Η Λυδία Κονιόρδου μιλά στο A&C...

"... για μένα η οποιαδήποτε επαφή και συνεργασία με νέους είναι οξυγόνο πνευματικής και καλλιτεχνικής επιβίωσης, αλλά και πράξη αλληλεγγύης στους νέους που τους έλαχε να αντιμετωπίσουν σήμερα ένα ιδιαίτερα προκλητικό και υπεύθυνο φορτίο... "

Λυδία Κονιόρδου... οποιαδήποτε σύσταση είναι περιττή!!!

... ένα όνομα, που έχει χαράξει τη δική της πορεία στο Θέατρο και την Υποκριτική...

... μια δασκάλα ήθους, ευγένειας και μεγαλείου ψυχής που δεν την αγγίζει η μικρότητα του κόσμου... 

... μια μοναδική ερμηνεία στην παράσταση "Ο ουρανός Κατακόκκινος - Σ' εσάς που με ακούτε" στο χώρο "Προσωρινός" και την ομάδα Χρώμα, στην Αθήνα...

Η ομάδα του artandcity.gr την ευχαριστεί θερμά για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε, καθώς είναι μεγάλη μας τιμή να τη φιλοξενούμε στη σελίδα μας!!!

Α&C: Φέτος σας συναντούμε επί σκηνής με μια νέα ομάδα, σε ένα νέο χώρο. Σίγουρα θα μπορούσατε να είσαστε σε μια πιο «σίγουρη» θεατρική στέγη… Πόση τόλμη θέλει μια τέτοια απόφαση στους δύσκολους καιρούς που περνάμε;

Λ. Κ. : Είναι η συγκλονιστική εποχή των μεγάλων αλλαγών. Είναι η εποχή που η προηγούμενη γενιά επείγει (!) να πετάξει στα σκουπίδια επιτέλους πριν είναι αργά παλιές πεθαμένες νοοτροπίες και αγκυλώσεις και να προσφέρει στη νεότερη γενιά, σαν μικρός Νώε, ότι πολύτιμο αξίζει να διασωθεί και είναι απαραίτητο για την οικοδόμηση της νέας μέρας που χαράζει, για να μην χάνεται πολύτιμος χρόνος να ανακαλυφθεί κάτι εκ νέου, ενώ η ανθρωπότητα το έχει ήδη κατακτήσει. Είναι η εποχή που η νέα γενιά με την σειρά της καλείται να πάρει τη ζωή στα χέρια της για να διαγράψει με φωτεινότητα, γνώση ανοιχτή καρδιά και μυαλό, με δημιουργική φαντασία το μέλλον. Για μένα η οποιαδήποτε επαφή και συνεργασία με νέους είναι οξυγόνο πνευματικής και καλλιτεχνικής επιβίωσης και όπως και πράξη αλληλεγγύης στους νέους που τους έλαχε να αντιμετωπίσουν σήμερα ένα ιδιαίτερα προκλητικό και υπεύθυνο φορτίο.
Το να εγκλωβίζεσαι στη "σιγουριά" είναι ένα "σίγουρο" εισιτήριο στον πνευματικό και δημιουργικό θάνατο. Προσωπικά ασφυκτιώ στο παλιό μου 'πουκάμισο' και σε όλη μου την πορεία επέλεγα να ρισκάρω με οδηγό το ένστικτο, την ουσία και την ελευθερία από τον Φόβο. 'Όλες μου οι επιλογές μάλλον μου βγήκαν σε καλό.

Α&C: Πόσο βοηθητική είναι για σας η συνύπαρξη με νέους ανθρώπους;

Λ. Κ. : 'Όταν τυχαίνει να συνεργαστείς με ταλαντούχα, ορεξάτα, αφοσιωμένα και σεμνά παιδιά, όπως είναι τα μέλη της ομάδας Χρώμα, ο Κωνσταντίνος Χατζής, σκηνοθέτης, ο Βασίλης Γεροδήμος, σκηνογράφος, η Χριστίνα Βασιλοπούλου, χορογράφος, ο Δημήτρης Οικονόμου, φωτιστής, η Γεωργία Λένη, φωτογράφος, η εμπειρία αυτή σε γεμίζει χαρά, κέφι και σου ανανεώνει την πίστη σου στο θέατρο.

