H Μαργαρίτα Τσουκαρέλα στο A&C

"... η Τέχνη ίσως είναι από τα μοναδικά μέσα που μπορεί με όμορφο και μη καταπιεστικό τρόπο να ενώσει τους ανθρώπους, κάτι που είναι πολύ σημαντικό στον καθημερινό αγώνα για ένα καλύτερο αύριο…"

Μπορεί να ζει στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια, βλέποντας τη ζωή της να εξελίσσεται μέσα στις μεγάλες μουσικές σκηνές, όμως ποτέ δεν ξεχνά τη γενέτειρά της, τη Λάρισα, την οικογένεια και τους φίλους!!!

Σήμερα στο ArtandCity η Μαργαρίτα Τσουκαρέλα...

... πολλοί τη θεωρούν εξαιρετική περίπτωση, καθώς ασχολείται ταυτόχρονα με την όπερα, το μιούζικαλ και τη jazz... Η ίδια βέβαια δηλώνει "... ο οποιοσδήποτε μπορεί να το κάνει, εφόσον αντιληφθεί και ξεχωρίσει τη διαφορετική τεχνική και τις ιδιαιτερότητες που έχει το κάθε είδος... Τα  πάντα είναι δυνατά!!!"

Α&C: Πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σου με το λυρικό τραγούδι και πως εξελίχθηκε με το χρόνο;

M.T.: Από πολύ μικρή ηλικία, αυτό που θυμάμαι από τον εαυτό μου είναι ότι συνέχεια τραγουδούσα Μου άρεσαν πολύ τα τραγούδια από τις ταινίες του Disney, τα musical, meta από κάθε έργο τραγουδούσα όλα τα τραγούδια και ταυτιζόμουνα με τους ήρωες νιώθοντας φοβερή χαρά και απελευθέρωση. Μεγαλώνοντας, και συνεχίζοντας να τραγουδάω άρχισα να νιώθω ότι μέσα από αυτό μπορώ να εκφράσω τα συναισθήματά μου όπως την αγάπη, τη χαρά ή τη λύπη. Από δευτέρα  δημοτικού ξεκίνησα την πρώτη μου καλλιέργεια μουσικής παιδείας στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας μαθαίνοντας θεωρία της μουσικής και παρακολουθώντας μαθήματα πιάνου. Στη συνέχεια παρακολούθησα μαθήματα κλασικού και μοντέρνου μπαλέτου στη Δημοτική Σχολή Μπαλέτου. Άλλωστε ο χορός για μένα σημαίνει κίνηση και ζωή, σε κάνει και αισθάνεσαι ζωντανός. Μου άρεσε να παίζω πιάνο, όμως ένιωθα ότι το πιο βασικό μουσικό όργανο ζει μέσα μου και λέγεται ΦΩΝΗ… Ακόμα από το Δημοτικό έπαιρνα μέρος σε πολλούς Πανελληνίους Διαγωνισμούς παιδικού τραγουδιού, λαμβάνοντας τα πρώτα βραβεία, όμως για μένα αυτό που είχε σημασία ήταν η συμμετοχή και η εξωτερίκευση των συναισθημάτων μου στους θεατές. Ποτέ δεν ένιωσα άγχος επάνω στη σκηνή, αντίθετα ήμουν πολύ χαρούμενη που τραγουδούσα… Κοντά μου είχα πάντα τον πατέρα μου, που με στήριζε καθώς και ο ίδιος ήταν σολίστ Ελληνικού group στο εξωτερικό για χρόνια. Σε ηλικία 15 χρονών τόλμησα να ερμηνεύσω στους Πανελλήνιους Μαθητικούς Αγώνες το ομότιτλο τραγούδι από το musical «Τhe Phantom of the Opera” και το “Don’t cry for me Argentina” από το μιούζικαλ «Εβίτα» αποσπώντας και πάλι τα πρώτα βραβεία. Η επιτροπή με επικεφαλής τον Γεώργιο Κατσαρό και τον john Modino με συμβούλεψε ότι η φωνή μου είναι ιδιαίτερα λυρική και παραπέμπει σε κλασικό τραγούδι.

