Η Ρίτα Aντωνοπούλου στο A&C

"... για μένα το τραγούδι είναι εκτός από τρόπος έκφρασης και τρόπος διαμαρτυρίας... "

Κυρίες και κύριοι,

η Ρίτα Αντωνοπούλου σε μια μοναδική συνέντευξη στο A&C... 

... μία από τις γνησιότερες φωνές του ελληνικού πενταγράμμου, όπου το βίωμα γίνεται τραγούδι και το τραγούδι βίωμα...

Δίκαια την επέλεξαν τα μεγαλύτερα ονόματα της μουσικής σκηνής για να ερμηνεύσει με το δικό της, μοναδικό τρόπο τραγούδια ψυχής... καρδιάς...

Με αφορμή λοιπόν, τη συναυλία που διοργανώνει ο Σύλλογος Οικογένειας του ΚΕΘΕΑ ΕΞΟΔΟΣ, την Τετάρτη 6 Ιουνίου, 9.30 μμ στο Κηποθέατρο Αλκαζάρ, θα έχουμε την ευκαιρία να την απολαύσουμε στο πλευρό του Θάνου Μικρούτσικου και του Γιάννη Κούτρα!!! (τιμή εισιτηρίου 10 €)

Αγαπημένες μελωδίες σε συνδυασμό με την προσφορά στο συνάνθρωπο...  Σίγουρα θα είμαστε ΟΛΟΙ εκεί!!!

A&C: Ποια τα αποτελέσματα της αλληλεγγύης και του εθελοντισμού για τις δύσκολες εποχές που ζούμε;

Ρ.Α.: Νομίζω ότι πιο πολύ από ποτέ, το να συνεισφέρεις με όποιον τρόπο μπορείς σε ανθρώπους γύρω σου, είναι απαραίτητο. Ίσως να είναι και ένα από τα λίγα θετικά αποτελέσματα αυτής της «κρίσης» την οποία νιώθουμε όλοι πια στο πετσί μας... έχουμε αρχίσει να σκεφτόμαστε λίγο παραπάνω το διπλανό μας. Βγήκαμε από τη βολή και τον παρτακισμό μας. Όχι όσο πρέπει αλλά τουλάχιστον έχει γίνει μια αρχή.

A&C: Ποιο είναι το πρότυπο της ιδανικής Πολιτείας για τη Ρίτα;

Ρ.Α.: Θα μου ήταν αρκετό να ζω σε έναν τόπο όπου θα είχαμε όλοι τα απαραίτητα για να περνάμε καλά. Θα ίσχυαν οι νόμοι για όλους και θα φτιάχνονταν από τους πολίτες. Θα υπήρχε εδραιωμένη δημοκρατία με την ουσιαστική της έννοια και δικαιοσύνη. Θα ζούσαμε πιο κοντά στη φύση και τα παιδιά μας θα μεγάλωναν χωρίς να φοβόμαστε να περπατήσουν μόνα τους στο δρόμο. Θα βοηθούσαμε ο ένας τον άλλον στην ανάγκη του και θα ευχόμασταν μόνο το καλό... ουτοπία;

A&C: Ποιοι σας πίστεψαν στα πρώτα σας βήματα, ποιοι σας βοήθησαν και που συναντήσατε εμπόδια;

Ρ.Α.: Θα πρέπει να αναφέρω αρχικά το Θάνο Μικρούτσικο. Είναι ο άνθρωπος που με πίστεψε και με βοήθησε με όποιο τρόπο μπορούσε και συνεχίζει να το κάνει. Ο Σταμάτης Κραουνάκης είναι επίσης ένας άνθρωπος που με βοήθησε πολύ όπως και ο Μίμης Πλέσσας ο οποίος ήταν ο πρώτος συνθέτης που με πήρε από το χέρι και με ανέβασε στη σκηνή.

Πριν από όλους όμως με πίστεψαν οι δικοί μου άνθρωποι... γονείς και φίλοι. Πριν από αυτούς με πίστεψα εγώ κι αυτό είναι το πιο σημαντικό γι’ αυτό και τα όποια εμπόδια βρέθηκαν στο δρόμο δεν ήταν αρκετά για να με αποθαρρύνουν. Οι δισκογραφικές εταιρίες σίγουρα δεν ήταν αρωγοί στην προσπάθειά μου να μπω στο χώρο...