Α&C: «Ουρανός κατακόκκινος» και «Σ’ εσάς που με ακούτε» δύο έργα με ιδιαίτερη δυναμική, αλλά γραμμένα κάποια χρόνια πριν. Πόσο μιλούν στο σήμερα και για το σήμερα;

Λ. Κ. : Τα έργα αυτά είναι προφητικά και το γεγονός αυτό αποδεικνύει το μεγάλο συγγραφικό ανάστημα της Λούλας Αναγνωστάκη. Όταν γράφτηκαν τα έργα πιθανόν κάποιοι δεν τα κατάλαβαν γιατί δεν μπορούσαν να φανταστούν αυτό που τώρα βιώνουμε. Σήμερα αυτά τα έργα είναι συγκλονιστικά με την αμεσότητα τους, και το υπέροχο ποιητικό τους λόγο που μετατρέπουν το ατομικό σε καθολικό, το σημερινό σε διαχρονικό, το ελληνικό σε παγκόσμιο...

Α&C: Μιλήστε μας για τις ηρωίδες που υποδύεστε στα έργα της Αναγνωστάκη και τι σας κεντρίζει στην κάθε μια;

Λ. Κ. : Είναι τρεις γυναίκες, που εγώ τουλάχιστον όταν τις δούλευα, τις συνέδεα με πολλά πρόσωπα που ήδη γνωρίζω. Με στοιχεία που αναγνωρίζω και στον ίδιο μου τον εαυτό και γύρω μου . Είναι τρία άτομα της διπλανής πόρτας που εγκλωβίζονται όχι μόνο από εξωτερικούς παράγοντες, κοινωνικούς, οικονομικούς, κρίση κλπ, αλλά και από αυτό το 'κάτι' που επαναλαμβάνει συνέχεια η Αναγνωστάκη σαν μια εσωτερική αιτία 'πτώσης' που όλοι κουβαλάμε και που μας είναι απαραίτητο να την αναγνωρίσουμε και να αναμετρηθούμε με αυτήν.

Α&C: Κάποια στιγμή στον «Ουρανό κατακόκκινο» η Σοφία Αποστόλου λέει: «Δεν είμαι απ’ αυτούς που ρίχνουν νερό στο μύλο των ισχυρών και νομίζουν πως είναι κάποιοι». Πως αναλύετε τη συγκεκριμένη φράση; 

Λ. Κ. : Χρειάζεται πρώτα να το απαιτήσουμε εμείς οι ίδιοι από τον εαυτό μας, να καλύψουμε με αυτομόρφωση τα κενά που μας έχει δημιουργήσει το σύστημα που του αρκούν άβουλα, ασυνείδητα, κι έτσι πολύ εύκολα χειραγωγούμενα και τρομοκρατούμενα άτομα, απομωνομένα το ένα από το άλλο με ένα τηλεχειριστήριο στο χέρι, ψευδαίσθηση εξουσίας, και κοντρόλ της ζωής του. Αν σηκώσουμε το ανάστημά μας, όπως εμείς οι Έλληνες ξέρουμε να το κάνουμε στα δύσκολα, πετάξουμε την απόγνωση που μας παραλύει, πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και δεν τα περιμένουμε όλα από ένα νεκρό σύστημα, τότε μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι νέο, υγειές και με προοπτική για το κοινωνικό σύνολο.

Μας πέταξαν το υπνωτικό της κατανάλωσης, του κομφορμισμού, της εικονικής ευμάρειας με πλαστικό και δανεικό χρήμα, και εμείς επιπόλαια, βουτήξαμε το κόκαλο και την 'πατήσαμε', την ώρα που στηνόταν μεθοδικά της ανακατανομής του πλούτου σε λιγότερα χέρια, γεγονός που τώρα βιώνουμε με το στόμα ορθάνοιχτο! 

Α&C: Πως θα μπορούσε ν’ αλλάξει η κατάσταση της λειψής παιδείας της χώρας;

Λ. Κ. : Η παιδεία είναι ένα συλλογικό αγαθό. Μέχρι τώρα δεν είχαμε σαν κοινωνία πραγματικό ενδιαφέρον, φροντίδα και περιφρούρηση για ότι είναι δημόσιο αγαθό, παιδεία, υγεία, δίκτυα αλληλεγγύης, δάση, ακτές, κοινόχρηστες περιοχές, φυσική και πολιτιστική κληρονομιά! Ε, ας το παραδεχτούμε πρώτα, τότε θα αρχίσει κάτι να κινείται...

Α&C: Και μιας κι αναφερθήκαμε στο θέμα της παιδείας πως είναι η κατάσταση στο κέντρο αρχαίου δράματος ΔΕΣΜΟΙ;

Λ. Κ. : Οι Δεσμοί προχωρούν και συνεχίζουν κανονικά το έργο τους παρά τα συνεχιζόμενα οικονομικά προβλήματα. 'Έχουμε πολλά νέα μέλη! Χρειαζόμαστε όμως διαρκώς στήριξη εθελοντών, για τα προγράμματα μας και την γραμματειακή, ερευνητική και οργανωτική υποστήριξη. Κάθε προσφορά ευπρόσδεκτη!