Πέρα αυτού, από μικρή αγαπούσα και το θέατρο, συμμετέχοντας σε πολλές θεατρικές παραγωγές της μητέρας μου, που είναι παιδαγωγός θεάτρου. Έτσι πάντρεψα αυτά τα δυο συστατικά και μετά την αποφοίτηση από το Μουσικό Λύκειο Λάρισας, αποφάσισα να συνεχίσω τη μουσική καλλιέργειά μου στο εξωτερικό. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχουν επιλογές σπουδών σε αυτή την κατεύθυνση, για αυτό και ξεκίνησα τις σπουδές μου στην Ανώτατη Μουσική Ακαδημία στο Wroclaw της Πολωνίας, στην κατεύθυνση Σολίστ Λυρικής Σκηνής και ως καθηγήτρια Μονωδίας. Έπειτα συνέχισα σπουδές Master στο Hochscule für Musik und Theater Felix Mendelsohn Bartholdy in Leipzig (Ανώτατη Μουσική ακαδημία της Λειψίας) στη Γερμανία, όπου φοίτησα με Άριστη διάκριση τον περασμένο Σεπτέμβριο.

Α&C: Ποιες θυσίες θεωρείς πως έχεις κάνει για να ασχοληθείς με αυτό;

M.T.: Δε θεωρώ ότι έχω κάνει κάποιες θυσίες για να ασχοληθώ με αυτό που αγαπώ. Ίσως η μόνη θυσία να είναι το ότι άφησα την πατρίδα μου και την οικογένειά μου για να ζήσω σε μια χώρα, που θα με βοηθήσει να εξελιχθώ τόσο επαγγελματικά, όσο και πνευματικά και θα μου δώσει δυνατότητες, τις οποίες δυστυχώς η Ελλάδα δεν ήταν σε θέση να μου δώσει, παρόλα όσα έκανα και παρόλες τις διακρίσεις μου.

Α&C: Τι είναι το τραγούδι για σένα;

M.T.: Το τραγούδι για μένα είναι η αναπνοή μου, η αγάπη μου, το παιδί μου... Σημασία δεν έχει το είδος που τραγουδάω, είτε είναι όπερα, είτε jazz είτε musical δεν παύει να είναι τραγούδι και να ισοδυναμεί με την έκφραση του συναισθήματος, την κραυγή ζωής και την ελευθερία!!!

Α&C: Αν μπορούσες να μπεις σε μια χρονομηχανή, σε ποια εποχή θα ήθελες να ζήσεις;

M.T.: ... αυτό θα ήταν και η πραγματοποίηση ενός από τα όνειρά μου!!! Θα ήθελα πολύ να ζω στις δεκαετίες του ’30 και του ’40, τότε που ζούσε ο αγαπημένος μου συνθέτης George Gershwin αλλά και ο Jerome Kern. Τότε μου το musical και η jazz άνθιζαν. Τότε που υπήρχε αληθινός ρομαντισμός και ο κόσμος διασκέδαζε με jazz και swing και ήταν τόσο ευτυχισμένος, παρόλες τις κακουχίες…

Α&C: Η ζωή σου είναι ανάμεσα στη Γερμανία και στην Ελλάδα… Θα ήθελες κάποια στιγμή να γυρίσεις μόνιμα στα πάτρια;

M.T.: Έτσι είναι… όντως η ζωή μου είναι ανάμεσα στην Ελλάδα, τη Γερμανία, την Πολωνία κλπ και οφείλω να παραδεχτώ ότι είναι δύσκολο να ζεις ανάμεσα σε κάμποσες χώρες και να μη γνωρίζεις τελικά που ανλήκεις… Όταν είμαι Γερμανία μου λείπει η Ελλάδα, όταν είμαι Ελλάδα μου λείπει η Γερμανία... Θα ήθελα κάποια στιγμή να γυρίσω μόνιμα στην Ελλάδα, αλλά μόνο όταν πια θα είμαι aρκετά μεγάλη ηλικιακά… (γέλια…) προς το παρόν έχω πολλά ακόμα να δώσω και η Ελλάδα δεν μου έδωσε ακόμα την ευκαιρία…