Α&C: Σε μια παλιότερη συνέντευξη έχετε αναφέρει για τους νέους μουσικούς που σκέφτονται να κάνουν το ξεκίνημά τους «…Να περιμένουνε λίγο, να μην ξεκινήσουν ακόμα…» για ποιο λόγο να διατηρήσουν μια τέτοιου είδους αμυντική στάση;

Ρ.Α.: Μπορεί να το είπα με μια δόση χιούμορ. Όταν κάτι βράζει μέσα σου δε μπορείς να του βάλεις όρια και να το σταματήσεις με τη λογική. Θέλει να εκφραστεί κι έτσι πρέπει! Απλά ακόμη τα πράγματα είναι πολύ ρευστά στη δουλειά αυτή. Η δισκογραφία έχει πεθάνει κι ακόμη δεν έχει βρεθεί ο καινούριος τρόπος να προωθείς ουσιαστικά τη δουλειά σου και να κερδίζεις τα προς το ζειν. Αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι πρέπει να σταματήσει η δημιουργικότητα!! Θα βρεθεί τρόπος... απλά αυτό που εννοώ είναι ότι δε θα ήθελα να ξεκινάω σήμερα να προσπαθώ να κάνω την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά ας πούμε. Είναι σχεδόν ακατόρθωτο να τα καταφέρεις. Αυτό δε σημαίνει ότι κι εγώ που ξεκίνησα πριν λίγα χρόνια δεν αντιμετωπίζω προβλήματα... κάθε άλλο...

Α&C: Ποιος στίχος εκφράζει τη σημερινή κατάσταση της χώρας;

Ρ.Α.: ... Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη

της επαρχίας της Αθήνας κοιμωμένη,

να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο

κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει... 

(Μπάμπης Τσικληρόπουλος)

Α&C: Πως αντιμετωπίζετε την καθημερινότητα εν μέσω κρίσης; Βλέπετε να καλυτερεύει η κατάστασή; 

Ρ.Α.: Για μένα το τραγούδι είναι εκτός από τρόπος έκφρασης και τρόπος διαμαρτυρίας. Επιλέγω με τις δουλειές μου να «μιλάω» με τον κόσμο... τον κόσμο που το έχει ανάγκη γιατί δεν το έχουν όλοι, ας μη γελιόμαστε... 

Α&C: Οφείλει η ΤΕΧΝΗ και ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ να αφυπνίσει τον κόσμο έτσι ώστε να οδηγούμαστε σε καλύτερους τρόπους διαβίωσης;

Ρ.Α.: Πάντα η τέχνη άνθιζε πιο πολύ τις δύσκολες εποχές και είναι φυσικό γιατί μόνο τότε επανερχόμαστε στην ουσία μας και στην αλήθεια μας. Οφείλει η τέχνη να αφυπνίζει, να παροτρύνει, να θυμίζει και λιγότερο να σε κάνει να ξεχνιέσαι...

Α&C: Τι θα συμβουλεύατε τους νέους του σήμερα;

Ρ.Α.: Να παλέψουν με όποιον τρόπο ξέρουν και μπορούν για τα πιστεύω και τα θέλω τους. Να διεκδικήσουν την όμορφη ζωή που τους αξίζει. Η δική μου η γενιά θα κριθεί μέσα στην επόμενη δεκαετία. Ελπίζω να πάμε τα πράγματα προς το καλύτερο.

Α&C: Ποιος στίχος σάς εκφράζει απόλυτα αυτή την περίοδο;

Ρ.Α.: Και να που δε μας σκότωσε μια βαριά κουβέντα

Δε σπάσαμε σε μια κακιά στιγμή

Στη λύπη ήμασταν καλοί μα στη χαρά ταλέντα

Να δεις που μας ταιριάζει η ζωή 

(Οδυσσέας Ιωάννου)

Α&C: Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν, τι θα αλλάζατε και τι θα αφήνατε ως έχει;

Ρ.Α.: Θα εναντιωνόμουν στις κοινωνικές τάσεις που ήθελαν να πάρω το «χαρτί» και να βρω μια σταθερή δουλειά, δε θα έδινα ποτέ πανελλήνιες και θα αφιερωνόμουν σε μουσικές σπουδές, στο χορό και την υποκριτική που ήταν πάντα αυτά που αγαπούσα. Όσον αφορά όμως στις περεταίρω επαγγελματικές μου επιλογές δε θα άλλαζα τίποτα.

Α&C: Ποιοι είναι οι επόμενοι σταθμοί σας και ποια τα επόμενα επαγγελματικά σας βήματα;

Ρ.Α.: Όλο το καλοκαίρι θα είμαι σε περιοδεία με ένα εξαιρετικό σύνολο ηθοποιών στην παράσταση Ιφιγένεια εν Αυλίδι, ένα άκρως πολιτικό έργο σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη και στην κυριολεξία θα γυρίσουμε όλη την Ελλάδα κάνοντας 62 παραστάσεις. Για το χειμώνα δεν ξέρω ακόμη τί θα κάνω... μετά το φετινό χειμώνα που έκανα το πολιτικό καμπαρέ «Βερολίνο Παρίσι να θυμάσαι τί ξεχνάς» στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο ένιωσα ότι ο πήχης ανέβηκε... θα πρέπει αυτό που θα αποφασίσω να κάνω να είναι ακόμη καλύτερο. Μένει να φανεί...

