Στέλιος Σαλβαδόρ - "Μωρά στη Φωτιά" στο Art and City...

"... o πιο σημαντικός σύμμαχος ή ο πιο σημαντικός αντίπαλος που μπορεί να συναντήσεις, είναι ο ίδιος σου ο εαυτός..."

Όλοι μου είπαν πως θα είναι κάπως περίεργα μιλώντας με ένα ροκ σταρ... 

Τον ίδιο φόβο ένιωθα και εγώ... Γιατί αλλιώς πλάθει το μυαλό μας τους ανθρώπους, που έχουμε σαν πρότυπα και σίγουρα είναι κάπως αλλιώς... Η αλήθεια πάντα διαφορετική από αυτό που έχουμε στο μυαλό μας... 

Τον διέκρινε η ευγένεια και η σεμνότητα... πράγμα ιδιαίτερο για ένα τέτοιο άνθρωπο με μια τέτοια ιστορία...

Τα λόγια είναι περιττά. Και ότι ήθελα να μάθω – μάθετε για αυτόν τα λέει όλα σε λίγες μόνο απαντήσεις... 

Σίγουρα τέτοιους ανθρώπους χρειαζόμαστε για να προχωρήσουμε μπροστά, μέσα στην λαίλαπα της εποχής...

Στέλιος Σαλβαδόρ...

Α&C: Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες εσύ όταν πρωτοξεκινούσες στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένας νέος που ξεκινά σήμερα; Είχατε και έχετε να παλέψετε με τα ίδια πράγματα;

Σ. Σ: Κατ΄ αρχάς στη δεκαετία του 80 δεν υπήρχαν μουσικές σκηνές που να φιλοξενήσουν αυτό το είδος μουσικής. Στήναμε στην κυριολεξία μόνοι μας τα μηχανήματα κι έτσι δημιουργούσαμε τους χώρους στους οποίους παίζαμε. Είχαμε δικό μας φορτηγάκι με δικά μας ηχητικά ήδη από το 1986, 18κάναλη κονσόλα με όλα τα μικρόφωνα και τους ενισχυτές  καθώς κι ένα μικρό P.A. περίπου 2.000 Watt και ήμασταν έτοιμοι ανα πάσα στιγμή να στήσουμε μια «σκηνή» σε οποιοδήποτε μέρος από μια ορεινή περιοχή, μέχρι ένα αρχαίο θέατρο και μ΄ένα καλώδιο για ρεύμα μπορούσαμε να δώσουμε μια κανονική συναυλία. Παίζαμε σε επαρχιακά σινεμά, καλοκαιρινές ντισκοτέκ μέχρι και σε προαύλια Γυμνασίων την περίοδο του καλοκαιριού, μπροστά σε ανυποψίαστους Σουηδούς τουρίστες, που μετά το τέλος της συναυλίας μαζεύαν μαζί μας τα καλώδια απ΄ τα ηχητικά και  τα κουτάκια της μπύρας για να καθαρίσουμε τους χώρους στους οποίους πρίν είχαμε παίξει. Σήμερα τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Κάθε πόλη στην Ελλάδα έχει πλέον ένα ή και δύο, καμιά φορά χώρους συναυλιών, που κάποιο συγκρότημα μπορεί να δώσει μια παράσταση με αξιοπρεπή ηχητικά και σχετικά καλή διοργάνωση. Επίσης το κοινό είναι πολύ πιο δεκτικό απ΄ το 1986 στην καινούρια μουσική.

Α&C: Και πως ήταν το ταξίδι αυτό μέσα στο χρόνο; Ποιες εμπειρίες θέλεις να κουβαλάς για πάντα μαζί σου και ποιες θες να αφήσεις πίσω;

Σ. Σ: Για όσες δυσκολίες μού έχουν προκύψει και αγωνίστηκα για να τις ξεπεράσω, αυτό θέλω να το θυμάμαι. Γιά όσες στιγμές «με πήρε από κάτω» και ένιωσα ότι θέλω να σταματήσω να προσπαθώ επειδή κάτι σοβαρό και άσχημο θεωρούσα ότι μου συμβαίνει, αυτές τις στιγμές, δε θέλω να τις θυμάμαι...

Α&C: Συμμάχους ή αντιπάλους βρίσκεις συνήθως σ’ αυτό το ταξίδι... Πως τους αντιμετωπίζεις κάθε φορά;

Σ. Σ: O πιο σημαντικός σύμμαχος ή ο πιο σημαντικός αντίπαλος που μπορεί να συναντήσεις, είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Γιατί από τους εξωτερικούς παράγοντες , εννοείται ότι υπάρχει μια σχετική ισσοροπία από συμμάχους ή αντιπάλους,(πέρα από τις αντικειμενικά περισσότερο δύσκολες, ή περισσότερο εύκολες καταστάσεις που μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος σε σχέση με κάποιον άλλο) στη δική του ζωή πάντως, ο καθένας πριμοδοτεί με τη συμμετοχή του καλού ή του κακού του εαυτού, την αντίστοιχη πλευρά της ζυγαριάς , ώστε να γέρνει θετικά ή αρνητικά για τη ζωή του. Κι επειδή μιλάμε για μένα, θέλω να σου πω ότι εγώ αντιμετώπισα δυσκολίες πολύ σημαντικές...

