατρίδας
- 1974, Ρόδα Είναι Και Γυρίζει
- 1974, Του Έρωτα Τ' Αντάρτη
- 1974, Βάστα Καρδιά
- 1974, 13ο Φεστιβάλ Ελληνικού Τραγουδιού
- 1974, Εκείνη Τη Νύχτα
- 1975, Παραλογές
- 1975, Η Κυρά Των Αμπελιών
- 1975, Ελένη Βιτάλη
- 1976, Τσαντιράκι
- 1977, Θεοδωράκης Με Αγάπη
- 1978, Η Ρεζέρβα
- 1979, Άιντε Και Φύγαμε
- 1980, Δημοτικά
- 1981, Πού Θα Τη Βρούμε Σήμερα
- 1981, Τα Δημοτικά Της Ελένης Βιτάλη
- 1982, Τα Ωραιότερα Τραγούδια Της
- 1982, Κύριε Των Δυνάμεων
- 1982, Παίξε Χρήστο Επειγόντως
- 1982, Ο Ήλιος Ο Ηλιάτορας
- 1983, Βάρα Μου Το Ντέφι
- 1983, Ο Τραγουδιστής
- 1984, Ξαφνικός Έρωτας
- 1984, Χορέψτε Γιατί Χανόμαστε
- 1984, Πάντα Τέτοια
- 1984, Και Μαζί Και Μόνος
- 1985, Εδώ Θεσσαλονίκη
- 1985, 7 Παρακλήσεις
- 1985, Λαϊκές Εικόνες
- 1985, Μια Γυναίκα Μπορεί
- 1986, Ένας Είναι Ο Σούκας
- 1986, Ώρα Ελλάδος
- 1986, Τραγούδια Για Τους Φίλους Μου
- 1987, Χρήστος Νικολόπουλος: Ζωντανή Ηχογράφηση
- 1987, Ζήτω Το Ελληνικό Τραγούδι
- 1988, Και Μπήκαμε Στα Χρόνια
- 1988, Τα Λαϊκά Της Ελένης
- 1989, Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες Της
- 1989, Κάπου Ανατολικοδυτικά
- 1989, Ε Και Τι Έγινε
- 1989, Φως Αυγούστου
- 1989, Το Απέναντι Μπαλκόνι
- 1990, Άνεμος Είναι
- 1990, Όλα Τα Μωρά Στην Πίστα
- 1990, Ίσως Φταίνε Τα Φεγγάρια
- 1990, Ευριπίδη Μήδεια
- 1991, Στα Ξενυχτάδικα Της Αγκαλιάς Σου
- 1991, Δρόμοι Που Αγάπησα
- 1991, Γεια Σας Που Πέφτουν Τα Σύνορα;
- 1991, Η Πόλη Που Ονειρεύτηκα
- 1992, Το Τραγούδι Γυμνό
- 1992, Γι' Άλλες Πολιτείες/16 Επιτυχίες
- 1993, Οι Δικοί Μας Τσιγγάνοι
- 1993, Μέρες Μουσικής/Σύγχρονο Λαϊκό Τραγούδι
- 1994, Ποιος Φοβάται Τη Βιρτζίνια Γουλφ;
- 1994, Όμορφό Μου Καλοκαίρι
- 1995, Βαλκανιζατέρ
- 1996, Άσωτος Υιός
- 1997, Εμπειριών Συλλέκτης
- 1998, Το Μαύρο Πρόβατο
- 1998, Θα Ταξιδέψω Την Ψυχή
- 1999, Καταθέτω
- 2000, Τα Σερέτικα
- 2000, Προσκήνιο
- 2000, Άι Γαρούφαλό Μου-36 Μεγάλες Επιτυχίες
- 2001, Διαμαρτύρομαι
- 2001, Της Αγάπης Χρώματα
- 2001, Τα Καλύτερα Τραγούδια Της
- 2001, Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες Της
- 2002, Ένας Χειμώνας Για Δυο
- 2002, Στην Ηχώ Του Έρωτα
- 2002, Οπωσδήποτε Παράθυρο
- 2002, Φωτιά Στις Νύχτες
- 2003, Μονά Στολίδια
- 2003, 36 Μεγάλες Επιτυχίες
- 2003, Δική Μου Η Χαρά
- 2003, Smyrne
- 2004, Δυο Δρόμοι Δυο Φεγγάρια
- 2004, Δημοτικοί Αντίλαλοι Νο1
- 2004, Δημοτικοί Αντίλαλοι Νο3
- 2004, Στο Φως Της Ακρόπολης
- 2004, Ό,τι Αγάπησα
- 2005, Ακολούθα Τα Πουλιά
- 2006, Λαϊκά Για Πάντα
- 2006, Έρημα Χωριά
- 2006, Διαδρομή
- 2006, 14 Μεγάλα Τραγούδια
- 2006, Ποιο Δρόμο Να Πάρω
- 2006, Δωδεκάορτο
- 2007, Ανθολόγιο
- 2007, Tsayiori
- 2007, Όταν Λείπει
- 2007, Είτε Έχεις Είτε Δεν Έχεις
- 2007, Βάστα Καρδιά-Επανέκδοση
- 2008, Επτά...Και Να Προσέχεις
- 2008, Τα Δημοτικά Της Ελένης Βιτάλη/15 Τραγούδια
- 2008, Τα Λαϊκά Της Ελένης Βιτάλη
- 2008, Τραγούδια Που Αγάπησα
- 2009, Ζωντανό Κύτταρο Live.
ΠΗΓΗ: el.wikipedia.org
0 σχόλια:
Αφήστε το σχόλιό σας εδώ...