Η Ρίτα Αντωνοπούλου: 

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Με μεγάλη αγάπη για τη μουσική και το τραγούδι ξεκινά τα πρώτα της μαθήματα μοντέρνου τραγουδιού στην ηλικία των 18 ενώ παράλληλα σπουδάζει Γραφιστική, στη Σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών της Αθήνας. Σπουδάζει ξένες γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά και Ισπανικά) και ξεκινά να δουλεύει σε μικρές μουσικές σκηνές στην Αθήνα με διάφορα σχήματα ερμηνεύοντας τραγούδια ελλήνων συνθετών. Σε ηλικία 20 ετών αρχίζει σπουδές στο κλασσικό τραγούδι, ενώ συνεχίζει να συνεργάζεται με διάφορα γκρουπς παρουσιάζοντας προγράμματα βασισμένα στο ξένο ρεπερτόριο αυτή τη φορά (Ροκ, τζαζ, φανκ κτλ) στην Αθήνα αλλά και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. 

Παράλληλα το 2000 ξεκινά η συνεργασία της με το Μίμη Πλέσσα, η οποία διαρκεί 2 χρόνια και συμμετέχει σε όλες τις συναυλίες και μουσικές εκδηλώσεις του συνθέτη. 

Αμέσως μετά παρακολουθεί σεμινάρια υποκριτικής και τραγουδιού με το Σταμάτη Κραουνάκη από όπου ο συνθέτης την επιλέγει για να γίνει μέλος της μουσικοθεατρικής του ομάδας Σπείρα Σπείρα. Παραμένει στη Σπείρα για 2,5 χρόνια συμμετέχοντας στις παραστάσεις «Μπιμπερό», «On the road» και στα «Χορικά : Αιωνία θητεία στο κάλλος», παράσταση που παρουσιάζεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και στη Μικρή Επίδαυρο το καλοκαίρι του 2006. Συμμετέχει στο cd «Πεθαίνοντας στην Αθήνα», της ομότιτλης ταινίας του Νίκου Παναγιωτόπουλου, σε συνθέσεις του Σταμάτη Κραουνάκη.

Την ίδια χρονιά γνωρίζεται με το συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος μετά από οντισιόν της προτείνει συνεργασία για τις εμφανίσεις του στο Σταυρό του Νότου, δίπλα στον ερμηνευτή Γιάννη Κούτρα. Η συνεργασία αυτή συνεχίζεται και όλο το καλοκαίρι του 2007 με συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς ο Θάνος Μικρούτσικος συστήνει την Ρίτα Αντωνοπούλου στο κοινό με την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Για φωνή και ορχήστρα» η οποία περιλαμβάνει αγαπημένα τραγούδια του μεγάλου έλληνα συνθέτη διασκευασμένα από τον ίδιο μόνο για έγχορδα και πνευστά. Η δουλειά ηχογραφείται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με την Καμεράτα υπό τη διεύθυνση του διεθνούς φήμης μαέστρου Αλέξανδρου Μυράτ. 

Συνεχίζοντας τις ζωντανές τους εμφανίσεις στο Μύλο της Θεσσαλονίκης με την προσθήκη στο σχήμα του Μανώλη Μητσιά και μετά από καλοκαιρινές περιοδείες καταλήγουν στη Σφεντόνα κλείνοντας έτσι τον κύκλο αυτό στις αρχές του 2008. Η Ρίτα Αντωνοπούλου συνεχίζει τη συνεργασία της με το Μανώλη Μητσιά μέχρι και το τέλος του καλοκαιριού του 2008.

Το Σεπτέμβριο την προσκαλούν για μια συναυλία στην Ολλανδία όπου παρουσιάζει αποκλειστικά τραγούδια του Έλληνα συνθέτη. Γυρνώντας ξεκινά την ηχογράφηση της δεύτερης δισκογραφικής δουλειάς με τίτλο «Πάμε ξανά απ’ την αρχή» σε συνθέσεις του Θάνου Μικρούτσικου και στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου, η οποία κυκλοφορεί τον Οκτώβριο του ίδιου έτους παράλληλα με την έναρξη των εμφανίσεων στο Σταυρό του Νότου δίπλα στο συνθέτη και στο Μιλτιάδη Πασχαλίδη. Η συγκεκριμένη συνεργασία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ενώ παράλληλα η ίδια εμφανίζεται σε διάφορες μουσικές σκηνές στην Ελλάδα παρουσιάζοντας τη νέα δισκογραφική δουλειά καθώς και αγαπημένα τραγούδια μεγάλων συνθετών.