«Φοιτήτριες ζητούν εργασία» ...

Ή η φιλοσοφία στο θέατρο.

Το νέο θεατρικό έργο του Γιάννη Φαρμακίδη θα παρουσιαστεί στον Βόλο, σε σκηνοθεσία του συγγραφέα, στο κινηματοθέατρον Αχίλλειον, από την Παρασκευή 25 Μαΐου μέχρι και την Πέμπτη 31 Μαΐου, στις 9:30 το βράδυ.

Είσοδος Ελεύθερη.

Παίζουν:Κατερίνα Βαϊράμη - Σοφία Κόκα.

 

Η φιλοσοφία στο θέατρο.

Γνώθι σαυτόν. Έτσι έλεγε μιά επιγραφή στο μαντείο των Δελφών. Και αυτήν την προτροπή ο Σωκράτης την έκανε βάση της προσωπικής ζωής και θεμέλιο της φιλοσοφίας του. Αλλά πώς μαθαίνει κανείς τον εαυτό του; Την απάντηση δίνει ο μαθητής του Πλάτωνας στον διάλογο «Αλκιβιάδης Α΄». Και ψυχή ει μέλλει γνώσεσθαι αυτήν, εις ψυχήν αυτή βλεπτέον. (133b) Που θα πει, αν η ψυχή είναι να γνωρίσει τον εαυτό της, σε ψυχή πρέπει να κυττάξει. Αυτή η ιδέα του κυττάγματος σε μιά άλλη ψυχή στάθηκε η αφορμή για να γράψει ο Γιάννης Φαρμακίδης ένα θεατρικό έργο με τίτλο «Φοιτήτριες ζητούν εργασία» και θέμα την αναζήτηση του εαυτού.
 Η φιλοσοφία δεν είναι ενασχόληση επί αφηρημένων ζητημάτων και για αργόσχολους ανθρώπους. Η φιλοσοφία, όπως την διαμόρφωσε ο Πλάτωνας, αφορά καθημερινά, πρακτικά, χειροπιαστά ζητήματα που όλα τους απολήγουν στην ανάγκη του Γνώθι σαυτόν. Διότι όταν κάποιος δεν ξέρει τι πραγματικά είναι, τι θέλει, τι μπορεί να κάνει, τότε ούτε σωστό επαγγελματικό προσανατολισμό μπορεί να ακολουθήσει, ούτε στην εργασία του να πετύχει, ούτε στις προσωπικές του σχέσεις να βρει γαλήνη. Η φιλοσοφία, λοιπόν, είναι ανάγκη καθημερινή, όπως ο καφές, ας πούμε.

Και τι βγαίνει με το κυττάξει κάποιος σε μιά άλλη ψυχή; Σε μιά οποιαδήποτε ψυχή; Όχι, βέβαια. Χρειάζεται να κυττάξει στην αρετή της άλλης ψυχής, μιάς ενάρετης ψυχής, και να συγκρίνει τον εαυτό του μ’ εκείνη την αρετή. Και ν’ αποκτήσει έτσι σημείο αναφοράς. Και τι είναι αρετή; Είναι αυτό που ο καθένας θεωρεί ως υπέρτατο αγαθό. Ο αθλητής τον έλεγχο του σώματός του, ο τεχνίτης την αφομοίωση της τεχνικής, ο ασκητής την άρνηση των εγκοσμίων. Αυτοί οι τρεις του παραδείγματος, θα διαλέξουν μιά άλλη ψυχή που θα την θεωρήσουν (το ρήμα «θεωρώ» σημαίνει στην κυριολεξία «βλέπω») ως πρότυπο και επιδιώκοντας την εγγύτητα προς αυτήν την ψυχή, θα γνωρίσουν τον εαυτό τους.

Οι φοιτήτριες του θεατρικού έργου που αναφέραμε, ψάχνουν να βρουν μιά εργασία. Κι αυτό το ψάξιμο τίς οδηγεί στην αναζήτηση ενός προτύπου αρετής, ώστε να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ζωής. Και τότε ανακαλύπτουν τις αδυναμίες τους , αλλά και τις δυνατότητές τους. Το έργο δεν είναι διδακτικό, δεν προσφέρει παραδείγματα προς μίμηση. Απλά δείχνει την διαδικασία αναζητήσεως του εαυτού, του Γνώθι σαυτόν, μέσα από το κύτταγμα σε μιά άλλη ψυχή.

Οι ηθοποιοί θα βρίσκονται πάνω στην σκηνή μία ώρα πριν την τυπική έναρξη της παραστάσεως και θα ζουν από πριν την ζωή των ηρωίδων που υποδύονται. Οι θεατές είναι ευπρόσδεκτοι να ανεβούν και οι ίδιοι στην σκηνή, να μιλήσουν, να συναναστραφούν με τις ηθοποιούς, ακόμη και να παραμείνουν δίπλα στις ηθοποιούς κατά την διάρκεια της παραστάσεως. Είναι πιθανό, και εφ’ όσον οι ηθοποιοί έχουν ανάλογη διάθεση, να ζητήσουν από κάποια θεατή να συμμετάσχει σε κάποιες σκηνές του έργου.

Οι συντελεστές της παραστάσεως δεν αποτελούν τυπική θεατρική ομάδα, κάτι τέτοιο θα ήταν ανυπόφορα ανιαρό. Οι συντελεστές της παραστάσεως είναι ελεύθεροι έως και ελευθεριάζοντες εραστές και ερωμένες της Τέχνης. Και προσκαλούν όσους ελευθερογνώμονες διακατέχονται από τον ίδιο έρωτα και που δεν αντέχουν τα τετριμμένα και τις πεπατημένες οδούς να έρθουν σε γνωριμία μαζί τους.
Μπορούν να γράψουν στην διεύθυνση maniatheatrou999@gmail.com και να επισκεφθούν τον ιστότοπο https://sites.google.com/site/maniatheatrou/  .