Α&C: Μιλώντας για το επίκαιρο θέμα της πολιτικής, ποια η άποψη της Λυδίας Κονιόρδου σε αυτή;

Λ. Κ. : Η πολιτική, ή μάλλον η κομματική πραγματικότητα, είναι πολύ ξεπερασμένη και φτωχή σε σχέση με αυτό που απαιτούν οι καιροί. Αυτό είναι ένα αποτέλεσμα της εμμονής του δυτικού πολιτισμού, σχεδόν αποκλειστικά στην υλική, καταναλώσιμη πλευρά της ύπαρξης. Κάτι θεωρείται 'χρήσιμο' όταν μπορεί να αγοραστεί και να πουληθεί, να γίνει αντικείμενο τζόγου,  να καταναλωθεί, να λεηλατηθεί και μετά να πεταχτεί ως άχρηστο. Και αυτό το κάτι μπορεί να είναι ένα υλικό αντικείμενο, οι φυσικοί πόροι του πλανήτη, αλλά και οι ζωές και το μέλλον των ανθρώπων. Το πνεύμα όμως δεν μπορεί να καταναλωθεί, είναι από τη φύση του αειφόρο, όσο ασχολείσαι με αυτό τόσο αυγατεύει και προσφέρει ελευθερία, ευτυχία και πραγματική ποιότητα ζωής που δεν εξαρτάται από το περιεχόμενο των χωματερών. Αν εμείς οι πολίτες το συνειδητοποιήσουμε αυτό τότε και οι πολιτικές μας εκπροσωπήσεις θα αναγκαστούν να το εκφράσουν και να το στηρίξουν μέσα από τους θεσμούς.

Α&C: Όντας ιδιαίτερα δραστήρια στα θεατρικά δρώμενα εκτός Αθήνας, πιστεύετε πως μια καλλιτεχνική αποκέντρωση με θέατρο λίγο πιο δύσκολο απ’ το «πεπατημένο» ηθογραφικό, θα μπορούσε να είναι χρήσιμο και για την ίδια τη θεατρική πράξη, αλλά και για το κοινό της επαρχίας;

Λ. Κ. : Στην περιφέρεια όπως και μεγάλα κέντρα, δεν υπάρχει μόνο μία κατηγορία θεατρόφιλου κοινού. Αυτό δημιουργεί την ανάγκη μιας πολυφωνίας εκφράσεων και βαθμού δυσκολίας. Εγώ σαν Οικολόγος πράσινος, δεν πιστεύω στις "μονοκαλλιέργειες", η υπέροχη ποικιλία και ελευθερία έκφρασης μέσα από την διαφορετικότητα είναι ο πιο γόνιμος, βιώσιμος και ευτυχισμένος δρόμος...

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:

Συγγραφέας: Λούλα Αναγνωστάκη

Σκηνοθέσια: Κωνσταντίνος Χατζής

Διαμόρφωση Σκηνικού Χώρου: Βασίλης Γεροδήμος

Χορογραφία - Επιμέλεια Κίνησης: Χριστίνα Βασιλοπούλου

Φωτισμός: Δημήτρης Οικονόμου

Φωτογραφίες - Οργάνωση Παραγωγής: Γεωργία Λένη

Στο ρόλο της Σοφίας, της Σοφία Αποστόλου, της 'Ελσας η Λυδία Κονιόρδου

Κρουστά: Μανούσος Κλαπάκης

Συμμετέχουν:

Αντιγόνη Νάκα

Αντώνης Κυριακάκης

Γαβριήλ Σφαιρόπουλος

Ειρήνη Λαμπράκη

Ελένη Πανοπούλου

Θάλεια Χαραρά

Θωμάς Πανδής

Κέλυ Γιακουμάκη

Μαρία Μπάεβα

Μίλτος Τζώρτζης

Παύλος Πιερρόπουλος

Χριστίνα Παχή

Απο Κυριακή 22 Απριλίου και κάθε Κυριάκη, Δευτέρα, Τρίτη στον εναλλακτικό χώρο "Προσωρινός" (Δεινοκράτους 103, Κολωνάκι, πίσω από το Ναυτικό Νοσοκομείο. Στάση Μετρό- Μέγαρο Μουσικής)

Ώρα έναρξης: 9.00 μ.μ

Τιμή εισιτηρίου: 15 ευρώ, 10 ευρώ (Φοιτητικό)

Τηλέφωνο Κρατήσεων: 6932 500 545 (Απαιραίτητη η τηλεφωνική κράτηση.)

Ώρες Κρατήσεων: 10.-2 π.μ. 5.30 - 8.30 μ.μ.

Ευχαριστούμε θερμά τη Νάνσυ Σπετσιώτη, φίλη του artandcity.gr, για τις ερωτήσεις της συνέντευξης που η ίδια επιμελήθηκε.