Αριστούργημα; Τολμηρό; Προκλητικό για το μέσο θεατή; Ή απλά μια νέα δημιουργία για να προκαλέσει συζήτηση και σίγουρο κοινό;!
Ειλικρινά προβληματίζομαι τι να γράψω... Για αυτό που είδα ή τι με προβλημάτισε περισσότερο; Το έργο ή οι απαντήσεις του κοινού μετά την παράσταση;
Το κάλεσμα ήταν για χθες Κυριακή, στις 6 μμ με ανθρώπους του χώρου και των μέσων μαζικής επικοινωνίας... Ενός κοινού θα το λέγαμε “διαφορετικού”... Ήταν όλοι τους εκεί... Οι συντελεστές από την πλευρά τους δεν άργησαν να σε βάλουν στο κλίμα... Αμέσως σε τοποθετούσαν σ΄ αυτό στο οποίο "πουλούσαν"...
Σιγά - σιγά μπαίνοντας στο χώρο η διαδικασία της "αγοραπωλησίας" εξελίσσονταν μπροστά μας… Ώσπου όλοι "τακτοποιήθηκαν", για να μιλήσουμε με τους όρους της αγοράς και τότε άρχισε και η "κανονική" διαδικασία...
Ένας ηθοποιός, δυο μουσικοί, δυο χορεύτριες ή αλλιώς βίντεο, ζωντανή μουσική, λόγος, κίνηση... Ή αλλιώς ολόκληρη η ζωή σου μέσα στο πλαίσια ενός εμπορικού "καταστήματος".
Δε θα πω άλλα... Σπεύσατε να το δείτε!!!
Το έργο περιγράφει πλήρως την κατάσταση όχι μόνο των τελευταίων 10 χρόνων, αλλά και όλη τη διάρκεια ζωής της ανθρωπότητας... Πως αλλοιώνεται ο άνθρωπος μπροστά στην απληστία του... Πώς αλλοιώνεται ο άνθρωπος μπροστά στο συνάνθρωπο...
Σχετικά με το "διαφορετικό" κοινό το οποίο προσκλήθηκε σε συζήτηση για το έργο μετά την παράσταση, το μόνο που απάντησε ήταν τα κλισέ του τύπου μπράβο, συγχαρητήρια και η αναγνώριση του "φρέσκου"... Προβληματίστηκα πάρα πολύ... Περίμενα μια συζήτηση διαρκείας, με πολλά επιχειρήματα, λόγους, ιδέες και θέματα... Δεν περίμενα μια επιφανειακή αντιμετώπιση, αυτό δηλαδή που χαρακτηρίζει ένα μέσο θεατή...
Το ότι κόψαμε τα περιττά, το ότι συνειδητοποιήσαμε ποιοι μας φταίνε, ποιοι μας κλέβουν, δεν είναι αρκετό... Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, η ΠΑΙΔΕΙΑ και η ΤΕΧΝΗ δεν είναι κάτι επιδερμικό... Μήπως ήρθε η ώρα να εντρυφήσουμε σ' αυτά; Είναι το μόνα εναπομείναντα και τα μόνα που ίσως θα μας σώσουν... Ή θα το αφήσουμε έτσι; Σε τέτοιες περιόδους είμαστε για "παζάρια"...;!
Το ότι κόψαμε τα περιττά, το ότι συνειδητοποιήσαμε ποιοι μας φταίνε, ποιοι μας κλέβουν, δεν είναι αρκετό... Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, η ΠΑΙΔΕΙΑ και η ΤΕΧΝΗ δεν είναι κάτι επιδερμικό... Μήπως ήρθε η ώρα να εντρυφήσουμε σ' αυτά; Είναι το μόνα εναπομείναντα και τα μόνα που ίσως θα μας σώσουν... Ή θα το αφήσουμε έτσι; Σε τέτοιες περιόδους είμαστε για "παζάρια"...;!
0 σχόλια:
Αφήστε το σχόλιό σας εδώ...