Α&C: Με δεδομένο πάντα την κρίσιμη κατάσταση στην οποία επήλθε η χώρα, πως η Τέχνη μπορεί να επιδράσει στη βελτίωση των συνθηκών;

M.T.: Ανέκαθεν η Τέχνη είχε μεγάλη επίδραση στον άνθρωπο. Μέσα από θεατρικές παραστάσεις έρχεται η ψυχαγωγία αλλά και η καλλιέργεια και η ευαισθητοποίηση, ταυτίζοντας ο καθένας τον εαυτό του με τους ήρωες του έργου. Αυτό φυσικά είναι και το σημαντικότερο στη σωστή διαπαιδαγώγηση. Μέσα από το χορό, τη ζωγραφική, και τον κινηματογράφο ο άνθρωπος βρίσκει διεξόδους χαλάρωσης και διαφυγής. Η Τέχνη ίσως είναι από τα μοναδικά μέσα που μπορεί με όμορφο και μη καταπιεστικό τρόπο να ενώσει τους ανθρώπους, κάτι που είναι πολύ σημαντικό στον καθημερινό αγώνα για ένα καλύτερο αύριο…

Α&C: Τι σου λείπει πιο πολύ από τη Λάρισα;

M.T.: Χμμμ… πολλά!!! Καταρχάς η οικογένειά μου, το σπίτι μου και σίγουρα οι φίλοι μου! Σχετικά με την πόλη, μου λείπει η κάθε μικρή γωνίτσα της, τα μέρη που σύχναζα, τα πάντα… πολλές όμορφες αναμνήσεις… Θέλω να θυμάμαι μόνο τις όμορφες! Και έρχονται στιγμές που εύχομαι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω και να ξαναζήσω αυτές τις μικρές στιγμές! Το παθαίνω συχνά αυτό… (γέλια…)

Α&C: Πως θα σε χαρακτήριζες με μια λέξη;

M.T.: Ανήσυχη…

Α&C: Σε κάποια παλιότερη συνέντευξή σου είχες δηλώσει πως δεν πρόκειται να αφήσεις οντισιόν για οντισιόν… σίγουρα η επιμονή και η υπομονή βοηθούν στο να ξεχωρίσεις, όμως στην Τέχνη, αρκούν 5 λεπτά ακρόασης για να καθορίσουν την αξία του υποψηφίου;

M.T.: Ακριβώς… το έχω αναφέρει! Και φυσικά τα 5 αυτά λεπτά είναι αρκετά για να καθορίσουν την αξία ενός υποψηφίου σε ακρόαση… Μέσα σε αυτά τα 5 λεπτά, ή και λιγότερα αν θες, κάποιος από την επιτροπή μπορεί να δει και να ξεχωρίσει πολλά! Αρχικά, από την πρώτη στιγμή φαίνεται αν ο υποψήφιος όντως αγαπά αυτό που κάνει, αν έχει θέληση και το ταλέντο – το οποίο φαίνεται αμέσως – η μουσικότητά του, αν έχει ταμπεραμέντο και σιγουριά, αλλά και οι ερμηνευτικές του δεξιοτεχνίες… Έπειτα, έρχονται και τα δευτερεύοντα κριτήρια, αλλά εξίσου σημαντικά όπως αν ο υποψήφιος είναι φάλτσος, αν έχει τεχνικά φωνητικά προβλήματα, αν κατέχει και θεωρητικές γνώσεις κλπ. Δυστυχώς στην Ελλάδα συχνό είναι το φαινόμενο που πολλοί υποψήφιοι κατέχοντας έστω και ένα από τα παραπάνω, θεωρούν τον εαυτό τους «καλλιτέχνη», γεγονός που προσωπικά θεωρώ αστείο και θλιβερό…

Α&C: Σε ρώτησα το τελευταίο γιατί βλέπουμε χιλιάδες κόσμου να αναζητούν μια θέση στη δόξα, μέσω της τηλεόρασης… Θα έμπαινες ποτέ σε αυτή τη διαδικασία;