Α&C: Μιας και αναφερθήκαμε στις μπάντες… η ιστορία μάς έχει αποδείξει πως η επαγγελματική συνύπαρξη με πολλούς ανθρώπους ελάχιστες φορές είναι προσοδοφόρα… Σε εσάς φυσικά συμβαίνει το αντίθετο… πως το εξηγείς αυτό;

Σ. Σ: Aν είναι ξεκάθαροι οι ρόλοι σ΄ ένα μουσικό σχήμα, είναι πιο ξεκάθαρες οι σχέσεις και πιο γρήγορη η συνεννόηση. Για παράδειγμα το ποιος γράφει τους στίχους, τη μουσική κ.λ.π.

Α&C: Όσον αφορά στη μουσική… βλέπεις με το χρόνο να εξελίσσεται; Εσύ ως δημιουργός με το πέρασμα του χρόνου έχεις εξελιχθεί μουσικά αλλά και προσωπικά;

Σ. Σ: Eγώ ξεκινώντας σαν αυτοδίδακτος μουσικός, είχα πιο αυθόρμητη σχέση με τη μουσική, που στηρίζονταν κυρίως στα ακούσματα που είχα  και τροφοδοτούσαν τη φαντασία, που είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη δημιουργία. Βέβαια με την πάροδο του χρόνου κι επειδή δε μ΄αρέσει να είμαι μονοδιάστατος και περιχαρακωμένος, απέκτησα πιο συνειδητή σχέση με τη μουσική και σε ωδειακό επίπεδο, παρακολουθώντας μαθήματα ντράμς και τζάζ πιάνου και θεωρίας, παρόλο που το βασικό μου όργανο στη μπάντα είναι το μπάσο.

Α&C: Οι επιρροές σου ποιες ήταν; Πως ενσωματώνονται στα τραγούδια σου;

Σ. Σ: Οι επιρροές μου λίγο πολύ είναι γνωστές, αλλά μπορώ να πω ότι δεν περιορίστηκα σ΄ένα στείρο μιμητισμό και μια ανούσια αντιγραφή ξένων προτύπων, αλλά περισσότερο με αφετηρία αυτές τις επιρροές, κατάφερα να εκφράσω κάτι που πραγματικά είχα δικό μου να επικοινωνήσω...

Α&C: Σήμερα που σε βρίσκουμε; Πως επιβιώνεις με την κρίση να βαθαίνει μέρα τη μέρα; Μπορεί η τέχνη να δίνει μιας μορφής διεξόδους ή να εκφράζει την κατάσταση όχι μόνο για ευκαιριακούς λόγους;

Σ. Σ: Μόνο η τέχνη μπορεί να το κάνει αυτό. Για μένα ποτέ η σχέση μου με τη μουσική δεν είχε αυτό τον ευκαιριακό χαρακτήρα. Γι αυτό διαχρονικά εδώ και 25 χρόνια όποια κι αν είναι η εξωτερική κατάσταση, οικονομική, μόδες, τάσεις κλπ., η δική μου διαδρομή έχει μια συνέπεια που  κάποιες φορές έχει κόστος αρνητικό και κάποιες φορές θετικό...

Α&C: Ποιοι είναι οι επόμενοι σταθμοί της περιοδείας σας και ποια τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια με τα "Μωρά στη Φωτιά";

Σ. Σ: Το Σάββατο 28 Απριλίου παίζουμε στο «Blue Note» στην Καστοριά, την Κυριακή 29 Απριλίου στη Φλώρινα στο «Επί Σκηνής» τη Δευτέρα 30 Απριλίου παραμονή Πρωτομαγιάς στο «Stage» στη Λάρισα, στις 18 Μαϊου στην Αθήνα στο «Κύτταρο». Τα σχέδιά μας είναι να παρουσιάσουμε σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο τον πιο πρόσφατο δίσκο μας “Cougar baby – Smoking rabbit” που κυκλοφορεί από τη δική μου ανεξάρτητη δισκογραφική Baby records,με όσο το δυνατόν περισσότερες συναυλίες.

Μωρά στη Φωτιά

Live at Stage Club.

Ήρας & Φιλίππου, Λάρισα.

Δευτέρα 30 Απριλίου 2012. 

Προπώληση:10€ στον Παπασωτηρίου

Ταμείο: 12€.

πηγή: Art and City: Μωρά σΤη Φωτιά... http://artandcity.blogspot.com/2012/04/blog-post_3414.html#ixzz1t9T5Vsmd

Φωτογραφίες: Yama Suki