M.T.: Είναι αλήθεια πως αυξάνεται το φαινόμενο των reality show και η αναζήτηση της δόξας, μέσω της τηλεόρασης. Καλό είναι να υπάρχουν διαγωνισμοί ταλέντων, είτε στην τηλεόραση, είτε αλλού. Το σημαντικότερο όμως όλων είναι η επιτροπή να περιλαμβάνει κριτές – πραγματικούς γνώστες του αντικειμένου και όχι άσχετους, όπως συνήθως γίνεται… Ένα άλλο άσχημο αυτών των διαγωνισμών είναι ότι δημιουργούνται λανθασμένα πρότυπα, με αποτέλεσμα οι ερμηνευτές να μην αποδίδουν τα έργα με το προσωπικό τους στυλ, αλλά να κάνουν ένα είδος αντιγραφής… Έτσι φτάνουμε σε ένα σημείο βιομηχανοποίησης της Τέχνης, όπου αναδεικνύονται αυτοδιαφημιζόμενα συνήθως «ταλέντα» αμφιβόλου καλλιτεχνικής και πνευματικής αξίας…

Υπάρχουν στον κόσμο λίγα καλή ποιότητας reality shows, όπως για παράδειγμα αυτό στο BBC με επικεφαλής στην κριτική επιτροπή τον Andrew Lloyd Weber με θέμα τα Musical... Οφείλω να παραδεχτώ ότι κι εγώ θα παραυρεθώ στο  finale ενός διαγωνισμού Musical, στην Όπερα του Chemnitz, κάτι που δεν προέβλεπα… Οι διαγωνιζόμενοι θα κριθούν από την κριτική επιτροπή, από το κοινό αλλά και από τους τηλεθεατές, καθώς το πρόγραμμα θα μεταδίδεται ζωντανά από τη γερμανική τηλεόραση.

Α&C: Ποια τα επόμενά σου επαγγελματικά σχέδια;

M.T.: Χμμμ… ευτυχώς είναι αρκετά!!!

Οι ρόλοι που ενδέχεται να ερμηνεύσω στο μέλλον είναι η Despina στην opera Cosi Fan Tutte (Mozart), η Susanna (στην όπερα Le nozze di Figaro του Mozart), η Papagena  στο Die Zauberflöte του Mozart, η Jenny (Mahagonny του Kurt Weil), η Elisa (musical- My Fair Lady του Loewe), η Maria (musical - West Side Story του Bernstein), η Maria (musical - The Sound of Music του Oscar Hammerstein) και πολλοί άλλοι ρόλοι κυρίως σε όπερες του Mozart, σε Βarok Όπερες, οπερέτες αλλά και μιούζικαλ...

Κάποια projects – συναυλίες και ηχογραφήσεις – με διάφορες συνεργασίες, όπως για παράδειγμα τελευταία έχω αρχίσει πρόβες με έναν φημισμένο, ταλαντούχο jazz / flamenco κιθαρίστα στη Γερμανία, τον Uli Singer. Υπάρχουν κάποιες προτάσεις για ηχογραφήσεις για κινηματογραφικές παραγωγές, όπως η τελευταία που έκανα το 2010 για την φημισμένη πολωνική ταινία ‘’Hustawka’’ (The Swing). Πρόσφατα υπέγραψα συνεργασία με μια γερμανική εταιρία management της Λειψίας και του Μονάχου, με ειδίκευση στην όπερα, την οπερέτα και το μιούζικαλ, και εξαιτίας αυτού έπρεπε να αρνηθώ ένα σημαντικό project (για το 2012/2013) με τίτλο S.O.U.L, όπου επιλέχθηκα ως εκπρόσωπος της Ευρώπης για την ανάδειξη της ελληνικής κουλτούρας και του πολιτισμού σε μια tournee στην Αμερική, τον Καναδά αλλά και την Αφρική…

Το Νοέμβριο αναμένεται να τραγουδήσω για μια απονομή βραβείων Πολιτισμού της Deutsche Gesellschaft e.v. στο Βερολίνο... Και συνεχίζουμε ακόμα πιο δυναμικά!!!

Για περισσότερες πληροφορίες, φωτογραφίες και βίντεο της Μαργαρίτας επισκεφθείτε την επίσημη ιστοσελίδα της: http://www.margarita-tsoukarelas.com